David Haye

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
David Haye
David Haye
Algemene informatie
Bijnaam Hayemaker
Gewichtsklasse zwaargewicht
Lengte 1m91
Bereik 198cm
Nationaliteit Brits
Geboortedatum 13 oktober 1980
Geboorteplaats Londen
Geboorteland Engeland
Sport Boksen
Stijl Orthodox
Resultaten
Aantal gevechten 32
Overwinningen 28
Knockouts 26
Gelijk 0
Verloren 4
Portaal  Portaalicoon   Sport

David Deron Haye (Londen, 13 oktober 1980) is een Brits voormalig bokser. Hij was WBA-, WBC- en WBO-kampioen in het cruisergewicht en WBA-kampioen in het zwaargewicht.

Amateurcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

David Haye begon op tienjarige leeftijd met boksen. Hij werd in een kwalificatietoernooi voor de Olympische Spelen in Sydney voortijdig uitgeschakeld. In 2001 behaalde Haye een zilveren medaille in het zwaargewicht op het WK. Hij verloor in de finale van de Cubaan Odlanier Solis.

Begin profcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

David Haye werd prof op 22-jarige leeftijd. Op 8 december 2002 maakte hij zijn profdebuut als cruisergewicht tegen de Engelsman Tony Booth. Hij won omdat zijn tegenstander opgaf na de tweede ronde. Zijn eerste tien partijen won hij voortijdig en in zijn elfde gevecht kreeg hij al een kans op een wereldtitel. Het leek te vroeg voor Haye. Hij verloor op 10 september 2004 de strijd om de IBO Cruisergewicht-titel van de Engelsman Carl Thompson op TKO in de vijfde ronde.

Titels[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn nederlaag tegen Carl Thompson, herpakte Haye zich en kreeg op 16 december 2005 de kans op de Europese Cruisergewicht-titel. Hij versloeg de Oekraïner Alexander Gurov op KO in de eerste ronde. Hij verdedigde de titel meerdere malen met succes en op 10 november 2007 kreeg hij de kans op de WBA & WBC Crusiergewicht-titel tegen de Fransman Jean-Marc Mormeck. Haye ging neer in de vierde ronde, maar won uiteindelijk op TKO in de zevende ronde. In zijn volgende gevecht won hij ook de WBO Cruisergewicht-titel na winst op TKO in de tweede ronde tegen landgenoot Enzo Maccarinelli. Hij besloot hierna over te stappen naar het zwaargewicht. Op 7 november 2009 won Haye de WBA Zwaargewicht-titel op punten van de Russische reus Nikolaj Valoejev. Op 2 juli 2011 verloor hij zijn titel aan Volodymyr Klytsjko.[1]

Controverse en einde carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Op 18 februari 2012 was Haye aanwezig bij een bokswedstrijd tussen Dereck Chisora en Vitali Klytsjko. Op de persconferentie na deze bokspartij raakte David en Dereck in gevecht nadat ze elkaar hadden beledigd.[2] Dit resulteerde uiteindelijk in een gevecht tegen Chisora op 14 juli 2012. Het gevecht werd gehouden onder de vlag van de Luxemburgse Boksbond, omdat andere boksbonden het gevecht afkeurden. Haye won op TKO in de vijfde ronde. 2013 werd een rampjaar voor Haye. Hij zou vechten tegen Manuel Charr, maar raakte geblesseerd. Op 28 september zou er een gevecht plaatsvinden tegen landgenoot Tyson Fury. Enkele dagen voor het gevecht liep Haye een hoofdwond op en het gevecht werd uitgesteld. Het gevecht zou er nooit komen, omdat Haye een schouderoperatie moest ondergaan. De doktoren vertelden Haye dat hij moest stoppen met boksen.

Comeback[bewerken | brontekst bewerken]

Na meer dan drie jaar afwezigheid maakte Haye eind 2015 bekend dat hij een comeback zou maken. Op 16 januari 2016 won hij zijn comebackgevecht door de Australiër Mark de Mori te verslaan op TKO in de eerste ronde. Op 21 mei 2016 versloeg hij de toen ongeslagen Zwitser Arnold Gjergjaj op TKO in de tweede ronde.

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

David Haye heeft een Britse moeder en een Jamaicaanse vader. Hij is getrouwd en heeft een zoon genaamd Cassius (vernoemd naar Cassius Clay). Hij heeft een programma gemaakt genaamd 'David Haye Versus', waarbij hij samen traint met beroemdheden als Justin Bieber en Mickey Rourke. In 2012 nam hij deel aan I'm a Celebrity... Get Me Out of Here!. David Haye is veganist.