Europese kampioenschappen tafeltennis 2009

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Europese kampioenschappen tafeltennis 2009 (officieel: LIEBHERR European Table Tennis Championships) werden van 13 tot en met 20 september 2009 georganiseerd in de Duitse stad Stuttgart.

Het toernooi ging van start met de strijd om de Europese titels voor landenploegen, vanaf woensdag 16 september werden de enkel- en dubbelspelkampioenschappen gespeeld[1].

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

Landencompetitie[bewerken | brontekst bewerken]

In de Championship Division streden, zowel bij de mannen als bij de vrouwen, 16 landen om de Europese titel. Daarnaast werd er ook gespeeld in lagere categorieën, namelijk de Challenge Division en de Standard Division. Landenploegen in deze laatste competities streden om promotie en degradatie naar een andere divisie.

Championship Division[bewerken | brontekst bewerken]

In de Championship Division nemen 16 landenploegen deel, dit zijn de landen uit de top-14 van de Europese kampioenschappen tafeltennis 2008 en de top-2 uit de Challenge Division van dat EK. De 16 ploegen in de Championship Division werden ingedeeld in vier groepen van vier ploegen. De top-4 van de EK in 2007 zijn groepshoofd in de eerste ronde. Elk duel tussen twee landen kan maximaal gaan over vijf enkelspelen. De top-2 van elke groep ging door naar de kwartfinales.

Enkel- en dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In de individuele competitie werd er gespeeld in een KO-systeem. Het deelnemersveld in het hoofdtoernooi van het enkelspel bestond zowel bij de mannen als bij de vrouwen uit 128 deelnemers. Indien er meer deelnemers waren, werd er een kwalificatieronde gespeeld. De wedstrijden werden gespeeld naar vier gewonnen sets. De spelers en speelsters die in de kwalificaties of in de eerste ronde van het hoofdtoernooi verloren, konden deelnemen aan de troostronde.

Het deelnemersveld voor het dubbelspel bestond zowel bij de mannen als bij de vrouwen uit 64 duo's. Indien er meer teams zich hadden ingeschreven, werd er net als in het enkelspel een kwalificatieronde gespeeld. In het dubbelspel werd gespeeld naar drie gewonnen sets.

Na de Europese kampioenschappen tafeltennis 2007 werd het gemengd dubbelspel uit het programma geschrapt.

Onderdelen en medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen Vrouwen
enkelspel Goud Vlag van Denemarken Michael Maze enkelspel Goud Vlag van Duitsland Wu Jiaduo
Zilver Vlag van Oostenrijk Werner Schlager Zilver Vlag van Oekraïne Margaryta Pesotska
Brons Vlag van Duitsland Timo Boll Brons Vlag van Wit-Rusland Viktoria Pavlovitsj
Brons Vlag van Rusland Fjodor Koezmin Brons Vlag van Litouwen Rūta Garkauskaitė
dubbelspel Goud Vlag van Duitsland Timo Boll
Vlag van Duitsland Christian Süß
dubbelspel Goud Vlag van Roemenië Elizabeta Samara
Vlag van Roemenië Daniela Dodean
Zilver Vlag van Polen Wang Zengyi
Vlag van Polen Lucjan Błaszczyk
Zilver Vlag van Italië Nikoleta Stefanova
Vlag van Italië Wenling Tan
Brons Vlag van Frankrijk Damien Éloi
Vlag van Frankrijk Emmanuel Lebesson
Brons Vlag van Litouwen Rūta Garkauskaitė
Vlag van Rusland Oksana Fadejeva
Brons Vlag van Slovenië Bojan Tokić
Vlag van Servië Aleksandar Karakašević
Brons Vlag van Duitsland Zhenqi Barthel
Vlag van Duitsland Kristin Silbereisen
landencompetitie Goud Vlag van Duitsland Duitsland landencompetitie Goud Vlag van Nederland Nederland
Zilver Vlag van Denemarken Denemarken Zilver Vlag van Polen Polen
Brons Vlag van Roemenië Roemenië Brons Vlag van Tsjechië Tsjechië
Brons Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Brons Vlag van Kroatië Kroatië

Resultaten mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase landencompetitie (Championship Division)[bewerken | brontekst bewerken]

Plaatsingswedstrijden 1 - 8[bewerken | brontekst bewerken]

kwartfinale halve finale finale
                   
       
 Vlag van Duitsland Duitsland  3
 Vlag van Zweden Zweden  1  
 Vlag van Duitsland Duitsland  3
   Vlag van Roemenië Roemenië  0  
 Vlag van Roemenië Roemenië  3
 Vlag van Kroatië Kroatië  2  
 Vlag van Duitsland Duitsland  3
   Vlag van Denemarken Denemarken  2
 Vlag van Tsjechië Tsjechië  0
 Vlag van Denemarken Denemarken  3  
 Vlag van Denemarken Denemarken  3 derde plaats
   Vlag van Oostenrijk Oostenrijk  1  
 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk  3
   Vlag van Roemenië Roemenië  Brons
 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland  1  
 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk  Brons

