Ewijckshoeve
| Ewijckshoeve | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Locatie | ||||
| Locatie | Soestdijkerweg 12 Den Dolder | |||
| Adres | Soestdijkerweg 12, 3734MH Den Dolder
| |||
| Coördinaten | 52° 10′ NB, 5° 15′ OL | |||
| Status en tijdlijn | ||||
| Oorspr. functie | Landhuis | |||
| Huidig gebruik | Woning, cursuscentrum | |||
| Start bouw | rond 1690 | |||
| Verbouwing | 1830 | |||
| Architectuur | ||||
| Bouwstijl | Neoclassicisme | |||
| Erkenning | ||||
| Monumentstatus | Rijksmonument | |||
| Monumentnummer | 529893 | |||
| ||||
Het landgoed is niet toegankelijk voor bezoekers
| ||||
| ||||
De Ewijckshoeve is een landgoed in de omgeving van Den Dolder in de Nederlandse provincie Utrecht.
Geschiedenis
In 1685 was er al sprake van een terrein vernoemd naar de eigenaar, de heer Justus van Ewijck, lid van de familie Van Ewijck. Hij liet het huis Ewijckshoeve echter pas in de jaren negentig van de zeventiende eeuw bouwen. In 1695 werd Ewijckshoeve vermeld in de registers van de provincie Utrecht.
De hoeve onderging in de loop der eeuwen grote veranderingen. Zij brandde in het begin van de negentiende eeuw tot de grond af. Het huis dat in 1830 op de oude fundamenten werd opgetrokken is voor het grootste deel onveranderd gebleven.
In de jaren zeventig van de negentiende eeuw kwam het huis in handen van de koninklijke familie, die ook het nabijgelegen Paleis Soestdijk en Prins Hendriksoord bezaten. Ewijckshoeve werd toen bewoond door prins Hendrik der Nederlanden, een broer van koning Willem III, die in 1879 stierf. Na zijn dood bleef het huis nog enige tijd in het bezit van de familie.
Een aannemer kocht het buiten in 1881 en verhuurde het aan de vader van de schilder Willem Witsen. In 1924 kwam het via een veiling in handen van ondernemer Otto Blom, waarna aan weerszijden van het huis hoekkamers werden bijgebouwd.
Publicatie
- Rein van der Wiel, Ewijkshoeve. Tuin van tachtig. Amsterdam, Querido, 1988. ISBN 9021488051