Naar inhoud springen

Eerste en enige instantie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Eerste en enige instantie voor het laatst bewerkt door Purplefishy (overleg | bijdragen) op 10 jun 2019 21:47. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Eerste en enige instantie of in eerste en laatste aanleg betekent dat een rechter zich voor de eerste keer buigt over een zaak zonder de mogelijkheid om een beroep in te stellen tegen deze beslissing.

De wet bepaalt telkens wanneer er in eerste en laatste aanleg een beslissing worden genomen.

Bijvoorbeeld zaken die in eerste instantie voor de hoogste rechterlijke instantie worden gevoerd, zoals in Nederland de strafzaak tegen een minister wegens een ambtsmisdrijf. Het equivalent hiervan in België de voorrecht van rechtsmacht, waarbij magistraten die een wanbedrijf of misdaad hebben begaan, in eerste en laatste aanleg worden berecht door een Hof van Beroep.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]