Denis De Gloire

Koppelingen toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Denis De Gloire
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonsgegevens
Geboren Waregem, 1959
Geboorteland Vlag van België België
Nationaliteit Belgische
Beroep(en) kunstschilder
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Denis De Gloire (Waregem 1959) is een Belgisch abstract kunstschilder. Hij maakt schilderijen in de stijl van popart, geometrische abstractie, minimal art, colorfieldpainting en vooral actionpainting met de dripping-techniek. Hij is autodidact. Hij is gefascineerd door het werk van Jackson Pollock.[1] Hij woont en werkt in Waregem en heeft er zijn eigen galerie.

Biografie.[bewerken | brontekst bewerken]

De ouders van Denis de Gloire hadden een verf- en behangwinkel. Zijn vader was huisschilder.[2] Van zijn 14 jaar tot zijn 18 jaar ging Denis halftijds bij zijn vader als huisschilder werken onder leercontract terwijl hij een schildersopleiding in Roeselare volgde.[3] [4] Verf en kleuren waren van in zijn jeugd altijd deel van zijn leven, daarom noemt hij zich zelf een "color constructor" (kleurenmaker).[5] Hij was reeds op jonge leeftijd gefascineerd door Jackson Pollock en besloot al van in zijn jeugd "ooit" kunstschilder te worden.[3]

Na zijn legerdienst in 1980 begon hij als autodidact tekeningen en schilderijen te maken, die hij daarna vernietigde.[4] Hij was bokser en startte een boksclub in Waregem, waar hij verschillende boksgala's organiseerde.[6] In dezelfde periode opende hij ook zijn eerste café. Hij bleef gepassioneerd door kunst en legde een verzameling kunstboeken aan, maar maakte zelf geen kunst meer.[3] In 2002 stopte hij met de boksclub om zich te concentreren op zijn café "De Niets" die hij samen met zijn echtgenote runde.[7] Hij begon opnieuw schilderijen te maken aanvankelijk enkel met de bedoeling om zijn café te decoreren.[4]

Deze schilderijen vielen in de smaak, er was grote vraag naar, waardoor De Gloire schilderijen bleef maken.[4] In 2009 werd hij opgemerkt door Dan Cornette die bezig was met de voorbereiding van een nieuwe galerie "IDA" in Waregem. Cornette engageerde De Gloire voor de openingstentoonstelling "SpringArt 2010".[8] In 2011 organiseerde de galerie een solotentoonstelling voor De Gloire in de Stadshallen in Brugge met de titel "Tribute to Jackson Pollock's 100th Anniversary to Pollock".[9][10] Hoewel de tentoonstelling druk bezocht werd en hij meerdere werken kon verkopen, was er weinig persaandacht.[4] Toch was deze tentoonstelling de start van zijn algemene erkenning als kunstschilder en als graag geziene exposant in galerieën.[6][4]

In 2019 stopte hij na 33 jaar als herbergier en liet hij zijn café "De Niets" over om zich volledig te wijden aan de schilderkunst en zijn nieuwe galerie, die hij in 2018 in de Stormstraat in Waregem had geopend.[11][12][13] Later opende hij een tweede galerie in Sint-Idesbald.[5]

De Gloire verkoopt ongeveer 100 schilderijen per jaar,[6] in april 2024 stond de teller op 1800.[14] Elk schilderij wordt beredeneerd en zorgvuldig gemaakt, met doeken, penselen en verf van topkwaliteit.[4] Hij hanteert bewust betaalbare prijzen om een zo breed mogelijk publiek te bereiken.[15]

Oeuvre[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn oeuvre overkoepelt verschillende stromingen uit de abstracte kunst.

Zijn actionpaintings in dripping techniek zijn doelbewust en expliciet geïnspireerd op Jack Pollack.[10][4] Hij streeft er naar schilderijen te maken zoals de vroeg overleden Jack Pollock ze mogelijk in een latere fase van zijn leven zou hebben gemaakt. De stelling "Zijn kunst begint waar die van Pollock eindigde" komt regelmatig terug in beschrijvingen van zijn werk.[16][17] Hij maakt geen imitaties, maar hij ziet zijn werk als een bestendiging van de artistieke stijl van Pollock.[18] Hij streeft daarom naar geëvolueerde versies van de drippings van Pollack, meer beheerst, met fellere kleuren en zonder de typische verfspatten die een breder publiek aanspreken.[18] Hij wil niet choqueren of een boodschap uitbrengen, maar enkel mooie werken afleveren.[4]

Ook zijn geometrische schilderijen, minimalistische werken, popartschilderijen en zijn colorfieldpaintings zijn geïnspireerd op kunstenaars uit het verleden zoals Mark Rothko, Mimmo Rotella, Joan Mitchell, Daniel Buren en Josef Albers.[19][2] In een serie brengt hij twee stijlen naast elkaar op één doek zoals Pollock naast Gerhard Richter of Pollock naast Albers.[4]

Tentoonstellingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn eerste grote solotentoonstelling vond plaats in de stadshallen van Brugge onder de titel "Tribute to Jackson Pollock's 100th Anniversary" [1] Hij stelde er "de vier jaargetijden" tentoon, 4 werken van 8 op 3 meter.[20]

In 2016 kon hij zijn werken tentoonstellen in het Russische Astrachan naar aanleiding van de 35e verjaardag van Gazprom. Hij mocht er ook live schilderen in de opera van Astrachan. Hij had al eerder in Rusland geëxposeerd in Tsjeboksary, Sint-Petersburg en Moskou.[21][22]

Hij is een gevraagd kunstenaar in galerijen in België en het buitenland. Hij exposeerde onder andere in Brussel, Parijs[23], Amsterdam[17], New York [24] en Oostende. In 2023 versierde hij met 20 van zijn werken de muren van het ziekenhuis van Geel onder de titel "Colors for People".[25]

In het voorjaar van 2024 stelt hij zijn werken tentoon in de galerij van de Antwerp Business Suites met de steun van Luk Wyns, die zijn collectie vertegenwoordigt,[14] en in de Galerie Azur in Spa.[26]

Zijn werken zijn permanent te zien in zijn eigen atelier-galerie-museum in Waregem en in zijn tweede galerie in Sint-Idesbald.

