Gebruiker:EvaSteg/Kladblok
Yvonne Oerlemans (Breda, 31 december 1945 - 14 september 2012) was een Nederlandse beeldhouwer en videokunstenaar. Sinds begin jaren '80 is Oerlemans actief op het gebied van videokunst, installaties en objecten. Ze studeerde van 1974 tot 1979 aan de Vrije Academie in Den Haag, in 1983 gevolgd door een video workshop aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht. Vanaf 1984 woont en werkt ze in Amsterdam. Oerlemans adresseert menselijke thema's via paradoxale humor. Vaak speelt ze met contradicties en hun uiteindelijke synthese. Haar werk is meestal kort en compact. Ze zegt daarover dat kort werk beter te onthouden is. Ook bevordert het dat mensen de achterliggende betekenis van een beeld overpeinzen. Oerlemans ontvangt diverse prijzen. Haar gevarieerde werk is wereldwijd tentoongesteld, bijvoorbeeld in Amsterdam, Parijs en Nieuw York en onder meer opgenomen in de Rijkscollectie.
| Yvonne Oerlemans | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | 31 december 1945 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Nationaliteit | Nederlands | |||
| Beroep(en) | beeldhouwer, videokunstenaar | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Werk[bewerken | brontekst bewerken]
Oerlemans maakt zowel installaties en objecten als ook videokunst. Voor haar fysieke kunstwerken maakt ze gebruik van elektrische motoren die het object (van veelal polyester, gips en gevonden materialen) in beweging zetten. Dit gaf soms technische problemen en aangezien ze daarbij niet langer afhankelijk van anderen wil zijn, gebruik ze bij een van haar latere objecten haar eigen lichaam. Dat was een eerste stap richting performance. Deze performances werden per video vastgelegd en ze omarmt dit medium. Oerlemans werkt dan veelal in een studio met een statische camera positie. Vanwege de kosten van het huren van een studio moest een concept vooraf goed zijn uitgewerkt. Nadat ze zelf video apparatuur heeft aangeschaft, ontstaat ook ruimte voor associatief werk: "als ik naar de alledaagse realiteit kijk, ongeremd door het rationele denken, dan zie en toon ik dingen vanuit een ander perspectief".[1] Haar werkproces is dan meer intuïtief, ze reageert met haar camera bewegingen op de omgeving. Ze ziet dit proces als het resultaat van interactie tussen objecten, de camera en zichzelf.
Distributie en kanalen[bewerken | brontekst bewerken]
Het (video)werk van Oerlemans is inmiddels in collecties opgenomen van onder meer de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, en Center for Art and Media, Karlsruhe.[2] Ook is haar werk beschikbaar via 235 Video in Keulen (Duitsland), Art Com TV in San Fransisco (Verenigde Staten), Time Based Arts en LIMA in Amsterdam (Nederland).
Videokunst en performances[3][4][bewerken | brontekst bewerken]
- 1980 Najaar '80
- 1981 Territorium
- 1982 Vision
- 1982 Inside - Outside
- 1983 Corsettencyclus
- 1983 Tempora mutantur et nos cum illis
- 1983 The turning point
- 1983 Administration
- 1984 Pa-Ma-Triachaat
- 1985 Changing landscape
- 1987 The Titanic
- 1987 Postcards
- 1988 De appeleters
- 1990 Brains
- 1992 Metamorphosis in nature
- 1992 TV Chair (installation)
- 1993 Selevaren op de Zaan
- 1996 Crossing the Red Sea
- Fontein (jaartal onbekend)
Lezingen en lesgeven[bewerken | brontekst bewerken]
Oerlemans is onder meer gastdocent aan de Minerva Art Academy in Groningen (1987). De kunstenares geeft ook lezingen aan het San Francisco Art Institute in de Verenigde Staten (1988) en het Musée d'Art Contemporain in Montréal, Canada (1994).
Exposities en prijzen[bewerken | brontekst bewerken]
Het werk van Oerlemans wordt tentoongesteld op internationale festivals, in galeries en musea, voornamelijk in Europa en Noord-Amerika. Zo exposeert ze op het Audiovisual Experimental Festival (AVE), het European Media Art Festival, het Berlin Film Festival, het Impakt Festival en in Musée d'art contemporain de Montréal, Centre Pompidou, en het Stedelijk Museum Amsterdam. Haar werk is ook op televisie te zien in Europa, de Verenigde Staten en Canada. In 1985 ontving Oerlemans de eerste prijs voor haar kunst carrière op het Aarhus International Video Festival & Competition. Na een aantal exposities in Duitsland is haar werk in 1990 te zien op het Filmfestival in Moskou. Ze ontvangt in 1991 een prijs op het Internationaal Film and Video Art Festival in Hongarije. Datzelfde jaar heeft ze een solo expositie in de Artoteek Noord Gallery in Amsterdam. Oerlemans neemt daarnaast deel aan diverse groepstentoonstellingen, waaronder Het Magnetische beeld in stadsgalerij Heerlen (1988)[5], Beroep: Kunstenaar in het Rijksmuseum Twenthe (1990)[6], Eeuwig kwetsbaar, hedendaagse kunst en religie in Volkenkundig museum Gerardus van der Leeuw in Groningen (1998)[7] en Fam. in het Museum voor Moderne Kunst in Arnhem (2004).[8] In 2003 wordt ze lid van de Amsterdamse kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae naast haar lidmaatschap van de Beroepsvereniging van Beeldende Kunstenaars.
References[edit source][bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ (nl) (en) Yvonne Oerlemans (1992), Visions, catalogus met juryrapport, inclusief interview "Playing with reality" door Tatja Scholte. S.l. : s.n.. ISBN 90-90-05250-X.
- ↑ (en) Yvonne Oerlemans | ZKM. zkm.de. Geraadpleegd op 27 juni 2022.
- ↑ mediakunst.net. mediakunst.net. Geraadpleegd op 27 juni 2022.
- ↑ Yvonne Oerlemans | www.li-ma.nl. www.li-ma.nl. Geraadpleegd op 27 juni 2022.
- ↑ Het magnetische beeld - Beeldend BeNeLux Elektronisch (Lexicon). www.artindex.nl. Geraadpleegd op 27 juni 2022.
- ↑ B.K.V. Beroepskostenvergoeding 1989 - Beeldend BeNeLux Elektronisch (Lexicon). www.artindex.nl. Geraadpleegd op 27 juni 2022.
- ↑ Eeuwig kwetsbaar, hedendaagse kunst en religie, 1998 - Beeldend BeNeLux Elektronisch (Lexicon). www.artindex.nl. Geraadpleegd op 27 juni 2022.
- ↑ Fam., 2004 - Beeldend BeNeLux Elektronisch (Lexicon). www.artindex.nl. Geraadpleegd op 27 juni 2022.