Gebruiker:Bart Terpstra/Wet van Goodhart

Charles Goodhart, naar wie het gezegde is vernoemd, hield in 2012 een toespraak

De wet van Goodhart is een adagium die vaak wordt verwoord als: "Als een meting een doel wordt, is het niet langer een goede meting". Het is vernoemd naar de Britse econoom Charles Goodhart, voor het uitdrukken van het centrale idee in een artikel uit 1975 over monetair beleid in het Verenigd Koninkrijk:

Any observed statistical regularity will tend to collapse once pressure is placed upon it for control purposes.

— Problems of Monetary Management: The U.K. Experience

Elke waargenomen statistische regelmaat zal de neiging hebben om uit elkaar te vallen zodra er druk op wordt uitgeoefend voor controledoeleinden.

— Nederlandse vertaling

Het werd gebruikt om de Britse cabinet van Thatcher te bekritiseren voor het proberen monetair beleid te voeren op basis van doelen voor breed en smal geld, maar de wet weerspiegelt een veel algemener fenomeen.[3]

Prioriteit en achtergrond

Talloze concepten zijn gerelateerd aan dit idee, waarvan er tenminste één dateert van vóór de verklaring van Goodhart. Jeff Rodamar betoogd dat de oorsprong voornamelijk moet worden toegewezen aan de wet van Campbell, aangezien er verschillende formuleringen dateren uit 1969. Andere academici hadden destijds soortgelijke inzichten. Het boek Scientific Knowledge and Its Social Problems van Jerome Ravetz uit 1971 dateert ook van vóór Goodhart, hoewel het niet dezelfde wet formuleert het wel bespreekt hoe systemen in het algemeen kunnen worden gespeeld, en richt zich op gevallen waarin de doelen van een taak complex, geavanceerd of subtiel zijn. In dergelijke gevallen streven de personen die over de vaardigheden beschikken om de taken naar behoren uit te voeren hun eigen doelen na ten koste van de toegewezen taken. Wanneer de doelen worden opgesteld als maatstaven, kan dit worden gezien als gelijkwaardig aan de bewering van Goodhart en Campbell.

Kort na de publicatie van Goodhart kwamen anderen met nauw verwante ideeën, waaronder de Lucas-kritiek (1976). Zoals toegepast in de economie, is de wet ook impliciet in het idee van rationele verwachtingen, een theorie in de economie die stelt dat degenen die zich bewust zijn van een systeem van beloningen en straffen, hun acties binnen dat systeem zullen optimaliseren om de gewenste resultaten te bereiken. Als een werknemer bijvoorbeeld wordt beloond op basis van het aantal verkochte auto's per maand, zal hij proberen meer auto's te verkopen, zelfs met verlies.(wat moet ik ermee, de vertaling klopt gewoon)

Hoewel de wet is ontstaan in de context van marktreacties, heeft het ingrijpende implicaties voor de selectie van "top-level" management doelwitten binnen organisaties. Jon Danielsson stelt de wet als:

Any statistical relationship will break down when used for policy purposes.

— Jon Danielsson

Elke statistische relatie zal ongedaan gemaakt worden wanneer het gebruikt wordt voor beleidsdoeleinden.

— Nederlandse vertaling

Hij suggereerde een uitvloeisel voor gebruik bij het modelleren van financiële risico's :

A risk model breaks down when used for regulatory purposes.

— Jon Danielsson

Een risico model klopt niet meer wanneer het gebruikt wordt voor regelgevende doeleinden.

— Nederlandse vertaling

Mario Biagioli bracht het concept in verband met de gevolgen van het gebruik van citatie- impactmetingen om het belang van wetenschappelijke publicaties in te schatten:

All metrics of scientific evaluation are bound to be abused. Goodhart's law [...] states that when a feature of the economy is picked as an indicator of the economy, then it inexorably ceases to function as that indicator because people start to game it.

— Mario Biagioli

Alle metingen van wetenschappelijke evaluatie zullen vanzelf misbruikt worden. De wet van Goodhart [...] stelt dat wanneer een kenmerk van de economie wordt gekozen als een indicator van de economie, het onverbiddelijk ophoudt als een indicator te functioneren omdat mensen beginnen het te manipuleren.

— Nederlandse vertaling

De wet is geïllustreerd in het boek The Tyranny of Metrics uit 2018 van Jerry Z. Muller.

Generalisatie

Latere schrijvers generaliseerden Goodharts punt over monetair beleid tot een meer algemeen gezegde over maatregelen en doelstellingen in boekhoud- en evaluatiesystemen. In een boek dat in 1996 werd gepubliceerd, schreef Keith Hoskin:

'Goodhart's Law' – That every measure which becomes a target becomes a bad measure – is inexorably, if ruefully, becoming recognized as one of the overriding laws of our times. Ruefully, for this law of the unintended consequence seems so inescapable. But it does so, I suggest, because it is the inevitable corollary of that invention of modernity: accountability.

