Ellen Parren

Ellen Parren
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam	Ellen Parren
Geboren	14 februari 1987
Geboorteplaats	Heelsum
Land	Nederland
Werk
Jaren actief	2007-heden
Beroep	actrice
	(en) IMDb-profiel
	(mul) TMDb-profiel;
Portaal	Film

Ellen Parren (Heelsum, 14 februari 1987) is een Nederlandse actrice.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Parren heeft een Amerikaanse vader en Nederlandse moeder. Ze volgde haar middelbare schoolopleiding aan Pantarijn in Wageningen en was daar ook actief binnen het schooltoneel. Ze ging, alhoewel haar ouders daar niet veel in zagen, studeren aan de Toneelacademie Maastricht, waar ze in 2009 afstudeerde. Al tijdens die opleiding maakte ze deel uit van de Toneelgroep De Appel.^[1] In 2007 had ze ook een kleine rol in de speelfilm Alles is Liefde. Ze speelde in de televisieseries S1NGLE (Net5), Missie Aarde (VPRO) en Jeuk (VARA, 2014-2016). In 2016 speelde ze de rol van verslaggever in het satirische tv-programma Zondag met Lubach.

Parren maakt sinds 2011 deel uit van muziektheatergezelschap Circus Treurdier, dat in het kader van 3Lab het programma TreurTeeVee maakte voor de VPRO; ze speelde erin tussen 2014 en 2019.

Film[bewerken | brontekst bewerken]

Actrice[bewerken | brontekst bewerken]

Overzicht is inclusief bijrollen:

2007: Alles is liefde als jonge vrouw
2011: Alle tijd als Touba
2011: Ter Observatie (kortfilm) als Elise
2013: Smoorverliefd als mooie vrouw bij Theo
2014: Lucia de B. als moeder van overleden baby
2014: Panopticum (kortfilm) als Zoey
2015: Jack (a journey to fulfillment) (kortfilm) als verkoopster
2015: Bloed, zweet & tranen als Sarith Hazi
2017: De begrafenis van de verlegen mens (kortfilm) als dagboekdame
2018: Billy als Belinda
2019: Het irritante eiland (televisiefilm) als makelaar
2019: Nocturne als Nina
2019: Hiernamaals (televisiefilm) als Evelien
2019: Boy Meets Gun als Gun (stemrol)
2020: Leeuwin (kortfilm) als Barbara
2021: De Zitting (televisiefilm) als Lisa Tsue Chin
2023: Klem als Sophie
2023: Ik ben geen robot (kortfilm) als Lara

Scenario[bewerken | brontekst bewerken]

2017: De begrafenis van de verlegen mens (kortfilm)

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Actrice[bewerken | brontekst bewerken]

Overzicht is inclusief bijrollen en gastrollen:

2007: Flikken Maastricht (afl. "Een zaak met een luchtje") als Evelien Smit
2008-2010: S1NGLE als Jolien
2009: De co-assistent (afl. "Wie ben ik?") als Nynke
2011: Walhalla (afl. "Juf Tineke") als Tamara
2012: Dokter Deen (afl. "Zwerver") als doktersassistente
2012: Van God Los (afl. "Babyshower") als Iris Borgesius
2013: Moordvrouw (afl. "Bittere pil") als serveerster
2014-2018: Jeuk als Ellen
2014: Fashion Planet (afl. "Blablabla") als Rowena
2014-2019: TreurTeeVee als Yolanda (en andere personages)
2015: stem van Kaat in Poesjes
2016: Heer & Meester (afl. "De Dokter") als Lara Harteveld
2016: Missie Aarde als Svetlana
2016: Zondag met Lubach als verslaggeefster (3 afl.)
2017: De Comeback (VPRO-webserie)^[2] als Pepita
2017-2020: Papadag als Alice
2018-2022: Klem als Sophie Winter
2022: Het gouden uur als Joëlle Walters

Scenario[bewerken | brontekst bewerken]

