Gebruiker:Saschaporsche/Kladblok/José Basso

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
José Basso, jaren 1960

'José Hipólito Basso' (* 30 januari van 1919 - 14 augustus van 1993), dirigent, componist en pianist Argentijn.

Professionele carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Geboren in Pergamino, Buenos Aires. Hij begon zijn carrière in het orkest van Emilio en José de Caro in het jaar 1936. In 1937 trad hij toe tot de Francisco Grillo groep als pianist.

In 1938 vormde hij de muzikale groep Gallardo, Ayala, Basso, om later te spelen in de orkesten van Antonio Bonavena en Anselmo Aieta.

In 1943 werd hij onderdeel van het Aníbal Troilo orkest, hij was de pianist van "Pichuco" tot 1947, het jaar waarin hij zijn carrière begon met zijn eigen orkest.

Zijn eerste zangers waren het duo Ortega del Cerro en Ricardo Ruiz. In 1949 trad de zanger Francisco Fiorentino binnen om Ortega del Cerro te vervangen. Datzelfde jaar nam hij voor Odeon de nummers "White Carnations" op, gezongen door Ricardo Ruiz en "El bulín de la calle Ayacucho", met de stem van Fiorentino. Kort daarna verlieten Fiorentino en Ricardo Ruiz het orkest, de eersten die zongen met Alberto Mancione en Ruiz's, om zich bij Ángel D'Agostino te voegen en om hen te vervangen huurde hij Jorge Durán en Oscar Ferrari. [1]

De zangers Rodolfo Gale, Alfredo Belusi, Héctor de Rosas, Juan Carlos Godoy, Aníbal Jaulé, Eduardo Borda , Alicia Randal en nog veel meer.

Tegen het einde van de jaren zestig maakte hij een zeer succesvolle tour door Japan, waar hij in 1970 opnieuw optrad met de zangers Alfredo Belusi, Alicia Randal, Carlos Rossi, .

In de jaren vijftig, zestig, zeventig en tachtig gaf hij presentaties op de Argentijnse televisie.

In 1985 ontving hij de Konex Award - Diploma of Merit in de discipline van beste dirigent van een typisch orkest.

Componist[bewerken | brontekst bewerken]

Pepe Basso was de auteur van de instrumentale nummers Once y uno , Pecachi , Brazo de oro , De ten Siete en El flega ; De wals is Celeste regen , Nuestro vals en de milonga La camalela

Zijn interpretaties van de tango's door Astor Piazzolla, [[Adiós Nonino] , Contratiempo , Para lucirse , Prepárense worden herinnerd.

Hij componeerde ook met Jorge Luis Borges, "Milonga para los orientals".

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  • "Letras de tango: selección (1897-1981)", por José Gobello.
  • "El tema del tango en la literatura argentina", por Tomás de Lara.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  1. José Basso