Gebruiker:Haaftjlv/ChristineBlaseyFord

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Christine Margaret Blasey Ford, (november 1966), is een Amerikaanse hoogleraar psychologie aan de Palo Alto University en onderzoekspsycholoog aan de Stanford University School of Medicine.

Haar specialisme, dat breed verbreid is op haar vakgebied, behelst het ontwerpen van statistische modellen voor onderzoeksprojecten. Tijdens haar academische loopbaan heeft Ford als onderzoekspsycholoog gewerkt voor Stanford University's Departement voor Psychiatrie en als hoogleraar aan het Stanford University School of Medicine Collaborative Clinical Psychology Program.

In september 2018 beschuldigde Ford publiekelijk de door president Donald Trump genomineerde voor het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten Brett Kavanaugh ervan, dat hij haar in 1982 seksueel lastig viel op een wijze die zij beschreef als een poging tot verkrachting. Vervolgens getuigde zij op 27 september over haar beschuldiging tijdens een hearing van de Juridische Commissie van de Senaat over de voordracht van rechter Kavanaugh als opperrechter voor het Hooggerechtshof.[1].


Afkomst en opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Ford groeide op in de buitenwijken van Washington D.C. Van 1978 tot 1984 bezocht zij de Holton-Arms School, een privé meisjesschool voor voorbereidend hoger onderwijs in Bethesda (Maryland). Toen zij deel uitmaakte van het regionale duiksport-team vergezelde zij duiker Greg Louganis op een trip naar het Witte Huis om te spreken over de boycot van de Olympische Zomerspelen van 1980.

Carriere[bewerken | brontekst bewerken]

Ford begon in 1988 als docent aan Stanford University. Nu, in september 2018, is zij werkzaam als hoogleraar aan Palo Alto University en onderwijst zij studenten in het ontwerpen van klinische experimenten en data-analyse. Daarnaast participeert zij in educatieve programma's met de Stanford University School of Medicine als lid van een consortium groep met Palo Alto University. Door middel van deze consortium groep, genaamd de Pacific Graduate School of Psychology (PGSP) doceert Ford disciplines, zoals psychometrie, studie-methodologie en statistiek. Volgens The Washington Post, NPR en CBS News, worden Ford's wetenschappelijke publicaties in haar vakgebied wijd verbreid.

Ford is gespecialiseerd in het ontwerpen van statistische modellen voor onderzoeksprojecten met het doel te verzekeren dat de onderzoekers tot nauwkeurige conclusies komen, zoals samengevat door Helena Chmura Kraemer, die een emeritus hoogleraar was in bio-statistieken en co-auteur met Ford was van een boek en diverse artikelen.

Ford is (co)-auteur van diverse boeken over actuele psychologische onderwerpen, waaronder depressie. Andere onderwerpen, waarover zij publiceerde in academische bladen, waren onder andere kindermisbruik en de de impact van de Aanslagen op 11 september 2001.

In 2015 was zij mede-auteur van een boek, getiteld How Many Subjects? Statistical Power Analysis in Research. Ford's onderzoek naar de sociale impact van het verzwijgen van iemands seksuele aanleg heeft, werd in 2016 gepubliceerd in het blad Behavior Therapy, en werd gerecenseerd door psycholoog William Gibson van de American Psychological Association, die meende dat het onderzoek "demonstreert dat kwesties over identiteit relevantie hebben voor mentale gezondheid op wijzen die veel eerdere publicaties missen."


Beschuldiging seksuele aanranding door rechter Brett Kavanaugh[bewerken | brontekst bewerken]

Begin juli 2018, kort nadat bericht was dat rechter Brett Kavanaugh op president Trumps shortlist stond om te worden voorgedragen als opperrechter ter vervulling van de vacature in het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten legde Ford contact, met zowel The Washington Post, als haar vertegenwoordiger in het Congres, Anna Eshoo. Op 20 juli, elf dagen nadat Trump Kavanaugh voordroeg, had Eshoo een ontmoeting met Ford, die haar overtuigde van haar geloofwaardigheid en haar ook duidelijk maakte dat Ford "doodsbang" was dat haar identiteit als beschuldiger openbaar zou worden. Eshoo en Ford besloten vervolgens de kwestie voor te leggen aan Democratische Senator Dianne Feinstein van Californië, tevens lid van de Juridische Commissie van Senaat, die Kavanaugh's voordracht zou behandelen. In een brief aan Feinstein zette Ford haar beschuldiging dat Kavanaugh haar seksueel had aangerand toen zij beiden op de high school zaten, zwart en op wit, en benadrukte zij dat ze erop vertrouwde dat haar verhaal vertrouwelijk zou blijven. In augustus onderging Ford vrijwillig een test met een leugendetector bij een gepensioneerde FBI-agent, die de conclusie trok dat Ford betrouwbaar was bij het afleggen van haar belastende verklaring.

Eedaflegging in Juridische Commissie Senaat op 27-09-2018.

PDF document of Ford's written testimony
Ford's written testimony

Gerstand doende aan haar toezegging aan Ford om vertrouwelijkheid te betrachten, bracht Feinstein de kwestie niet ter sprake tijdens het aanvankelijke proces ter behandeling van de voordracht van Kavanaugh, Nadat enkele media op 16 september anonieme beschuldigingen publiceerden en verslaggevers haar identiteit vaststelden, kwam Ford naar buiten. Zij had geworsteld met de keuze om haar identiteit bekend te maken, daarbij de negatieve impact afwegend die dat op haar kon hebben. Uiteindelijk besloot ze haar verhaal toch te doen aan de The Washington Post, daarmee Kavanaugh ervan beschuldigend dat hij haar seksueel had aangerand in de zomer van 1982, toen zij 15 en hij 17 jaar oud was. [2].

