Naar inhoud springen

Religieus confucianisme

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Wufang Shangdi een reeks confucianistische goden

Religieus confucianisme is het idee dat het confucianisme een religie is. Het is ontstaan in de tijd van Confucius met zijn verdediging van traditionele religieuze instellingen van zijn tijd, zoals de Taimiao riten en het ritueel muzieksysteem.[1]

De Chinese naam voor religieus confucianisme is Rujiao (儒教), en het woord voor seculier confucianisme is Rujia (儒家 ).

Religieus confucianisme omvat Chinese traditionele patriarchale religie [en], Jisi [en], en Offer aan de Hemel [en] in zijn praktijk. [2]

Religieus confucianisme aanbidt Confucius, Mencius, Zhu Xi,[3] en Shangdi.[4]

In China worden het boeddhisme, het confucianisme en het taoïsme de " drie leringen [en] "genoemd".[5]

  1. (zh) 杨富荣:孔子的礼乐教化思想. www.chinakongzi.org. Geraadpleegd op 12 juli 2022.
  2. (zh) 任文利 (7 februari 2017). 《儒教作为"国民宗教"的向度考察》. 《原道》 (第23辑).
  3. (en) Theobald, Ulrich, Religious Aspects of Confucianism (www.chinaknowledge.de). www.chinaknowledge.de. Geraadpleegd op 16 juli 2022.
  4. (en) Huang, Yong (July 22, 2007). Confucian Theology: Three Models: Confucian Theology: Three Models. Religion Compass 1 (4): 455–478. DOI: 10.1111/j.1749-8171.2007.00032.x.
  5. (en) Living in the Chinese Cosmos: Understanding Religion in Late-Imperial China. afe.easia.columbia.edu.