Gebruiker:JdW19/Kladblok

Mijn plan voor de Wikipedia opdracht is als volgt: De pagina ‘Amerikaans conservatisme’ heeft ook een Engelse variant, namelijk ‘American conservatism’. Deze pagina is veel uitgebreider dan de Nederlandse variant. Bij de Nederlandstalige pagina zijn er geen verwijzingen naar bronnen. Het eerste wat ik wil doen is om bij de uitleg van de vier grote stromingen onder het Amerikaans conservatisme, bronnen toe te voegen. Dit zijn dezelfde bronnen die gebruikt zijn op de Engelstalige pagina. Daarnaast wil ik kort de geschiedenis van het conservatisme in de Verenigde Staten uitleggen, waarin ook naar voren komt wat het verschil is tussen het Amerikaanse en Europese conservatisme. Tot slot wil ik bondig het Amerikaans conservatisme anno de 21ste eeuw beschrijven.

Neoconservatisme: staten meer macht, niet echt duidelijk in bronnen. Dat dus weglaten. Verschil Europees en Amerikaans: Europa monarchie, VS republikeins.

Waar nodig refereren. Dat heb ik nu gedaan.

Hoewel de Verenigde Staten nooit een 'Conservative Party' heeft gekend, wordt de Republikeinse Partij beschouwt als een partij met conservatieve ideeën.

1. Paul Gottfried, Conservatism in America: Making Sense of the American Right, p. 9, "Postwar conservatives set about creating their own synthesis of free-market capitalism, Christian morality, and the global struggle against Communism." (2009); Gottfried, Theologies and moral concern (1995) p. 12.

Geschiedenis + 21e eeuw Amerikaans conservatisme lijkt nu toch te veel. Enkel focussen op conservatisme in deze eeuw.

Het sociaal-conservatisme is een politieke stroming waarin nationale solidariteit centraal staat, een stroming van mensen die eeuwenoude sociale en culturele normen kunnen waarderen omdat deze de toets der tijd hebben doorstaan. Hierin wijken sociaal-conservatieven dus enigszins af van progressieven, vanwege een behouden kijk op pogingen tot sociaal constructivisme.

Libertarisch conservatisme: Het libertaire conservatisme of het conservatieve libertarisme is een politieke filosofie en ideologie die rechts-libertaire politiek en conservatieve waarden combineert. Het libertair conservatisme bepleit de grootst mogelijke economische vrijheid en de minst mogelijke overheidsregulering van het sociale leven, een afspiegeling van het laissez-faire liberalisme, maar zet dit in op een geloof in een meer traditionele en conservatieve sociale filosofie die de nadruk legt op autoriteit en plicht.

21^e eeuw

George W. Bush

(2000-2004)

Na 8 jaar een liberale democraat als president gehad te hebben in de Verenigde Staten, won tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2000 een zogenaamde conservatieve republikein, genaamd George W. Bush. Bush beloofde tijdens de campagne voor de verkiezingen een beter Amerika met betere scholen, lagere belastingen en meer individuele verantwoordelijkheid. Daarnaast was hij groot voorstander van een vrijemarkteconomie. Tijdens zijn twee presidentstermijnen stond Bush vooral bekend om het sociaal-conservatisme en de nadruk op religieuze thema's en de mobilisering van het Religieus Rechts. Dit is terug te zien in het gevoerde beleid van Bush omtrent zaken als abortus en het homohuwelijk. Er moest namelijk vooral worden vastgehouden aan de oude Amerikaanse culturele normen en waarden, waarin abortussen niet worden toegestaan en het huwelijk enkel mogelijk is voor twee personen met een verschillend geslacht. Het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten onder leiding van Bush was voornamelijk gebaseerd op het neoconservatisme. Hoewel Bush in zijn campagne voor de presidentsverkiezingen van 2000 aan zijn potentiële kiezers beloofde dat onder zijn leiding, de Verenigde Staten zich bescheiden op zou stellen ten opzichte van het buitenland, pakte dit na de aanslagen op 11 september 2001 anders uit. Het gevolg van deze terroristische aanslagen in New York, Pennsylvania en Washington D.C., was een gewapende interventie in zowel Afghanistan als Irak.

(2004-2008)

In 2004 won Bush wederom de Amerikaanse presidentsverkiezingen, waardoor Bush zich kon opmaken voor nog eens vier jaar presidentschap. In aanloop naar deze verkiezingen, legde Bush wederom de nadruk op het neoconservatieve veiligheids- en buitenlandbeleid. Volgens de exit polls stemden 84 procent van de kiezers die zichzelf beschouwen als conservatief, op Bush. De kredietcrisis van 2008 en het gevoerde buitenlandbeleid in onder andere Afghanistan en Irak, zorgden ervoor dat Bush in zijn tweede presidentstermijn op meer kritiek kon rekenen vanuit de conservatieve kant. Zo noemden vooraanstaande conservatieven als Richard Viguerie en William F. Buckley jr., Bush geen echte conservatief en kon Bush niet meer rekenen op de volledige steun van de conservatieven in het Amerikaans Congres.

Bush won solid support from Republicans in Congress and from conservative voters in his 2004 reelection campaign. Exit polls in 2004 showed that 34% of the voters identified themselves as "conservatives" and they voted 84% for Bush.

