Naar inhoud springen

Eggert Reeder

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eggert Reeder
Het graf van Eggert Reeder (Alter Reformierter Friedhof Hochstraße)
Het graf van Eggert Reeder (Alter Reformierter Friedhof Hochstraße)
Geboren 22 juli 1894
Poppenbüll, Duitse Keizerrijk
Overleden 22 november 1959
Wuppertal, Regierungsbezirk Düsseldorf, Noordrijn-Westfalen, West-Duitsland
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Allgemeine-SS
Dienstjaren 1914 - 1918
1939 - 1945
Rang
SS-Gruppenführer
Eenheid 1./Ersatz Btn/Infanterie-Regiment „von Manstein“ (Schleswigsches) Nr. 84
7 augustus 1914 -
17 september 1914[1]
2./Ersatz btn/IR Nr 84
17 september 1914 -
1 november 1914[1]
Bevel Militärverwaltungschef België
Regierungspräsident Düsseldorf
7 september 1944 -
18 april 1945[1]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Ander werk Klerk, Griffier, Jurist, Advocaat
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Generaal Eggert Reeder (Poppenbüll, 22 juli 1894Wuppertal, 22 november 1959) was tijdens de Tweede Wereldoorlog Militärverwaltungschef in het Duitse militaire bestuur van België. Als rechterhand van Alexander von Falkenhausen was hij verantwoordelijk voor alle zaken van binnenlandse veiligheid en bestuur.

Van 1918 tot 1921 studeerde hij rechten aan de universiteiten van Halle en Kiel. Van 1922 tot 1924 was hij ambtenaar bij de regering van Schleswig en van 1924 tot 1929 bij de regering in Keulen. In 1929 werd hij raadsheer bij de regering in Keulen en in maart 1933 raadsheer in Flensburg.

Reeder was vanaf juli 1933 regeringspresident in het Regierungsbezirk Aken en vanaf 1936 in Keulen. Door de goede relaties die hij met België onderhield, werd hij in 1938 benoemd tot Grootofficier in de Kroonorde. Vanaf 1 september 1939 werd hij regeringspresident in Düsseldorf tot hij in mei 1940 werd aangesteld als Militärverwaltungschef voor België en Noord-Frankrijk in het militair bestuur onder leiding van generaal Von Falkenhausen.

Algemeen wordt erkend dat Reeder, hoewel lid van de nationaalsocialistische partij met de rang van SS-Brigadeführer (brigadegeneraal), een relatief gematigd bezettingsregime installeerde en in aanzienlijke mate slaagde in de voornaamste opdracht, de rust en de orde te handhaven. Hij voerde op instructie van Hitler onder meer de zogenaamde Flamenpolitik uit. Reeder wordt beschouwd als een handig bestuurder die, ondanks vele conflicten met het comité van de secretarissen-generaal, de Belgische administratie onder controle hield. Verder is bekend dat hij in meerdere gevallen probeerde anti-Joodse maatregelen, die hij als hinderlijk voor de Duits-Belgische relaties beschouwde, te vertragen of te verzachten.[bron?] Ook derhalve moest hij een toenemende druk vanuit de partij in Berlijn afhouden. Pas op 18 juli 1944 werd het militair bestuur uiteindelijk vervangen door het reeds langer door de partij en de SS, door hun gewilde en geleide burgerlijk bestuur. Reeder aanvaardde in dienst te blijven van de Zivilverwaltung onder leiding van rijkscommissaris Josef Grohé. Dit burgerlijk bestuur, dat nauwelijks van de grond kwam, werd begin september 1944 weggeveegd door de oprukkende geallieerde troepen.

Op 18 april 1945 werd Reeder door Amerikaanse troepen gearresteerd en in 1947 aan België uitgeleverd. Het proces tegen hem en tegen Von Falkenhausen werd pas beëindigd op 9 maart 1951. Beiden werden door het Brusselse hof onder meer schuldig bevonden aan de deportatie van duizenden Joden, maar niet verantwoordelijk gesteld voor hun daaropvolgende uitroeiing in Auschwitz. Reeder werd veroordeeld tot twaalf jaar hechtenis. Omdat onder de Belgische wetgeving gevangenen na het uitzitten van een derde van hun straf kunnen vrijgelaten worden, kwam hij onmiddellijk vrij. Eenmaal weer in Duitsland nam hij een directiefunctie op bij de Duitse Bond van Belastingbetalers.

Reeder bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Deutsches Heer. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datums Deutsches Heer Allgemeine-SS Verwaltung
7 augustus 1914[1] Soldat
5 juni 1916[1] Gefreiter der Reserve
19 augustus 1915[1] Unteroffizier der Reserve
7 oktober 1915[1] Vizefeldwebel der Reserve
31 januari 1916[1] Leutnant der Reserve
1924[1]
Regierungsassessor
11 augustus 1929[1]
Regierungsrat
15 juli 1932[1]
Verwalter
5 maart 1933[1]
Landrat
9 juli 1936[1]
Regierungspräsident
13 september 1939[1]
SS-Standartenführer
21 december 1939[1]
SS-Oberführer
31 augustus 1939[1][2]
SS-Brigadeführer
9 november 1943[1][3]
SS-Gruppenführer

Lidmaatschapsnummers

[bewerken | brontekst bewerken]
  • NSDAP-nr.: 1 998 009 (lid geworden op 1 mei 1933[1])
  • SS-nr.: 340 776 (lid geworden 31 augustus 1939[1])
  • Eggert REEDER & Walter HAILER, Die Militärverwaltung in Belgien und Nordfrankreich, in: Reich, Volksordnung, Lebensraum, Zeitschrift für völkische Verfassung und Verwaltung, Nr. 6, 1943, S. 7 – 52.
  • Albert DE JONGHE, Hitler en het politieke lot van België, 1972.
  • Max REHM, Eggert Reeder, 22. Juli 1894 - 22. November 1959, Preussischer Regierungspräsident, Militärverwaltungschef, Staatsbürger, Nürtingen (eigen uitgave), 1976.
  • Albert DE JONGHE, De strijd Himmler – Reeder om de benoeming van een HSSPF te Brussel, in: Bijdragen tot de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, Brussel, 1974-1984.
    • De Sicherheitspolizei in België, 1974.
    • De infiltratie van de politieke collaboratie in Vlaanderen door de SS, van het begin van de bezetting tot de dood van Staf De Clerck, 1976.
    • De ontwikkeling van oktober 1942 tot oktober 1943, 1978.
    • Salzburg voor en na. Politieke ontwikkelingen van augustus 1943 tot juli 1944, 1982.
    • Salzburg voor en na. Politieke ontwikkelingen van september 1943 tot het einde van de bezetting, 1984.
  • Bruno DE WEVER, Eggert Reeder, in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, 1998.
  • Katrin-Isabel KRÄHLING, Das Devisenschutzkommando Belgien, 1940–1944, Konstanz, 2005.
  • Andreas NIELEN, Die Besetzung Belgiens und Frankreich (1940–1944) und die Archive der Deutschen Militärverwaltung, Stuttgart, 2002.
  • Herwig JACQUEMYNS, België in de Tweede Wereldoorlog, Deel 2, - Een bezet Land, 2008.
  • Insa MEINEN, Die Shoah in Belgien, WBG, Darmstadt, 2009, ISBN 978-3-534-22158-5.
[bewerken | brontekst bewerken]