Gebruiker:Jorn.leyssens/Kladblok
Dit is het persoonlijke kladblok van Jorn.leyssens.
Een kladblok is een subpagina van iemands gebruikerspagina. Het dient als testruimte voor de gebruiker en om nieuwe artikelen of langere toevoegingen aan bestaande pagina's voor te bereiden.
Let op: je kladblok opslaan gaat met de knop 'publiceren'. De pagina wordt daarmee nog niet in de openbare encyclopedie geplaatst en blijft een kladpagina. De kladblokpagina is wel zichtbaar (voor iedereen met wat meer Wikipedia-ervaring) en mag dus geen onoorbare dingen bevatten, zoals auteursrechtschendingen.
Het is, ook in een kladblok, uitdrukkelijk niet toegestaan om zonder toestemming auteursrechtelijk beschermd materiaal van derden te publiceren.
- Enkele handige links
- Andere testplaatsen
De mythe[bewerken | brontekst bewerken]
Wie van ons kent geen verhalen van heksen en reuzen? Denk eens terug aan de kinderjaren, in de tijd dat het kinderlijk geloof en fantasie nog de vrije loop kon gaan, waarbij men tijdens het luisteren of het lezen van een of ander verhaal "DE HEKS" kon ontmoeten en waarin zij een bijzondere rol speelde. Haar uiterlijke verschijning en haar wel bijzondere eigenschappen deden je huiveren. Vooral 's avonds als het buitenlicht te sluimeren lag en men veilig binnenshuis de gordijnen had gesloten en de volle maan als enig lichtend ornament aan de het firmament bleef staan, dan ja... was het heksentijd. Dan kon het gebeuren dat een heks door het luchtruim kliefde. Het verlangen van de mens naar toverkunsten zat ook in jou.
Heksen en reuzen[bewerken | brontekst bewerken]
Waar je veel minder bang voor was, waren de ontzaglijke grote reuzen die rondstapten in je kinderlijke fantasie. Er waren immers ook veel meer goede dan slechte reuzen. Je zag ze van ver komen, ze kwamen nooit in de nacht en hadden geen venijnige krachten. Ze leken ook een beetje minder slim en hadden altijd honger. Heerlijk, hoe spannend en beangstigend deze verhalen altijd geweest zijn en zullen blijven, van in de oudheid tot nu en tot ver in de toekomst. Sprookjes en vertelsels zullen altijd opnieuw worden verteld en zullen onafscheidelijk met de kleine mensen verbonden blijven.
Echt gebeurd[bewerken | brontekst bewerken]
Met heksenverhalen is er dikwijls een grond van waarheid verborgen zo ook met 'Leyn Wecks' die wel echtig en techtig bestaan heeft in het begin van de 18de eeuw. Zij was de dochter van Anna Cuypers die niet gehuwd was met de vader, een zekere Wecks. Moeder Anna en dochter Catheleyn leefden vermoedelijk arm op de rand van de maatschappij en zij kregen de minachting van hun dorpsgenoten te verwerken. Het meisje groeide op en de geschiedenis herhaalde zich, op haar beurt werd ze weer bedrogen door een boerenknecht. In haar radeloosheid om haar verloren liefde deed ze domme dingen. Een boerderij ging in de nacht in vlammen op en het aldaar wonende echtpaar overleefde de ramp niet. De goegemeente raakte hierdoor over het kookpunt heen, en zij werd op 17 april 1725 gearresteerd en opgesloten. Na een proces met ophefmakende getuigenissen was men overtuigd dat 'Leyn Wecks' schuldig was voor "Brandstichterij, betooveringen eenige peerden, beesten, kinderen of andere personen en het tevoorschijn tooveren van ratten". Het vonnis van de drossaart was dan ook vernietigend en luidde; "Dat Leyn haar rechterhand zou worden afgehakt, daaropvolgend gewurgd zou worden om daarna, haar lijk te verbranden. Dit alles moest geschieden op de grensscheiding van de gemeenten 'Exsel en Ham' boven op de duivelsberg op 16 juni 1725.
Opgeslokt[bewerken | brontekst bewerken]
Maar... in afwijking van de geschiedschrijvers is er het volksverhaal dat ons vertelde dat ze op haar lange reisweg naar haar droeve lot ergens over de grote heide is kunnen ontsnappen. Nooit of te nimmer heeft men haar nog kunnen aantreffen alsof ze door de grond leek te zijn opgeslokt.
