Gebruiker:S. Perquin/Radicaal-rechts
Niet te verwarren met extreemrechts..jpg)
Radicaal-rechts of rechts-radicaal is een term waarmee politieke opvattingen en stromingen aan de uiterste rechterzijde van het politiek spectrum worden bedoeld. Hoewel radicaal-rechts overeenkomsten heeft met extreemrechts, wordt er toch vaak onderscheid gemaakt tussen deze termen. Waar extreemrechts vaak wordt beschouwd als geweldsbereid en antidemocratisch, zou radicaal-rechts haar doelen op een geweldloze en democratische manier willen bereiken.
De betekenis van de termen rechts-radicaal en extreemrechts zijn in de loop der jaren veranderd. Tot de jaren '90 noemden onderzoekers partijen zoals de Centrumdemocraten van Hans Janmaat vaak extreemrechts. Tegenwoordig zouden ze deze partij waarschijnlijk als radicaal-rechts beschrijven.
Definities[bewerken | brontekst bewerken]
Volgens Rik Peels, hoogleraar Theologie en Filosofie van Radicalisering aan de Vrije Universiteit Amsterdam, kenmerkt radicaal-rechts zich door drie zaken:[2]
- Autoritarisme, waarbij het gaat om gezag, regels en harde straffen;
- Nativisme, oftewel nationalisme en xenofobie;
- Populisme, met name de harde scheiding tussen gewone burgers en de 'elite'.
Volgens politicoloog Sarah de Lange van de Universiteit van Amsterdam geloven radicaal-rechtse politieke partijen, in tegenstelling tot extreemrechtse politieke partijen, in parlementaire processen, zoals verkiezingen. Echter zouden ze individuele vrijheden, zoals de vrijheid van religie, bijvoorbeeld niet erkennen. In juridisch opzicht zou het verschil tussen radicaal-rechts en extreemrechts van belang zijn, aangezien in veel landen partijen verboden kunnen worden als blijkt dat ze extreemrechts zijn.[3]
Politicoloog Cas Mudde typeert uiterst rechtse groeperingen die de democratische staat in stand willen houden als radicaal rechts.[4] Daarbij zou radicaal-rechts een stroming zijn die in de kern democratisch gezind is. Extreemrechts zou daarentegen een stroming zijn waarbij het volk niet haar eigen leiders mag kiezen maar geleid moet worden door één autoritaire persoon.[5]