De wet van Goodhart - dat elke meting die een doel wordt, een slechte meting wordt - wordt onverbiddelijk, zij het met pijn in het hart, erkend als een van de belangrijkste wetten van onze tijd. Jammerlijk, want deze wet van de onbedoelde gevolgen lijkt zo onontkoombaar. Maar het is zo, stel ik, omdat het de onvermijdelijke consequentie is van die uitvinding van de moderniteit: verantwoording afleggen.

— Nederlandse vertaling

In een paper uit 1997 die reageerde op het werk van Hoskin en anderen over cijfers in het onderwijs en financiële boekhouding, formuleerde antropologe Marilyn Strathern de wet van Goodhart als "When a measure becomes a target, it ceases to be a good measure" en verbond het aan het sentiment aan de geschiedenis van de boekhouding die teruggaat tot Groot-Brittannië in de jaren 1800:

When a measure becomes a target, it ceases to be a good measure. The more a examination performance becomes an expectation, the poorer it becomes as a discriminator of individual performances. Hoskin describes this as 'Goodhart's law', after the latter's observation on instruments for monetary control which led to other devices for monetary flexibility having to be invented. However, targets that seem measurable become enticing tools for improvement. The linking of improvement to commensurable increase produced practices of wide application. It was that conflation of 'is' and 'ought', alongside the techniques of quantifiable written assessments, which led in Hoskin's view to the modernist invention of accountability. This was articulated in Britain for the first time around 1800 as 'the awful idea of accountability' (Ref. 3, p. 268).

Wanneer een meting een doel wordt, is het geen goede meting meer. Hoe meer een examenprestatie een verwachting wordt, hoe slechter het wordt als een discriminator van individuele prestaties. Hoskin beschrijft dit als 'de wet van Goodhart', naar diens observatie over instrumenten voor monetaire controle die ertoe leidde dat andere instrumenten voor monetaire flexibiliteit moesten worden uitgevonden. Doelen die meetbaar lijken, worden echter aanlokkelijke hulpmiddelen voor verbetering. De koppeling van verbetering aan een vergelijkbare toename leidde tot breed toepasbare praktijken. Het was deze vermenging van 'is' en 'zou moeten', samen met de technieken van kwantificeerbare schriftelijke beoordelingen, die volgens Hoskin leidde tot de modernistische uitvinding van verantwoording. Dit werd in Groot-Brittannië rond 1800 voor het eerst verwoord als 'the awful idea of accountability'

Voorbeelden

• San Francisco Declaration on Research Assessment – Een manifesto uit 2012 tegen het gebruik van het "journal impact factor" om de waarde van een wetenschappers werk in te schatten. De verklaring stelt verschillende problemen in de wetenschap aan de kaak en zoals de wet van Goodhart uitlegt, is één daarvan dat meten een doel is geworden.
• Het emissieschandaal – een diesel emissie schandaal van Volkswagen uit 2010
• International Union for Conservation of Nature haar meting van "uitsterving" kan gebruikt worden om natuurbeschermingswetgeving ongedaan te maken, waardoor een diersoort die enkel vermist was daadwerkelijk kan uitsterven. Vanwege deze interactie is de IUCN een stuk conservatiever geworden in hun labeling.

Zie ook

• Wet van Campbell - "Hoe meer een kwantitatieve sociale indicator wordt gebruikt voor sociale besluitvorming, hoe meer deze zal worden blootgesteld aan corruptiedruk"
• Cobra-effect - wanneer prikkels die zijn ontworpen om een probleem op te lossen, uiteindelijk mensen belonen omdat ze het erger maken
• Het systeem gamen
• Lucas-kritiek - het is naïef om te proberen de effecten van een verandering in economisch beleid volledig te voorspellen op basis van relaties die in historische gegevens worden waargenomen
• McNamara-denkfout - omvat het nemen van een beslissing uitsluitend gebaseerd op kwantitatieve waarnemingen (of statistieken) en het negeren van alle andere
• Metrische fixatie
• Overfitting
• Peter-principe – individuen worden gepromoveerd op basis van succes in hun vorige rol, en niet op basis van de rol van de nieuwe functie
• Reflexiviteit (sociale theorie)
• Reïficatie (drogreden)
• Specificatie gaming in kunstmatige intelligentie
• plaatsvervanging

Verder lezen

• Chrystal, K. Alec, Goodhart's Law: Its Origins, Meaning and Implications for Monetary Policy (12 november 2001). Geraadpleegd op 3 July 2020.
• (en) Manheim, David, Goodhart's Law and Why Measurement is Hard. ribbonfarm (9 June 2016). Geraadpleegd op 3 July 2020.
•  

[[Categorie:Eponiem]] [[Categorie:Economische wet]] [[Categorie:Engelse uitdrukking]] [[Categorie:Wikipedia:Pagina's met vertalingen die niet zijn nagekeken]]