Gebruiker:Djenne.l/Kladblok
"Slavenmuur" van Curaçao[bewerken | brontekst bewerken]
De slavenmuur, plantagemuur, tranqueering, breuksteen muur is een historisch herkenningspunt van Curaçao. Het gaat hier om een van de langste muren die de tot slaaf gemaakten ooit hebben gebouwd. Honderden werkende mensen, steen voor steen in de brandende zon. Althans, daar gaat men van uit. Het is namelijk niet helemaal zeker dat deze muur, die bekend werd als muur door de tot slaaf gemaakten, ook daadwerkelijk door hen werd gebouwd[1]. Het vermoeden is wel groot dat het in deze tijd gebruikelijk was stenen kunstig op elkaar te stapelen als terrein scheiding van plantages. Daarbij zijn er meer zoals deze muurtjes te vinden op Curaçao, maar die zijn nooit als muur van de tot slaaf gemaakten erkend[2].
In de originele staat begint de muur van Siberië bij Tera Kòrá, eindigt bij Krakeel en is bijna drie kilometer lang. Deze muur werd gebouwd om de grens tussen de plantage Siberië en de omliggende plantages aan te geven. De muur van Siberië, gelegen aan de Wespuntweg ter hoogte van Krakeel, is de enige uit ontelbare losse zwerfstenen opgebouwde muur[3]. De muur is circa een halve meter dik en circa een meter hoog[4]. De stenen zijn op, in en over elkaar gestapeld. Waarbij gebruik werd gemaakt van koraalstenen, ook wel raapstenen genoemd[5]. Koraalstenen, ook wel zeesteen of koraalstukken genoemd, zijn resten van koralen, die destijds in aanzienlijke hoeveelheden langs de kust voor het oprapen lagen. Wanneer er niet genoeg koraalsteen gevonden werd gebruikten ze breuksteen, ook wel klipsteen of kalksteen. Met buskruit werden kalksteenlagen tot ontploffing gebracht en ontstonden er brokken breuksteen, die soms ook nog afgezaagd werden[6]. Ook werd er soms gebruik gemaakt van een mengsel van gebluste kalk en leem, om zo alles op zijn plaats de houden.
Waarom werden de muren gebouwd met precisie uit rotsen opgestapelde stenen, welke enorme arbeid was hier volbracht door de tot slaaf gemaakten en met welk streven? Dit alles blijft een onopgelost raadsel. Sommigen beweren dat de muren als grens- of gebiedsafscheidingen dienden, als omheiningen voor het vee of als windschermen[7].
Meer muren[bewerken | brontekst bewerken]
Naast de muur van Siberië heb je ook nog meer muren op Curaçao. Muren waren overal te vinden aangezien eigendom terrein afgebakend moest worden en ook om percelen binnen het 'eigen' terrein te onderscheiden[2]. Tegenwoordig worden ze ook wel breuksteen muren genoemd. Deze zijn onder andere te vinden in de Mondi bij Bandabou[8][9], Saliña van Boka Sami en de zoutpannen. Waarbij in de Saliña van Boka Sami en de zoutpannen de huid van de tot slaaf gemaakten weggebeten werd door het zout, waar ze dag in en dag uit in moesten werken. Ook werd het zout verzameld door hen.
Vergelijking met het heden[bewerken | brontekst bewerken]
Nog worden muren gerealiseerd in dezelfde "stijl" als in de tijd van vroeger. Hierbij een voorbeeld van meerdere gerealiseerde muren bij de Dr. Martin Luther King Boulevard. Bij deze muren zie je dat er wel specie wordt gebruikt, maar nog steeds de stenen als een puzzel in elkaar worden gelegd.
Monumentenlijst[bewerken | brontekst bewerken]
In het jaar 1997 is de muur op de monumentenlijst komen te staan. Waarbij men 100.000 gulden vrij hebben gegeven om 500 meter van de muur te restaureren. Na een jaar is de muur van de monumentenlijst afgehaald. Een groot deel van de muur staat namelijk op particulier terrein en enkele eigenaren hadden bezwaren ingediend en de Eilandsraad van Curaçao heeft deze bezwaren niet binnen de afgesproken tijd behandeld. Daarbij is niet bekent wat er met de 100.000 gulden is gebeurd. Men denkt dat het geld is gebruikt voor andere doeleinden[10].
Na 20 jaar heeft Stichting Nationale Parken, die het park Lucha pa Libertat (de strijd om de vrijheid) beheert, weer aanvraag gedaan om de muur tot monument te verklaren. Echter is er te weinig historische kennis over de muur en dat is de reden dat de muur nog steeds niet verklaard is als monument. De muur valt steeds verder uit elkaar en stenen worden meegenomen, waardoor op plekken de muur volledig verdwenen is. Mensen gebruiken de stenen om een eigen muur- of huis te bouwen. Ook vergt het restaureren van de muur naar de originele staat veel kennis. Er mag geen cement of andere soort stenen worden gebruikt.
- ↑ Gevonden in Delpher - Amigoe di Curacao : weekblad voor de Curacaosche eilanden. www.delpher.nl. Geraadpleegd op 2 november 2022.
- ↑ a b Gevonden in Delpher - Amigoe. www.delpher.nl. Geraadpleegd op 1 november 2022.
- ↑ Gevonden in Delpher - Het vrije volk : democratisch-socialistisch dagblad. www.delpher.nl. Geraadpleegd op 2 november 2022.
- ↑ Gevonden in Delpher - Het vrije volk : democratisch-socialistisch dagblad. www.delpher.nl. Geraadpleegd op 25 oktober 2022.
- ↑ sculpturegardenblu, Map of Curacao III. SculpturegardenBB (8 maart 2022). Geraadpleegd op 1 november 2022.
- ↑ handleiding.pdf (kuchodiotrobanda.com)
- ↑ DBNL, Leven op het platteland, Beneden de wind, J. van de Walle. DBNL. Geraadpleegd op 25 oktober 2022.
- ↑ Gevonden in Delpher - Amigoe. www.delpher.nl. Geraadpleegd op 2 november 2022.
- ↑ Gevonden in Delpher - Amigoe. www.delpher.nl. Geraadpleegd op 2 november 2022.
- ↑ Dias, 2 juli 2017 | José Manuel, Laatste poging om slavenmuur tot monument te verklaren | Caribisch Netwerk. caribischnetwerk.ntr.nl (2 juli 2017). Geraadpleegd op 25 oktober 2022.