Naar inhoud springen

Ferdinand Vanderhaeghen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ferdinand Vanderhaeghen
Ferdinand Vanderhaeghen
Algemene informatie
Land België
Geboortedatum 16 oktober 1830
Geboorteplaats Gent
Overlijdensdatum 22 januari 1913
Overlijdensplaats Gent
Werk
Beroep historicus, bibliothecaris, politicus, bibliofiel, bibliograaf
Werkveld bibliotheekwetenschap, bibliophilia, bibliografie
Werkgever(s) Universiteit Gent
Werkplaats Gent
Functies gemeenteraadslid
Familie
Vader Desiderius Van der Haeghen
Moeder Sophie Hulin
Kinderen Maurice Vander Haeghen, Charles Vander Haeghen
Broers en zussen Eugeen Vanderhaeghen, Carolus Vanderhaeghen, Alphonsus Pascalis Franciscus Vanderhaeghen
Persoonlijk
Woonplaats Sint-Denijs-Westrem
Talen Frans, Nederlands, Engels
Moedertaal Frans
Schrijftaal Frans
Diversen
Lid van Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.
Een jongere Vanderhaeghen poserend met boeken

Ferdinand François Ernestus Vanderhaeghen (Gent, 16 oktober 1830 - aldaar, 22 januari 1913), ook Vander Haeghen of van der Haeghen geschreven, was een Belgisch bibliograaf en bibliothecaris van de Gentse universiteitsbibliotheek. Daarnaast was hij grondeigenaar en Gents liberaal gemeenteraadslid van 1863 tot 1872.

Als zoon van drukker en uitgever van de Gazette van Gent Desiderius Van der Haeghen (1797-1850) en van Sophie Hulin (1803-1881), was Vanderhaeghen al van jonge leeftijd gebeten door de geschiedenis en de bibliografie. Hij verzamelde onder meer boeken die gedrukt waren in Gent, waar hij met zijn Bibliographie Gantoise (1858-1869) een overzicht van gaf. In 1872 maakte hij zijn collectie, die ook handschriften omvatte, over aan de Gentse universiteitsbibliotheek, waar ze nog steeds de kern uitmaakt van het fonds Gandavensia.[1]

In 1860 stelde hij zich kandidaat voor het ambt van stadsarchivaris in Gent, maar werd niet benoemd. Hij werd wel in 1863 lid van een nieuw opgerichte Gentse Archiefcommissie.

In 1869 werd hij in opvolging van Jules de Saint-Genois het hoofd van de Gentse universiteitsbibliotheek, wat hij bleef tot in 1911.

Vanderhaeghen legde als bibliothecaris een zeer grote activiteit aan de dag. Zo startte hij in 1859 met de collectie Vliegende Bladen. Onder het motto Ne jetez jamais un papier bracht hij meer dan een miljoen losse documenten samen, die teruggingen tot 1313. Het is een uiterst heterogene collectie, met bijvoorbeeld 'brieven, catalogi van bloemen, meubels, kleren, machines, en wat dan ook, testamenten, facturen, wikkels van sinaasappels en chocolade, plannen van twee bekende architecten Louis Roelandt en Louis Minard'.[2]

Veelvuldige activiteiten

[bewerken | brontekst bewerken]

Van der Haeghen was op vele terreinen binnen zijn vakgebied terug te vinden.

  • Van der Haeghen werd in 1898 opgenomen in de Belgische erfelijke adel.
  • Hij werd eredoctor van de Rijksuniversiteit Gent.
  • De stad Gent liet in 1913 een gedenkplaat aan hem gewijd, plaatsen aan de toenmalige bibliotheek aan de Ottogracht.

Op 29 oktober 1852 trouwde Vanderhaeghen met Julie-Cécile-Charlotte de Dobbelaer (1831-1919), met wie hij vijf zonen kreeg. Vier van hen bleven kinderloos. Een van hen was Victor van der Haeghen (1854-1916), Gents universiteitsdocent en stadsarchivaris, die trouwde met Mathilde Hesnault (1850-1932). Het echtpaar had een dochter en vier zoons, die echter geen afstammelingen hadden.

De familie is uitgedoofd bij het overlijden van Roger van der Haeghen (1889-1974).

  • Bibliographie gantoise. Recherches sur la vie et les travaux des imprimeurs de Gand (1483-1850), 7 dln., Gent, 1858-1869.
  • Bibliotheca Belgica. Bibliographie générale des Pays-Bas, 34 dln., Gent, 1880-1923.
  • Jaarboeken van het hoofdgilde van St. Antone, 3 dln., Gent, 1867.
  • Marcus van Vaernewijck, Van die beroerlicke tijden in die Nederlanden en voornamelick in Ghendt 1566-1568, F. Vanderhaeghen ed., 5 dln., Gent, 1872-1881.
  • Joos Lambrecht, Nederlandsche spellijnghe, uutghesteld by vraghe ende antwoorde. Tot onderwijs der jonghers voor haar earste beghin, J.F.J. Heremans en F. Vanderhaeghen ed., Gent, 1882.
  • J.G. FREDERIKS & F.J. VAN DEN BRANDEN, Haeghen (Ferdinand van der), in: Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde, Amsterdam, 1888-1891.
  • J. MANSION, F. Vander Haeghen, in: Jaarboek der Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal- en Letterkunde, 1921.
  • A. ROERSCH, Notice sur Ferdinand van der Haeghen, in: Annuaire de l'Académie royale de Belgique, 1939.
  • A. ROERSCH, Ferdinand Van der Haeghen, in: Biographie nationale de Belgique, T. XXIX, Brussel, 1956.
  • K. G. VAN ACKER, F. F. E. vander Haeghen, in: Nationaal Biografisch Woordenboek, T. XI, 1985.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1990, Brussel, 1990.
  • K. DEVOLDER, Gij die door ‘t volk gekozen zijt ... De Gentse gemeenteraad en haar leden 1830-1914, in: Verhandelingen der Maatschappij voor Geschiedenis en Oudheidkunde te Gent, 1994.
  • A. DEROLEZ, Twee Gentse Hoofdbibliothecarissen: Ferdinand Vander Haeghen en Willem De Vreese, in: A. Verhulst en L. Pareyn (red.), Huldeboek Prof. dr. Marcel Bots. Een bundel historische en wijsgerige opstellen, Gent, 1995.
  • L. DEWEER, Defunctus adhuc loquitur. Ferdinand vander Haeghen (1830-1913): een biografie, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, Universiteit Gent, Faculteit Letteren en Wijsbegeerte, 2006-2007.
  • B. D'HONDT, Ferdinand Vander Haeghen, 1830-1913 (p.213), Liberaal Archief, 2014.
Zie de categorie Ferdinand Vanderhaeghen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.