Dianne de Leeuw

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dianne Margaret de Leeuw
Dianne de Leeuw (1974)
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 19 november 1955
Geboorteplaats Orange
Geboorteland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Sportieve informatie
Specialisatie(s) kunstschaatsen
Trainer/coach Doug Chapman
Actieve jaren 1970-1976
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

Dianne Margaret de Leeuw (Orange (Californië), 19 november 1955) is een voormalig Nederlands kunstrijdster op de schaats.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

De Leeuw is geboren in het Amerikaanse Californië en ze woonde daar ook het grootste deel van haar leven. Ze had echter een Nederlandse moeder en kon daarom namens Nederland deelnemen aan internationale wedstrijden.

De Leeuw werd wereldkampioen in 1975 en Europees kampioen in 1976. Daarnaast haalde ze halverwege de jaren zeventig nog enkele malen zilver en brons. Haar belangrijkste concurrenten waren de Oost-Duitse Christine Errath (wereldkampioen in 1974) en de Amerikaanse Dorothy Hamill (wereldkampioen in 1976).

Bij de Olympische Winterspelen van 1976 in Innsbruck (Oostenrijk) was De Leeuw tijdens de openingsceremonie de vlaggendraagster van het Nederlandse team. Bij die Olympische Spelen won ze de zilveren medaille. Na het WK in Göteborg maakte ze een tour met Holiday on Ice en werd ze coach bij de Westminster Ice Palace in Westminster, Californië en Anaheim Ice.

Onderscheiding[bewerken | brontekst bewerken]

In 1975 werd ze vanwege haar wereldtitel in Nederland gekozen als sportvrouw van het jaar.

Belangrijke resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Kampioenschap 1971 1972 1973 1974 1975 1976
Olympische Spelen 16e Zilver
Wereldkampioenschap 17e 15e Brons Goud Brons
Europees kampioenschap 19e 9e 6e Zilver Zilver Goud
Nationaal kampioenschap Goud Goud Goud Goud Goud Goud