Gebruiker:Tavesa20/Kladblok
|
| Dit is het persoonlijke kladblok van Tavesa20. |
| Een kladblok is een subpagina van iemands gebruikerspagina. Het dient als testruimte voor de gebruiker en om nieuwe artikelen of langere toevoegingen aan bestaande pagina's voor te bereiden. Let op: je kladblok opslaan gaat met de knop 'publiceren'. De pagina wordt daarmee nog niet in de openbare encyclopedie geplaatst en blijft een kladpagina. De kladblokpagina is wel zichtbaar (voor iedereen die wat meer van Wikipedia) en mag dus geen onoorbare dingen te bevatten. |
| Het is, ook in een kladblok, uitdrukkelijk niet toegestaan om zonder toestemming auteursrechtelijk beschermd materiaal van derden te publiceren. |
| Enkele handige links: Spiekbriefje | Snelcursus Andere testplaatsen: De algemene zandbak | De probeerpagina van de snelcursus | De sjabloonzandbak |
E-learning[bewerken | brontekst bewerken]
E-learning(de Nederlandse naam voor e-learning is Online Opleiden) is een verzamelnaam voor alle vormen van leren en lesgeven die elektronisch ondersteund zijn. Denk hierbij aan cursussen of opdrachten die gegeven worden via een computer of tablet.
E-learning begint net zoals de woorden e-mail, e-zine, e-business en e-commerce met een 'e'. Deze e duidt op het gebruik van de elektronische snelweg (internet) en de bijbehorende technologie.
E-learning is in wezen een computer met internet die kennis en vaardigheden overbrengt. E-learning applicaties en processen bevatten Web-based learning, computer-based learning, virtuele educatie mogelijkheden en digitale samenwerking. Content kan geleverd worden via het internet, intranet/extranet, audio of video, TV, en USB. Het kan op eigen tempo verwerkt worden of gevolgd worden via een instructie. Deze bevatten dan media in de vorm van tekst, afbeeldingen, animatie, streaming video en audio.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Afstand leren bestaat al sinds 1840. Isaac Pitman, een Engelsman, kwam met shorthand, een snellere methode voor schrijven gebruikt door secretaresses, waar materialen en lessen verzonden werden via de mail. In 1874, Illinois Wesleyan University bood bachelor opleidingen aan per brief. De methode werd opgevangen en in 1915 werd de national University Extension Association gecreëerd om accreditatie te leveren voor op afstand gegeven leerprogramma’s. Met de uitvinding van radio en televisie, werden meer methodes beschikbaar voor het geven van leerprogramma’s op afstand. De term “e-learning” was voor het eerst gebruikt in oktober 1999. Met de expressie werd specifiek bedoeld, leren met het gebruik van het internet of andere elektronische media bronnen. Het werd ook als de term “on-line learning” gebruikt, volgens de e-learning Fundamentals website. E-learning is een soort van afstand leren, omdat de student de vrijheid heeft om lessen te leren en opdrachten te maken buiten de klas om.[1][2]
Toekomst[bewerken | brontekst bewerken]
De wereldwijde e-learning industrie is geschat op een waarde van over de 48 biljoen dollar volgens de conservatieve schattingen[3]. Ontwikkelingen in het internet en multimedia technologieën zijn de basisprincipes van e-learning, met consulting, content, technologieën, service en ondersteuning worden deze geïdentificeerd als de vijf belangrijkste sleutelfactoren in de e-learning industrie.[4]
Hoger onderwijs[bewerken | brontekst bewerken]
Door de steeds groter wordende concurrentie is er een kleine e-learning revolutie in gang gezet. Studenten moeten immers steeds beter voorbereid zijn op dat wat komen gaat. E-learning kan hier een belangrijke rol in spelen. De VS spelen hierin een leidende rol, met een vrijwel volledige dekking van Wi-Fi, een hoog bezit van laptops en een verplichte deelname aan e-learning programma’s. Europa doet ook met deze trend mee. Onder andere in Frankrijk en Italië werken aan plannen en projecten om alle studenten van laptops te voorzien en een volledige dekking van Wi-Fi te garanderen. In Scandinavië wordt hard gewerkt om een Virtuele Leeromgeving te creëren in alle universiteiten. Hierbij wordt gebruik gemaakt van online platforms, waaronder Blackboard, Moodle en Sakai. In Nederland worden onder andere de programma’s Natschool en TeleTop veel gebruikt.