Website van de kunstenaar[bewerken | brontekst bewerken]

http://www.denisdegloire.be/en/denis-de-gloire-actionpainter-color-constructor

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ a b Brutin, Hugo, Denis De Gloire his tribute to Jackson Pollock's 100th Birthday i.o.v. Galerie IDA. Tuteleers&Tuteleers. Geraadpleegd op 22 april 2024.
  2. ↑ a b Ongrijpbaar, onorthodox en explosief, ontdek het werk van Denis de Gloire van 15 tot 25 september in het Koetshuis, Waregem. The Art Coach (1 september 2023). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  3. ↑ a b c (1 februari 2008). Denis De Gloire: ik hoef geen doeken te verkopen om te overleven. Karaat 2008
  4. ↑ a b c d e f g h i j Van Canneyt, Hilde, Interview met Denis De Gloire. INTERVIEWS MET HEDENDAAGSE KUNSTENAARS KUNSTBLOG. BLOGSITE. ONGEWONE GESPREKKEN MET HEDENDAAGSE KUNSTENAARS. (8 oktober 2011). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  5. ↑ a b PERMANENTE EXPO, SINT-IDESBALD. Denis De Gloire - website. Geraadpleegd op 22 april 2024.
  6. ↑ a b c Vermoere, Freddy, "Denis De Gloire: mijn werken hangen in Parijs en Moskou", KW, 14 juni 2019. Geraadpleegd op 22 april 2024.
  7. ↑ Van Caesbroeck, Joke, "‘Ik zette dat internationale zoekertje uit zin naar avontuur, en ik vond de grote liefde’", De Standaard, 13 september 2021. Geraadpleegd op 22 april 2024.
  8. ↑ Decock, Jan, "Galerie Ida toont jong talent", De Standaard, 27 maart 2010. Geraadpleegd op 22 april 2024.
  9. ↑ Denis De Gloire. his tribute to Jackson Pollock's 100th Anniversary. Erfgoedinzicht.be. Geraadpleegd op 22 april 2024.
  10. ↑ a b (en) Grilli, Stephanie, Denis De Gloire's tribute to Jackson Pollock's 100th anniversary at Galerie Ida. Artdaily. Geraadpleegd op 22 april 2024.
  11. ↑ Verhulst, Karen, Kunstenaar stopt na 33 jaar met café: “Ik heb gewoon geen tijd meer”. Het Nieuwsblad (5 oktober 2019). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  12. ↑ "Artistieke cafébaas scoort met nieuwe galerie", Het Laatste Nieuws, 11 juni 2018. Geraadpleegd op 22 april 2024.
  13. ↑ Verhulst, Karen, Kunstenaar verhuist naar oude Wibra in Stormestraat. Het Nieuwsblad (9 maart 2018). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  14. ↑ a b Hvr, "Denis De Gloire exposeert in Antwerpen: “Zijn werken voelen als vlinders in de buik”", Gazet van Antwerpen, 10 april 2024. Geraadpleegd op 22 april 2024.
  15. ↑ De Ridder, Erik, Denis De Gloire: “Ik bereik een breed publiek”. Exclusief. Event expo uitgeverij (2 oktober 2023). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  16. ↑ "'Ik ga door waar Pollock is gestopt'", De Morgen, 14 december 2014. Geraadpleegd op 23 april 2024.
  17. ↑ a b Van Os, Peter, Denis De Gloire in Amsterdam. Peter van Os - website (1 oktober 2020). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  18. ↑ a b De Meyer, Frederic, De drippings van Pollock verdergezet… ontdek het werk van Denis De Gloire. The Art Couch (2018-03). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  19. ↑ Kunst vol vrolijke kleuren. Sabato. De Tijd (1 juni 2021). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  20. ↑ DENIS DE GLOIRE. Galerie Lola (Geel). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  21. ↑ Cambien, Karel, Denis De Gloire eregast bij het Russsische Gazprom. Made in West-Vlaanderen. Mediahuis (24 augustus 2016). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  22. ↑ RUSLAND VALT VOOR KUNST VAN DENIS DE GLOIRE. Focus on Belgium. Federale Overheidsdienst Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking (24 augustus 2016). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  23. ↑ kvo, Werken van Denis De Gloire te zien in Brussel en Parijs. Het Nieuwsblad (19 juni 2017). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  24. ↑ (en) Denis De Gloire on Times Square. findart.cc (10 februari 2012). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  25. ↑ Kunsttentoonstelling 'Colors for People' in Ziekenhuis Geel. Ziekenhuis Geel - website (16 november 2023). Geraadpleegd op 22 april 2024.
  26. ↑ Exposition - Denis De Gloire. Ardenne - newsletter. fr (1 april 2024). Geraadpleegd op 22 april 2024.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Denis_De_Gloire&oldid=67431057"