2014-2019: TreurTeeVee

Theater (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

2008: Guests^[3]
2010: De dijkgraaf, de koopman en de dominee- Water^[3]
2010: De Gouden eeuw- Barnevelt^[3]
2010: Bacchanten^[3]
2011: Line-up^[3]
2011: Immanuel Kant^[3]
2011: Het eeuwige nachtcafé III (tevens auteur)^[3]
2012: Het eeuwige nachtcafé IV (tevens auteur)^[3]
2012: Het eeuwige nachtcafé V: Het volk het land uit! (tevens auteur)^[4]
2013: Orde van de Dag - januari 2013 (tevens auteur)^[3]
2013: Het eeuwige nachtcafé V: Het volk het land uit! Editie 2013 (tevens auteur)^[5]
2013: Berenice^[6]
2014: Spektakel X (tevens auteur)^[7]
2014: Osama the Hero^[8]
2014: Het eeuwige nachtcafé - Kerst met Kaak XL (tevens auteur)^[9]
2015: De vriend N.V.^[10]
2015: De Zwarte Doos^[11]
2016: Stemmen!^[12]
2017: Night of the Problems (tevens auteur)^[13]
2017: Met man & macht -1- Triple A^[14]
2018: Andromache^[15]
2019: Het verhaal van Erica Speen (een remake)^[16]
2020: Mijn moeder is een diva^[17]
2020: Dronken mensen^[18]
2022: BAAAAA (muziek en auteur)^[19]
2022: As you like it (tevens tekstbewerking)^[20]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Ellen Parren in de Internet Movie Database

Bronnen, noten en/of referenties

Lorianne van Gelder, Het is nooit een viering, het gaat altijd over de worsteling (papier); Circus Treurdier is al 15 jaar treurig met een absurde twist (inclusief geboortedatum). Het Parool PS (3 december 2022). Gearchiveerd op 4 december 2022. Geraadpleegd op 3 december 2022 – via parool.nl.

↑ Bio De Appel. Gearchiveerd op 18 oktober 2016. Geraadpleegd op 17 oktober 2016.
↑ Tweedelige webserie De Comeback bij VPRO. Broadcast Magazine (16 januari 2018). Gearchiveerd op 17 februari 2019. Geraadpleegd op 16 februari 2019.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Profiel Ellen Parren in TIN TheaterEncyclopedie. Theaterencyclopedie. Gearchiveerd op 22 februari 2019. Geraadpleegd op 25 februari 2019.
↑ Joke Beeckmans, 'Theaterrevue en bubbels voor 'mensen met smaak'. NRC (12 september 2012). Gearchiveerd op 28 juni 2023. Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Herien Wensink, 'In elitaire cafévoorstelling wordt het volk gedeporteerd'. NRC (25 april 2013). Gearchiveerd op 28 juni 2023. Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Simon van den Berg, 'Nauwelijks te temmen emoties'. Theaterkrant (01 juli 2013). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2018.
↑ Kester Freriks, 'Satire en explosies in keurige rijtjeshuizen'. Theaterkrant (28 juli 2014). Gearchiveerd op 28 juni 2023. Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Vincent Kouters, 'Eendimensionaal verhaal bijt zichzelf in de staart'. Volkskrant (10 november 2014). Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Joris Henquet, 'Een heerlijke plek om de Kerst door te brengen'. Volkskrant (24 december 2014). Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Vincent Kouters, 'Geslaagde komedie in normalemensentaal'. Volkskrant (16 februari 2015). Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Dick Zijp, 'Luchtig muziektheater over de dood'. Theaterkrant (27 september 2015). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Dick van Teylingen, 'Het toneel van verkiezingen en politiek'. Theaterkrant (26 oktober 2016). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Dick Zijp, 'Het einde der tijden'. Theaterkrant (25 juli 2017). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Hans Smit, 'We zijn allemáál Jibbe Willems'. Theaterkrant (18 oktober 2017). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Marijn Lems, 'Bezweken onder het gewicht van de taal'. Theaterkrant (16 maart 2018). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.
↑ Nuno Blijboom, 'Overdaad aan ironie nekt kritische blik'. Theaterkrant (7 december 2019). Gearchiveerd op 25 december 2019. Geraadpleegd op 25 december 2019.
↑ Max Arian, 'De grens tussen vasthouden en onderdrukken'. Theaterkrant (16 februari 2020). Gearchiveerd op 13 oktober 2022. Geraadpleegd op 8 oktober 2022.
↑ Nuno Blijboom, 'Menselijke tragiek op de bodem van het glas'. Theaterkrant (17 oktober 2020). Gearchiveerd op 13 oktober 2022. Geraadpleegd op 8 oktober 2022.
↑ Marijn Lems, 'Geestige outcasttragedie excelleert in muzikaliteit'. Theaterkrant (11 maart 2022). Geraadpleegd op 20 november 2023.
↑ Marijn Lems, 'Tragische clown Peter van Rooijen brengt melancholie in kolderieke Shakespearebewerking'. Theaterkrant (17 oktober 2022). Geraadpleegd op 25 november 2023.

