Naar inhoud springen

Gebruiker:Heemkring Liedekerke/Cafés in Liedekerke

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Heemkring Liedekerke/Cafés in Liedekerke

Dit is het persoonlijke kladblok van Heemkring Liedekerke.

Een kladblok is een subpagina van iemands gebruikerspagina. Het dient als testruimte voor de gebruiker en om nieuwe artikelen of langere toevoegingen aan bestaande pagina's voor te bereiden.

Let op: je kladblok opslaan gaat met de knop 'publiceren'. De pagina wordt daarmee nog niet in de openbare encyclopedie geplaatst en blijft een kladpagina. De kladblokpagina is wel zichtbaar (voor iedereen met wat meer Wikipedia-ervaring) en mag dus geen onoorbare dingen bevatten, zoals auteursrechtschendingen.

Het is, ook in een kladblok, uitdrukkelijk niet toegestaan om zonder toestemming auteursrechtelijk beschermd materiaal van derden te publiceren.

Liedekerke telde in een ver verleden een 200-tal cafés, bijgenaamd pothuizen.

Pothuizen waren huizen waar in een achterkamertje drank werd geschonken, natuurlijk in het "zwart". Deze pothuizen werden zowel door particulieren, kappers, en beenhouwers uitgebaat om een centje bij te verdienen. Soms waren ook de gendarmes (oogluikend) bezoekers van deze pothuizen.

Ondertussen is het aantal cafés in Liedekerke sterk geslonken. In 2015 waren er nog amper 17 zaken waar drank werd geschonken, frituren en kebabs niet meegerekend.

Cafés in Liedekerke door de jaren heen[bewerken | brontekst bewerken]

Liedekerke roept onwillekeurig het gezegde op "mè mes, mèn pré en mènen roeën neesdoek". Ook dit heeft zijn oorsprong bij de cafés in Liedekerke. Vroeger waren er enkele drukbezochte dancings in Liedekerke. Deze werden niet alleen bezocht door de lokale jeugd, maar al snel kwamen er ook bezoekers van de omliggende gemeenten, zelfs vanuit Brussel. Liedekerke ligt in Vlaams-Brabant en de Liedekerkenaren houden ook van hun Vlaams karakter. Vermits de Brusselaars bijna uitsluitend Frans spraken, ontstonden er geregeld vechtpartijen waarbij de Liedekerkenaren veelal de bovenhand hielden, vermits zij in de meerderheid waren — in het gevecht vond men zijn vrienden. Steevast vloeide er ook bloed, veroorzaakt door vuisten, maar helaas ook door messen.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]