When the financial system verged on total collapse in 2008, Bush pushed through large scale rescue packages for banks and auto companies that even some conservatives in Congress did not support.^[243] Some noted conservatives, including Richard A. Viguerie and William F. Buckley, Jr., have said that Bush was not a "true" conservative.^[244][245]

From 2001-2008, Republican President George W. Bush stressed cutting taxes and minimizing regulation of industry and banking, while increasing regulation of education.^[83] Conservatives generally advocate the use of American military power to fight terrorists and promote democracy in the Middle East.

By the time of the Congressional elections of 2006 and the presidential election of 2008, however, it was clear that such infighting had taken its toll. Two military invasions and occupations abroad, in Afghanistan and Iraq, had proved enormously expensive in American lives and treasure and cast doubt on the wisdom of the neoconservatives’ call for a more interventionist U.S. foreign policy backed by military might. While American conservatives had long called for smaller government, balanced budgets, and leaving education to the states, the policies of the putatively conservative George W. Bush administration contradicted those key tenets of conservatism. And the global economic crisis that began in 2007–08, during the final year of the Bush administration, turned Americans’ attention away from cultural issues such as same-sex marriage and toward more material concerns.

In deze rede legde hij wederom de nadruk op het veiligheids- en buitenlandbeleid. Een ander opmerkelijk punt was zijn wens dat Amerikaanse rechters homohuwelijken zouden verbieden. Als dit niet gebeurde, zou hij pogen een verbod in de Amerikaanse grondwet te laten opnemen

Tijdens zijn gooi naar het presidentschap zei Bush nog dat ‘Amerika zich ten opzichte van het buitenland bescheiden op moest stellen’. Dat idee liet hij echter snel varen na de aanslagen van 11 september 2001. De aanslagen leidden tot de oprichting van het gigantische veiligheidsapparaat Department of Home Security en een concentratie van de buitenlandse politiek op het Midden-Oosten. Het gevolg was een gewapende interventie in Afghanistan, de Bushdoctrine (één van de pijlers van het buitenlands beleid van Bush, wat betekende dat de VS geen onderscheid maakte tussen terroristen en diegene die terroristen onderdak boden) en de inval in Irak.

Trump (2016-nu)

George W. Bush has placed a higher priority than his predecessors on social conservatism, beginning with his formulation of ‘‘compassionate conservatism’’ and his heavy emphasis on religious themes and mobilization of the Christian Right. Programmatically this emphasis has been evident in the president’s faith-based initiative and his policies toward abortion, gay marriage, and stem cell research. Accordingly, he has been far more disposed to tolerate a stronger, larger and more active national government, across a range of policy issues. He has married this social conservatism to the tax cutting and regulatory preemption goals of economic conservatives. Add to this the neoconservative war president, and it is the formula for a much more muscular, assertive, and nationalist conservatism.

2008-2012: The Republican contest for the nomination in 2008 was a free-for-all, with Senator John McCain the winner, facing Barack Obama. McCain chose Alaska Governor Sarah Palin as his running mate, and while she was greeted by the GOP establishment with initial skepticism, she electrified many conservatives and became a major political force on the right.^[246] In 2008, a period which began in 1980, termed the "conservative era" ended.^[247]

After the election of Obama for president, Republicans in Congress were unified in almost total opposition to the programs and policies of Obama and the Democratic majority. They unsuccessfully attempted to stop an $814 billion stimulus spending program, new regulations on investment firms, and a program to require health insurance for all Americans. They did keep emissions trading from coming to a vote, and vow to continue to work to convince Americans that burning fossil fuel does not cause global warming.^[248] The slow growth of the economy in the first two years of the Obama administration led Republicans to call for a return to tax cuts and deregulation of businesses, which they perceived as the best way to solve the financial crisis

In the 2010s, the Republican leaders typically claim fealty to the conservative standard. For example, most of the Republican candidates in 2012 “claimed to be standard bearers of Reagan’s ideological legacy”. Reagan solidified conservative Republican strength with tax cuts, a greatly increased military budget, continued deregulation, a policy of rollback of communism (rather than just containing it), and appelas to family values and conservative morality.

Typically, conservative politicians and spokesmen in the 21st century proclaim their devotion to Reagan’s ideals and policies on most social, economic, and foreign policy issues.

2012-2016: Presidential elections of 2012, Obama competed against Republican Mitt Romney. In 2012, speaking at CPAC, a conservative political action committee, Romney described his tenure as a ‘severely conservative’ Governor of Massachusetts. In 2012, Gallup surveyed Americans about their perceptions of presidential candidates and 45% perceived Mitt Romney as conservative.

2016-nu: In the 2016 Republican Party presidential primary, Donald Trump won.^[254] Multiple commentators stated that conservatism lost during the primaries, as Trump was not a conservative;^[255] that Trump is a populist.^[256] In February 2017 in Politico, it wrote the election of Trump and his presidency, has split conservatives in the United States.^[257]

Pence described himself as a “principled conservative” and supporter of the Tea Party movement, stating that he was “a Christian, a conservative, and a Republican, in that order.”

Other modern conservative beliefs include skepticism of the theory of man-made global warming and opposition towards government action to combat it, which conservatives contend would do severe economic damage and ultimately more harm than good even if one accepts the premise that human activity is contributing to climate change.^[80][81] They support a strong policy of law and order to control crime, including long jail terms for repeat offenders. Most conservatives support the death penalty for particularly egregious crimes.

Conservatism appears to be growing stronger at the state level. The trend is most pronounced among the "least well-off, least educated, most blue collar, most economically hard-hit states."