Eindfase enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

kwartfinale halve finale finale
                   
       
 Vlag van Duitsland Timo Boll  4
 Vlag van Zweden Per Gerell  0  
 Vlag van Duitsland Timo Boll  3
   Vlag van Denemarken Michael Maze  4  
 Vlag van Frankrijk Christophe Legoût  2
 Vlag van Denemarken Michael Maze  4  
 Vlag van Denemarken Michael Maze  4 Goud
   Vlag van Oostenrijk Werner Schlager  1 Zilver
 Vlag van Duitsland Ruwen Filus  2
 Vlag van Rusland Fjodor Koezmin  4  
 Vlag van Rusland Fjodor Koezmin  1 derde plaats
   Vlag van Oostenrijk Werner Schlager  4  
 Vlag van Oostenrijk Werner Schlager  4
   Vlag van Duitsland Timo Boll  Brons
 Vlag van Wit-Rusland Vladimir Samsonov  3  
 Vlag van Rusland Fjodor Koezmin  Brons

Resultaten vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase landencompetitie (Championship Division)[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A
# Land Punten Ontmoetingen Wedstrijden
G W V G W V
1 Vlag van Nederland Nederland 6 3 3 0 12 9 3
2 Vlag van Duitsland Duitsland 5 3 2 1 11 8 3
3 Vlag van Turkije Turkije 4 3 1 2 10 3 7
4 Vlag van Italië Italië 3 3 0 3 11 2 9
Vlag van Nederland Nederland 3 - 2 Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Italië Italië 1 - 3 Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Nederland Nederland 3 - 1 Vlag van Italië Italië
Vlag van Duitsland Duitsland 3 - 0 Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Nederland Nederland 3 - 0 Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Italië Italië 0 - 3 Vlag van Duitsland Duitsland

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Groep B
# Land Punten Ontmoetingen Wedstrijden
G W V G W V
1 Vlag van Polen Polen 6 3 3 0 11 9 2
2 Vlag van Tsjechië Tsjechië 5 3 2 1 11 7 4
3 Vlag van Hongarije Hongarije 4 3 1 2 12 4 8
4 Vlag van Litouwen Litouwen 3 3 0 3 12 3 9
Vlag van Hongarije Hongarije 0 - 3 Vlag van Polen Polen
Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 - 0 Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Hongarije Hongarije 1 - 3 Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Polen Polen 3 - 1 Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Hongarije Hongarije 3 - 2 Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Tsjechië Tsjechië 1 - 3 Vlag van Polen Polen

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

Groep C
# Land Punten Ontmoetingen Wedstrijden
G W V G W V
1 Vlag van Kroatië Kroatië 6 3 3 0 13 9 4
2 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 5 3 2 1 12 7 5
3 Vlag van Oekraïne Oekraïne 4 3 1 2 12 4 8
4 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3 3 0 3 15 6 9
Vlag van Kroatië Kroatië 3 - 1 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 2 - 3 Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Kroatië Kroatië 3 - 2 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 3 - 0 Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Kroatië Kroatië 3 - 1 Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 2 - 3 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Groep D
# Land Punten Ontmoetingen Wedstrijden
G W V G W V
1 Vlag van Roemenië Roemenië 6 3 3 0 13 9 4
2 Vlag van Frankrijk Frankrijk 4 3 1 2 11 5 6
3 Vlag van Spanje Spanje 4 3 1 2 14 7 7
4 Vlag van Rusland Rusland 4 3 1 2 12 4 8
Vlag van Roemenië Roemenië 3 - 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Spanje Spanje 2 - 3 Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Roemenië Roemenië 3 - 2 Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 - 0 Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Roemenië Roemenië 3 - 1 Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Spanje Spanje 3 - 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk

Plaatsingswedstrijden 1 - 8[bewerken | brontekst bewerken]

kwartfinale halve finale finale
                   
       
 Vlag van Nederland Nederland  3
 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland  0  
 Vlag van Nederland Nederland  3
   Vlag van Tsjechië Tsjechië  0  
 Vlag van Tsjechië Tsjechië  3
 Vlag van Roemenië Roemenië  0  
 Vlag van Nederland Nederland  3
   Vlag van Polen Polen  1
 Vlag van Kroatië Kroatië  3
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  1  
 Vlag van Kroatië Kroatië  1 derde plaats
   Vlag van Polen Polen  3  
 Vlag van Duitsland Duitsland  1
   Vlag van Tsjechië Tsjechië  Brons
 Vlag van Polen Polen  3  
 Vlag van Kroatië Kroatië  Brons

Eindfase enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

kwartfinale halve finale finale
                   
       
 Vlag van Oostenrijk Liu Jia  3
 Vlag van Oekraïne Margaryta Pesotska  4  
 Vlag van Oekraïne Margaryta Pesotska  4
   Vlag van Litouwen Rūta Garkauskaitė  2  
 Vlag van Italië Nikoleta Stefanova  2
 Vlag van Litouwen Rūta Garkauskaitė  4  
 Vlag van Oekraïne Margaryta Pesotska  0 Zilver
   Vlag van Duitsland Wu Jiaduo  4 Goud
 Vlag van Hongarije Krisztina Tóth  0
 Vlag van Duitsland Wu Jiaduo  4  
 Vlag van Duitsland Wu Jiaduo  4 derde plaats
   Vlag van Wit-Rusland Viktoria Pavlovitsj  3  
 Vlag van Wit-Rusland Viktoria Pavlovitsj  4
   Vlag van Litouwen Rūta Garkauskaitė  Brons
 Vlag van Oostenrijk Qiangbing Li  0  
 Vlag van Wit-Rusland Viktoria Pavlovitsj  Brons