Koolputtersverhalen[bewerken | brontekst bewerken]
Voor en na de eerste wereldoorlog gingen er vaders van Heusden en Zolder werken in de mijnen van Luik en velen vertrokken soms te voet om weken van huis te blijven. Zij kwamen dan thuis met verhalen van 'hekserij in de charbonage'. In die balkdonkere schuine wereld, waar alles vijandelijk en onnatuurlijk was, gebeurde er inderdaad onverklaarbare dingen. Het moest wel. Moe en afgemat in mensonwaardige omstandigheden, waar kinderarbeid nog niet uit het geheugen was en met lange werkdagen en -weken van zes dagen.
De reus 'Leyn Wecks, de putheks'[bewerken | brontekst bewerken]
Al lang was er reeds de gedachte in Heusden-Zolder om dit boeiende verhaal vorm te geven en omdat de 'Putheks' one grote schrik inboezemde, hebben wij haar verhaal levend kunnen houden door er een reus om te bouwen.
Vanaf het jaar 1987 hebben wij met onze grote reus vele omzwervingen gemaakt in binnen en buitenland. Omdat zij onlosmakelijk verbonden is met de mijn, is zij ook als mijnwerker gekleed en zal zij nog vele jaren haar verhaal vertellen aan hen die het diepe zwarte gat van onze put niet kenden.
Dirigenten[bewerken | brontekst bewerken]
Dirigenten door de jaren heen[bewerken | brontekst bewerken]
| Naam | Vanaf |
|---|---|
| Frans Van Gompel | 1872 |
| koster Daems | ? |
| Richard Clijsters | 1890 |
| Leopold Eerdekens | 1905 |
| Henri Pickaer | 1907 |
| Gustaaf Beliën | ? |
| Jozef Bijnens | ? |
| de heer Moors | 1924 |
| Leopold Eerdekens | 1930 |
| Henri Willems | 1947 |
| Leon Vanheel | 1963 |
| Chris Mesens | 1994 |
| Ronny Ramaekers | 2011 |
De huidige dirigent[bewerken | brontekst bewerken]
Ronny Ramaekers begon zijn muzikale studies aan de stedelijke muziekacademie te Hasselt. Hier behaalde hij de zilveren stadsmedaille en gouden staatsmedaille voor Klarinet en Kamermuziek. Hij behaalde tevens een eerste prijs kamermuziek op de Nationale Pro-civitatae wedstrijd.
Nadien studeerde hij klarinet bij de heer Walter Boeykens aan het Koninklijke muziekconservatorium te Antwerpen en bij de heer Leo Van Tol aan het Muziekconservatorium te Maastricht. Hier behaalde hij het diploma uitvoerend musicus voor klarinet en het praktijkdiploma hafa-direktie. Nadien behaalde hij nog een eerste prijs Basklarinet bij de heer Jan Guns aan het Koninklijke muziekconservatorium te Antwerpen.
In 1999 werden zijn Nederlandse diploma’s gelijkgesteld in België en kreeg hij de titel “Meester in de Muziek” (studiegebied muziek en dramatische kunst, opleiding muziek, optie instrument-zang (klarinet) en “Meester in de Muziek” dirigent Hafabra (optie theorie).
Ondertussen werd Ronny Ramaekers ook ontdekt als dirigent en dirigeerde hij verscheidene korpsen, waar hij diverse wedstrijdtitels mee gehaald heeft. Dit waren achtereenvolgens de harmonieën uit: Piringen, Houthalen en Wellen. Tevens werd hij dirigent van het vermaarde Haspengouws Jeugdorkest waar hij - na 2 jaar spelend lid te zijn- de dirigeerstok van Paul Hendrix overnam. Hiermee reisde hij tweemaal door Hongarije, gaf concerten in Tsjechië en Turkije. Als gastdirigent dirigeerde hij een productie bij de operette in St.Truiden.
Na zijn vertrek bij de harmonie van Wellen besloot Ronny even een rustperiode in te lassen. Hij bleef echter een veelgevraagd gastdirigent in verscheidene korpsen in Nederland en België.
Beroepsmatig is Ronny werkzaam als basklarinettist (solist alt klarinet, bassethoorn) bij het groot Harmonieorkest van de Gidsen en vervangt hij regelmatig in diverse symfonische orkesten en kamermuziekgroepen in België. Sinds 2005 maakt hij ook deel uit van het klarinettenkwartet Clari’good.
Sinds januari 2011 is Ronny terug actief als dirigent bij de Koninklijke Harmonie Salvia Heers en de Koninklijke Harmonie De Ware Vrienden Zolder.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
[[Categorie:Belgisch harmonieorkest]]