Naar inhoud springen

Europese kampioenschappen veldrijden 2020 - Mannen elite

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
EK veldrijden 2020
Mannen elite
Datum 8 november 2020
Starttijd 13:30 uur
Plaats Vlag van Nederland Rosmalen
Locatie Autotron
Editie 6
Organisator UEC
Stichting Grote Prijs van Brabant/
Libéma Profcycling BV
Prijzengeld 2.800
Deelnemers 31 atleten uit 9 landen
Totale afstand 26,20 km
Rondes 100 m + 9 x 2,90 km
Gem. snelheid 24,381 km/u
Temperatuur 12 °C
Weer bewolkt
Uitslag
Winnaar Vlag van België Eli Iserbyt 1u04'28"
2e Vlag van België Michael Vanthourenhout + 16"
3e Vlag van Nederland Lars van der Haar + 22"
Navigatie
2019     2021
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
EK veldrijden 2020
Elitemannenvrouwen
Beloftenmannenvrouwen
Juniorenjongensmeisjes

Het Europees kampioenschap veldrijden 2020 voor mannen elite werd gehouden op zondag 8 november in het Nederlandse Rosmalen. De Belgische favoriet Eli Iserbyt won zijn eerste titel bij de elite.

Pos. Renner Land Tijd
Europese trui Eli Iserbyt Vlag van België België 1u04'28"
Zilver Michael Vanthourenhout Vlag van België België + 16"
Brons Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland + 22"
4 Laurens Sweeck Vlag van België België + 41"
5 Toon Aerts Vlag van België België + 47"
6 Daan Soete Vlag van België België + 52"
7 Felipe Orts Lloret Vlag van Spanje Spanje + 1'01"
8 Quinten Hermans Vlag van België België + 1'14"
9 Joshua Dubau Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'21"
10 Vincent Baestaens Vlag van België België + 1'28"
11 Kevin Kuhn Vlag van Zwitserland Zwitserland + 1'34"
12 Timon Rüegg Vlag van Zwitserland Zwitserland + 1'39"
13 Jakob Dorigoni Vlag van Italië Italië + 2'05"
14 Corné van Kessel Vlag van Nederland Nederland + 2'22"
15 Kevin Suarez Fernandez Vlag van Spanje Spanje + 2'28"
16 Thijs Aerts Vlag van België België + 2'33"
17 David Menut Vlag van Frankrijk Frankrijk + 2'33"
18 Steve Chainel Vlag van Frankrijk Frankrijk + 2'45"
19 Stan Godrie Vlag van Nederland Nederland + 2'52"
20 Maik van der Heijden Vlag van Nederland Nederland + 3'49"
21 Cristian Cominelli Vlag van Italië Italië + 4'13"
22 Marcel Meisen Vlag van Duitsland Duitsland + 4'30"
23 David van der Poel Vlag van Nederland Nederland + 4'30"
24 Gilles Mottiez Vlag van Zwitserland Zwitserland + 4'48"
25 Joris Ryf Vlag van Zwitserland Zwitserland + 5'14"
26 Antonio Folcarelli Vlag van Italië Italië + 5'33"
27 Daniel Mayer Vlag van Tsjechië Tsjechië + 5'43"
28 Ondrej Glajza Vlag van Slowakije Slowakije + 6'47"
29 Mickaël Crispin Vlag van Frankrijk Frankrijk + 6'53"
30 Frederik Hähnel Vlag van Duitsland Duitsland - 1 ronde
Michael Boroš Vlag van Tsjechië Tsjechië DNF
UCI-punten contin. kamp.
Pos. Punten Prijzengeld
1 100 € 1.400
2 60 € 800
3 40 € 600
4 30 -
5 25 -
6 20 -
7 17 -
8 15 -
9 12 -
10 10 -
11 8 -
12 5 -
13 4 -
14 2 -
15 1 -

Nationale federaties mochten het volgende aantal deelnemers inschrijven:

  • 8 rijders + 4 reserve rijders

Startvolgorde

[bewerken | brontekst bewerken]

De startvolgorde per categorie was als volgt:

  1. Meest recente UCI ranking veldrijden
  2. Niet gerangschikte renners: per land in rotatie (o.b.v. het landenklassement van het laatste WK). De startvolgorde van niet gerangschikte renners binnen een team werd bepaald door de nationale federatie.