Ze zei dat hij, terwijl zijn vriend Mark Judge toekeek, dronken, haar met zijn lijf op een bed duwde, haar overal greep en betastte en probeerde haar kleren uit te trekken en dat hij zijn hand op haar mond legde, toen zij probeerde te schreeuwen. Omdat ze moeilijk kon adem halen, dacht zij dat Kavanaugh haar per ongeluk zou doden. Ze vertelde ontsnapt te zijn toen Judge bovenop hen beiden sprong en zij alle drie van het bed rolden. Als bevestiging van haar relaas, overhandigde Ford The Post het leugendetector-rapport, alsmede notities van haar therapeut uit 2012.

In laatstgenoemde documenten wordt Kavanaugh niet bij name genoemd, maar ze steunen Ford's claim aangevallen te zijn door studenten van een "elitaire jongensschool, die de ambitie hadden om zeer gerespecteerde en hooggeplaatste posities in de gemeenschap van Washington D.C. te gaan innemen". De notities melden ook dat er vier jongens betrokken waren, hetgeen Ford toeschrijft aan een vergissing van de therapeut. Ford beweerde dat er vier jongens op het "feestje" waren, maar dat er slechts twee bij het incident betrokken waren. Ford's echtgenoot herinnerde zich dat zij Kavanaugh's achternaam in 2012 had gebruikt in een beschrijving van het incident. Kavanaugh and Judge reageerden beiden ontkennend op Ford's beschuldigingen. De advocaten Debra Katz, Lisa Blanks en Michael Bromwich vertegenwoordigen Ford pro bono in het proces om naar buiten te komen met haar verklaringen over Kavanaugh. Bij het voorbereiden van haar getuigenis werd zij bijgestaan door de Democratisch adviseur Ricki Seidman, die Anita Hill ondersteunde bij haar getuigenis over Clarence Thomas, tijdens diens hearing in 1991 wegens zijn voordracht voor het Hooggerechtshof.

Op 18 september stuurden Ford's advocaten een brief aan de voorzitter van de Juridische Commissie van de Senaat, Chuck Grassley, het verzoek inhoudend dat de FBI het incident zou onderzoeken voordat de Senaat een hearing zou inhouden over Ford's beschuldigingen "om veilig te stellen dat cruciale feiten en getuigen in deze zaak worden vastgesteld op een niet-partijdige manier", en dat de Commissie volledig geinformeerd is alvorens enige hearing te houden of besluiten te nemen. De brief vermeldde verder ook de aanzienlijke publieke steun die Ford heeft ontvangen, maar ook de ernstige verbale agressie en doodsbedreigingen, die haar noopten haar huis te verlaten. Dezelfde dag werd er een crowdfunding campagne gestart om Ford's beveiliging te bekostigen, die binnen 24 uur het streefbedrag van $ 100.000 opbracht.

Op 21 september twitterde president Trump over Ford, dat als haar beschuldigingen op waarheid berustten, hetzij zij zelf, hetzij haar ouders die aantijgingen gemeld zouden moeten hebben op het tijdstip van de gebeurtenis. Fortune betitelde deze tweet als een poging "om haar beschuldiging te ondermijnen" en Republikeins Senator Susan Collins- die met haar stem de doorslag zou kunnen geven — zei dat ze verbijsterd was door Trump's tweet, die ze "ongepast en slecht" noemde. Trump lanceerde nog diverse andere beweringen, waaronder een tweet met de aantijging dat Kavanaugh "onder vuur ligt van radicaal linkse politici".

Op 27 september organiseerde de Juridische Commissie een toegevoegde dag voor publieke hearing om Ford's beschuldigingen te bespreken. Ford and Kavanaugh waren de enige ingeplande getuigen. Ford getuigde dat Kavanaugh "mij betastte en probeerde mijn kleren uit te trekken" en dat "ik geloofde dat hij van plan was me te verkrachten". Kavanaugh had vooraf alle beschuldigingen van seksuele aanranding "volledig vals en schandelijk" genoemd en legde later op de dag afzonderlijk een getuigenis af.

Republikeinse leden van de commissie ondervroegen Ford niet rechtstreeks; dat werd gedaan door Rachel Mitchell, een ervaren aanklager uit Arizona, ingeschakeld door de - uit louter mannen bestaande - Republikeinse meerderheid van de commissie. Afwisselend met Mitchell's vragen, ondervroegen Democratische commissieleden zelf getuige Ford. Op 28 september gaf president Trump, na een verzoek van Republikeins Senator Jeff Flake, dat werd overgenomen door de Juridische Commissie van de Senaat, opdracht tot het instellen van een aanvullend FBI achtergronden-onderzoek naar de beschuldigingen van seksuele aanranding tegen Kannavaugh.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Ford woont in Palo Alto, California, met haar echtgenoot Russell Ford, met wie zij trouwde in 2002, en hun beide zoons. Zij is tante van actrice en zangeres Bridgit Mendler. Zij is een geregistreerd Democraat. In 2017 nam zij deel aan een lokale "Women's March"-protestmars tegen President Trump.[3]. 0ok nam zij deel aan een "Pro Wetenschap"-mars in San Francisco tegen de bezuinigingen van het kabinet-Trump op budgetten voor wetenschappelijk onderzoek. Ford overwoog te verhuizen naar het buitenland (b.v. Nieuw Zeeland), mocht Kavanaugh tot opperrechter in het Hooggerechtshof worden benoemd.