Duinstinkzwam
| Duinstinkzwam | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Phallus hadriani Vent. (1801) | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De duinstinkzwam (Phallus hadriani) is een paddenstoel, die behoort tot de familie Phallaceae. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van paddenstoelen als kwetsbaar. De paddenstoel is te zien van de zomer tot de herfst.
De duinstinkzwam heeft een paars gekleurde, eivormige, tot 5 cm lange en 4 cm brede structuur, dat in de volksmond een duivelsei wordt genoemd, dit in tegenstelling tot de grote stinkzwam die een wit duivelsei heeft. Het duivelsei breekt met een discus of eiertand door het omhulsel. Daaruit strekt zich in enkele uren de tot 4 cm lange en 3 cm brede poreuze, fallusachtige paddenstoel. De hoed van de paddenstoel is dan met een olijfgroene slijmerige sporenlaag (gleba) bedekt, dat een aangename, zoetige geur verspreidt. De eerst witte later crèmekleurige, holle steel is tot 15 cm lang en 3 cm dik. De ellipsoïde-ovale sporen zijn 3,0-4,5 x 1,5-2 µm.
De duinstinkzwam groeit tussen helm in de buitenduinen.
In het eistadium is de paddenstoel eetbaar.