Du Parc Locmaria

Du Parc en Du Parc Locmaria is een Belgische adellijke familie van Franse (Bretoense) origine.

Geschiedenis

In 1405 kreeg Tristan du Parc vergunning om zich voortaan Tristan Le Bervet te noemen, naar aanleiding van zijn huwelijk met Claudine Le Bervet, laatste van haar naam.
In 1613 vergunning gegeven door koning Lodewijk XIII om zich opnieuw du Parc te gaan noemen.
In 1640 kregen de du Parcs toelating van het Parlement van Parijs om zich voortaan als lid van de adel te kwalificeren.
In 1671 werd aan dezelfde bevestigd dat ze sinds minstens tien generaties tot de adel behoorden.

Pierre Gustave Louis Isidore du Parc (Ieper, 21 september 1823 - Vlamertinge, 1 januari 1892) was een zoon van Charles-Alain du Parc en van Mathilde de Ghelcke. In 1844 verwierf hij de Belgische nationaliteit. In 1888 werd hij toegelaten tot de Belgische erfelijke adel, met de titel burggraaf, overdraagbaar bij eerstgeboorte. Hij trouwde in Maastricht in 1849 met jonkvrouw Anne van Dopff (1825-1901). Het echtpaar woonde in Huis Eyll of Huis Opveld^[1] en kreeg negen kinderen, onder wie Maurice en Gustave du Parc (zie hierna).

Gustave Maurice Théodore Marie Guillaume du Parc (Heer, 16 mei 1854 - Vlamertinge, 23 september 1952) verkreeg in 1932 de titel markies, overdraagbaar bij eerstgeboorte. Hij trouwde in Elsene in 1889 met Madeleine Siltzer (1867-1951). Door vonnissen in 1926 en 1927 werd de familienaam aangevuld met Locmaria.
- Alain du Parc Locmaria (1892-1973), Belgisch ambassadeur, trouwde in 1924 met gravin Elisabeth de Hemricourt de Grunne (1899-1972). Ze kregen drie kinderen, met afstammelingen tot heden.
- Gatien Gabriël Jean Marie du Parc Locmaria (1899-1974) trouwde in Brussel in 1924 met barones Marthe d'Huart du Parc (1904-1981). Ze kregen negen kinderen, met afstammelingen tot heden. Hij werd gouverneur bij de hertog van Brabant, de latere koning Leopold III van België, ceremoniemeester aan het Hof, kamerheer van de koning en van koningin Astrid.

Hadelin Gustave Jean Marie Joseph du Parc (1864-1946) verkreeg in 1921 de titel burggraaf, overdraagbaar bij eerstgeboorte. Hij promoveerde tot doctor in de rechten en doctor in de politieke en sociale wetenschappen. Hij was ondervoorzitter van de provinciale commissie voor monumenten en landschappen Oost-Vlaanderen. Hij trouwde in Brussel in 1894 met Marie-Thérèse van de Woestyne (1870-1952), dochter van senator Théophile van de Woestyne. Ze kregen vijf kinderen die bij vonnissen van 1926 en 1927 hun naam mochten wijzigen van du Parc in du Parc Locmaria. Hun oudste zoon, Raphaël du Parc Locmaria, (1896-1918) sneuvelde in Diksmuide op 4 maart 1918.
- Antoine Guillaume du Parc Locmaria (1901-1974), mijningenieur, Belgisch ambassadeur, protocolchef op het ministerie van Buitenlandse zaken, schepen van Herzele, trouwde in Brussel in 1939 met gravin Jacqueline de Lannoy (1908-1978). Ze kregen vier kinderen, met afstammelingen tot heden, maar met vooruitzicht van uitdoving in mannelijke lijn.

Généalogie du Parc, in: Annuaire de la noblesse de Belgique, Brussel, 1862.
Guillaume DU PARC, Généalogie de la famille du Parc, 1967.
Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1995, Brussel, 1995.

↑ J.F. van Agt (1962): De Nederlandse monumenten van geschiedenis en kunst. Deel V, 3e stuk: Zuid-Limburg uitgezonderd Maastricht, pp. 223-224. Staatsdrukkerij- en Uitgeverijbedrijf, Den Haag (online tekst)