Eerste Continentaal Congres

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Carpenters Hall

Het Eerste Continentaal Congres was een conventie van 56 afgevaardigden van 12 Brits-Amerikaanse koloniën die bijeenkwam in Carpenters Hall in Pennsylvania van 5 september tot 26 oktober 1774. Het werd op 10 mei 1775 formeel ontbonden. Het was een antwoord op de goedkeuring van de Coercive Acts ( of Intolerable Acts genoemd door de Amerikaanse kolonialen) door het Britse Parlement, die in feite een straf waren voor Boston naar aanleiding van de Boston Tea Party.

Er waren op dat moment 13 koloniën maar Georgia verkoos geen afgevaardigden te sturen, in de hoop hulp te krijgen van de Britse overheid bij problemen met Indianen in zijn grensgebied.

Het doel was om te overleggen over passende reacties. Zo werd op 20 oktober 1774 het associatieartikel voorgelegd, waarmee de koloniën elkaar gezamenlijk verplichtten tot een boycot van Britse goederen vanaf 1 december 1774. Hierdoor daalde de import met 97%. Ook werd gedreigd met een stopzetting van de export naar Groot-Brittannië. Er werd ook opgeroepen tot een tweede congres op 10 mei 1775 waarbij ook Québec, Saint John’s Island, Nova Scotia, Georgia, Oost-Florida en West-Florida werden uitgenodigd. Met uitzondering van Georgia gingen deze er niet op in.

Leden en afgevaardigden[bewerken | brontekst bewerken]

New Hampshire Colony
Province of Massachusetts Bay
Colony of Rhode Island and Providence Plantations
Colony of Connecticut
Province of New York
Province of New Jersey
Province of Pennsylvania
New Castle, Kent, and Sussex, on Delaware
Province of Maryland
Colony and Dominion of Virginia
Province of North Carolina
Province of South Carolina