Gebruiker:DaanDeleye/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Web 4.0 is een symbiotisch (afhankelijk) web waarin menselijke geest en machines met elkaar communiceren. Web 4.0 is de intelligentie in apparaten of toestellen, specifiek de ultra intelligente elektronische agent. Deze agent/apparaat helpt in allerlei verschillende omstandigheden, dat kan gaan van een vlucht die geannuleerd wordt tot de televisie op zetten. Het internet of things vat de objecten samen die verbonden zijn door het internet met een chip of volgsysteem.[1]. Web4.0 focust zich vooral op de beperkingen van de huidige webpagina's, om ze zo op te lossen. Web 4.0 is een nieuw vorm van interactie met een gepersonaliseerde gebruiker. Het zoekt naar oplossingen/mogelijkheden om de gebruiker te helpen/vergemakkelijken. Web 4.0 probeert te evolueren naar een Web Ubiquitous (continue beweging, overal aanwezig op hetzelfde moment). De doelstelling zal zijn om de geesten te verenigen van de mens en de dingen. Dit is noodzakelijk om samen beslissingen te genereren. De gebruiker moeten op dezelfde golflengte zijn om elkaar te kunnen aanvoelen.


Web 4.0: Internet of Things[bewerken | brontekst bewerken]

Web 1.0 Web 2.0 Web 3.0 Web 4.0
write only read-write read-write-execute read-write-execute-concurrency
owning websites sharing content machine-to-machine communication machine-to-human communication
hyperlinks, static websites social media, blog-ging semantic web intelligent web
Yahoo, Google Wikipedia, Myspace, Facebook Wolframalpha Smart Things

Web1.0[bewerken | brontekst bewerken]

Web 1.0 was de eerste fase in het concept world wide web of kortweg het internet. Web1.0 stond op voor het groot publiek in 1993. Je kon de webpagina's vooral raadplegen voor de informatie. Het was een read-only web, dit houdt in dat de artikels enkel gelezen konden worden. Je kon zelf geen bijdragen toevoegen enkel de webmaster kon dit. Web 1.0 wordt dus meer beschouwd als het web van de documenten.


Web2.0[bewerken | brontekst bewerken]

Web 2.0 was de tweede fase, ontstond omstreeks 2001 en was totaal verschillend aan web 1.0. Het grote verschil was dat je nu van een read-only web naar eeen read-write web gaat en dus zelf informatie kan uploaden. De internetgebruikers bepalen dus mee welke informatie verschijnt op het internet. Veel van de webpagina's worden dus continu uitgebreid en verandert, waardoor ze nooit echt compleet zijn. Zo heeft het web een interactiever karakter. Bij web 2.0 spreek je meteen over de sociaalnetwerksites, enkele voorbeelden zijn Netlog, Facebook, YouTube en Twitter. Het delen staat hier dus centraal wat meteen ook leidt tot populariteit met de smartphones.

Web3.0[bewerken | brontekst bewerken]

Web3.0 wordt beschouwd als het web waar de internettoepassingen beter op elkaar ingespeeld en afgestemd zijn. Web 3.0 is het"read-write-execute web. Web3.0 is vooral gebaseerd om het internet leesbaar te maken voor niet enkel de mensen maar ook machines. Dit is om efficiënter naar data te zoeken. Doordat de zoekmachines een veel grotere toegang hebben tot de data, is er een betere communicatie met elkaar. Een voorbeeld hiervan is als u naar de cinema gaat en graag nadien nog wilt gaan dineren. Web3.0 biedt een antwoord aan u noden, door het combineren van de data. Zo krijgt u geen tientallen resultaten, doordat er naar één zoekopdracht werd gezocht. Dit komt doordat web3.0 niet enkel de informatie combineert maar ook begrijpt en dit is het semantisch web, waar web3.0 voor staat.