[1] Bio De Appel. Gearchiveerd op 18 oktober 2016. Geraadpleegd op 17 oktober 2016.

[2] Tweedelige webserie De Comeback bij VPRO. Broadcast Magazine (16 januari 2018). Gearchiveerd op 17 februari 2019. Geraadpleegd op 16 februari 2019.

[:0-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Profiel Ellen Parren in TIN TheaterEncyclopedie. Theaterencyclopedie. Gearchiveerd op 22 februari 2019. Geraadpleegd op 25 februari 2019.

[4] Joke Beeckmans, 'Theaterrevue en bubbels voor 'mensen met smaak'. NRC (12 september 2012). Gearchiveerd op 28 juni 2023. Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[5] Herien Wensink, 'In elitaire cafévoorstelling wordt het volk gedeporteerd'. NRC (25 april 2013). Gearchiveerd op 28 juni 2023. Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[6] Simon van den Berg, 'Nauwelijks te temmen emoties'. Theaterkrant (01 juli 2013). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2018.

[7] Kester Freriks, 'Satire en explosies in keurige rijtjeshuizen'. Theaterkrant (28 juli 2014). Gearchiveerd op 28 juni 2023. Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[8] Vincent Kouters, 'Eendimensionaal verhaal bijt zichzelf in de staart'. Volkskrant (10 november 2014). Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[9] Joris Henquet, 'Een heerlijke plek om de Kerst door te brengen'. Volkskrant (24 december 2014). Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[10] Vincent Kouters, 'Geslaagde komedie in normalemensentaal'. Volkskrant (16 februari 2015). Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[11] Dick Zijp, 'Luchtig muziektheater over de dood'. Theaterkrant (27 september 2015). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[12] Dick van Teylingen, 'Het toneel van verkiezingen en politiek'. Theaterkrant (26 oktober 2016). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[13] Dick Zijp, 'Het einde der tijden'. Theaterkrant (25 juli 2017). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[14] Hans Smit, 'We zijn allemáál Jibbe Willems'. Theaterkrant (18 oktober 2017). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[15] Marijn Lems, 'Bezweken onder het gewicht van de taal'. Theaterkrant (16 maart 2018). Gearchiveerd op 21 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.

[16] Nuno Blijboom, 'Overdaad aan ironie nekt kritische blik'. Theaterkrant (7 december 2019). Gearchiveerd op 25 december 2019. Geraadpleegd op 25 december 2019.

[17] Max Arian, 'De grens tussen vasthouden en onderdrukken'. Theaterkrant (16 februari 2020). Gearchiveerd op 13 oktober 2022. Geraadpleegd op 8 oktober 2022.

[18] Nuno Blijboom, 'Menselijke tragiek op de bodem van het glas'. Theaterkrant (17 oktober 2020). Gearchiveerd op 13 oktober 2022. Geraadpleegd op 8 oktober 2022.

[19] Marijn Lems, 'Geestige outcasttragedie excelleert in muzikaliteit'. Theaterkrant (11 maart 2022). Geraadpleegd op 20 november 2023.

[20] Marijn Lems, 'Tragische clown Peter van Rooijen brengt melancholie in kolderieke Shakespearebewerking'. Theaterkrant (17 oktober 2022). Geraadpleegd op 25 november 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]