Definitie[bewerken | brontekst bewerken]

Een embedded system (ook wel ingebed systeem of geïntegreerd systeem) is een elektronisch systeem (hardware én software) dat samengevoegd wordt met verschillende soorten apparaten, de bedoeling hiervan is om een intelligent gedrag te integreren in de apparaten. Het systeem is dus een combinatie van hardware en software, die aangepast kan worden aan de veranderde normen/eisen van het product waarin het geïntegreerd is. De hoofdzaak van het embedded system is dat er een software zit ingewerkt in het hardware-apparaat. Software-aanpassingen komen frequent voor; bijvoorbeeld, het installeren van een nieuwe firmware. De hedendaagse definitie van het internet der dingen is een voorgestelde ontwikkeling van het internet, waarbij alledaagse voorwerpen zijn verbonden met het netwerk en gegevens kunnen uitwisselen.[3]

Werking[bewerken | brontekst bewerken]

Het gaat als volgt je vertrekt naar New-York, maar de vlucht is geannuleerd doordat er een mechanische fout opgetreden is. De agent zorgt er zelf voor dat je meteen op een andere vlucht zit, dus hij boekt in jouw plaats. Een ander voorbeeld van de ultra intelligente agent is het vertellen dat je een regenjas moet meenemen naar buiten omdat het zal regenen. De machines zoeken naar de inhoud die het meest relevant is naar wat je vraagt. Het gaat zelfs verder door de gezichtsherkenning zal hij enkel naar jouw luisteren door de camera van het toestel. Als een apparaat verbonden is met internet kan je het overal gebruiken. Een ander voorbeeld is dat je aan het lopen bent thuis op je loopband en de agent vraagt naar welke zender je wilt kijken. Je vraagt een bepaalde zender aan en de televisie schiet aan. De smartphones zullen ook veranderen door deze technologie. Je zal een smartphone bezitten zonder scherm. De agent vervangt als het ware het scherm van de smartphones. Je bent verdwaald en vraagt de agent waar je moet zijn. Je zal geen plan meer zien hoe je moet wandelen, maar de agent zal wel vertellen hoe je moet lopen. Waarschijnlijk denk je dat Web 4.0 nog ver weg is maar het wordt nu al gebruikt.

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

GlowCaps[bewerken | brontekst bewerken]


GlowCaps gebruiken licht, geluid en geven zelfs berichten om u eraan te herinneren wanneer u uw medicatie moet nemen. Als het tijd is voor een nieuwe bestelling, druk je gewoon op de knop aan de onderkant van de GlowCap, en een verzoek zal naar uw apotheek via AT & T Mobile Broadband Network worden verzonden. Het maximaliseren van de voordelen van uw recept werd gewoon veel gemakkelijker.

BiKN[bewerken | brontekst bewerken]


Sleutels raak je makkelijk kwijt. Dat is een feit. Dankzij de draadloze sleutel Locator Apps, zoals BiKN, kunt u gemakkelijk hun locatie bijhouden. Door het aanbrengen van een zintuiglijke tag om uw sleutels, kunt u ze binnen opsporen tot 50 meter afstand en buiten tot 200 meter afstand. Net alsof je sleutels zijn beroofd van hun buitengewone vermogen om op te staan en weg te lopen.

Parksight 2.0[bewerken | brontekst bewerken]


Parkeren kan uw dag maken of kraken. Gelukkig is Parksight 2.0 er. Parkeerplaatssensoren identificeren de aanwezigheid van uw voertuig EN de App stuurt de de informatie door naar de Cloud. Van nu af kunt u de open plaatsen lokaliseren, waardoor de bekende chaos van de parkeerplaats scramble sterk verminderen.

Sightmachine[bewerken | brontekst bewerken]


Sightmachine helpt de kwaliteit en consistentie van de productieprocessen te behouden. Sightmachine gebruikt genetwerkte sensoren, camera's, lasers en continue gegevensverwerking om de huidige toestand van een machinedeel te identificeren.

Air Quality Egg[bewerken | brontekst bewerken]


Met de Air Quality Egg komt een drastische verbetering van de bewakingssystemen in verband met vervuiling. Door simpelweg uw AQE aan de buitenzijde van uw huis te plaatsen, hebt u toegang tot de site-specifieke CO en NO2 metingen. Dit gemeenschappelijk geleide netwerk verenigt u met anderen die zich zorgen maken over de kwaliteit van de lucht die u inademt.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  1. http://hubpages.com/hub/The-Internet-of-Things-Web-40