E-learning kent drie belangrijke voordelen:
Grotere efficiëntie voor docenten[1]
• De band tussen docent en student wordt verbeterd doordat het aantal communicatiemiddelen buiten de klas toeneemt: blogs, podcasts, video en discussiefora behoren tot de mogelijkheden.
• Steeds meer docenten nemen lessen op en plaatsen deze op het internet, zodat studenten de colleges eenvoudig nogmaals kunnen volgen. De zelfstandigheid van de student kan worden vergroot.
• Opdrachten en uitleg kunnen beter aangepast worden aan de student
Effectief en efficiënt georganiseerd[2]
• Toetsen en resultaten kunnen online bekeken worden. Uit onderzoek is gebleken dat er hierdoor minder geknoeid wordt met cijfers.
• Het papierverbruik wordt sterk teruggebracht omdat de lesstof online kan worden aangeboden. Onderwijs kan worden geoptimaliseerd door online agenda’s en planning.
• Het registeren voor bepaalde colleges en examens kan online worden gedaan.
Verbeterd budget[3]
• Het in stand houden van computerlokalen en grote serverruimtes is minder noodzakelijk, waardoor het energieverbruik afneemt.
• Door e-learning kan een onderwijsinstelling zich eenvoudiger promoten in het buitenland, en zo meer studenten en kapitaal aantrekken.
Het implementeren van een e-learning systeem kost veel tijd en moeite. Zo moet er goed opgeleid personeel aangenomen worden die kunnen werken met de studenten online. Dit personeel moet verstand hebben van de inhoud op dit gebied en ook moeten ze goed opgeleid worden in het gebruik van internet en computers. Online educatie neemt snel toe en online doctoraal programma’s zijn zelfs ontwikkeld bij toonaangevende universiteiten.[5]
Ontwikkelingen[bewerken | brontekst bewerken]
E-learning 2.0[bewerken | brontekst bewerken]
E-learning 2.0 is de verzamelnaam voor vormen van e-learning waarbij de lerende zelf meer ‘in control’ is. De lerende speelt zelf een actieve rol bij het leren (produceert ook leerstof), leert samen met anderen en bepaald ook mede wat en hoe er geleerd wordt. De belangrijkste reden dat ‘e-learning 2.0′ aan populariteit wint, heeft te maken met veranderende opvattingen over leren.[4] Leren wordt steeds vaker gezien als een sociaal proces. De vraagstukken waar menig organisatie mee te maken heeft vereisen dat medewerkers van verschillende disciplines met elkaar samenwerken, en samen oplossingen bedenken en doorvoeren. Web 2.0-technologieën maken dit samen werken en samen leren mogelijk. Binnen het (hoger) onderwijs wordt al langer op deze manier geleerd (hoewel nog niet op zeer grote schaal). Binnen het bedrijfsleven is pas recenter aandacht voor deze manier van leren.
Blended learning[bewerken | brontekst bewerken]
Blended learning is niets nieuws. Leraren gebruiken al jaren verschillende versies van dit. Denk maar aan de les waarbij de leraar een televisie naar binnen rijdt en een educationele video laat zien. Het combineert namelijk het traditionele één-op-één lessen, met de hulp van moderne digitale middelen. Hierbij behoort ook het verkrijgen van lessen op afstand via online hulpmiddelen zoals online forums, intranet en telefonische middelen. Zo kunnen studenten snel en eenvoudig hulp krijgen die ook aangepast kan worden aan hun leertempo en omgeving.
Bijvoorbeeld, denk aan een traditionele lesrooster. Stel dat een les drie keer per week wordt gegeven. Wanneer de school met een blended learning systeem zou werken, dan zou er één keer per week op de traditionele manier les gegeven kunnen worden en de andere twee lessen kunnen online gegeven worden. Zo worden de lessen en roosters flexibel voor studenten en leraren. Wat veel tijd en geld kan besparen in de toekomst.
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
http://www.frankwatching.com/archive/2009/01/07/trends-in-e-learning/
http://www.elearninginfo.nl/e-learning-in-het-hoger-onderwijs-op-weg-naar-een-dynamische-toekomst/
http://www.te-learning.nl/elearning20sociaalflexibelenpersoonlijk.pdf
http://www.kineo.com/e-learning-trends/future-of-e-learning-in-universities.html
- ↑ http://www.ehow.co.uk/about_6697762_history-elearning.html
- ↑ http://www.leerbeleving.nl/wbts/1/history_of_elearning.html
- ↑ EC (2000). Communication from the Commission: E-Learning – Designing "Tejas at Niit" tomorrow’s education. Brussels: European Commission
- ↑ Nagy, A. (2005). The Impact of E-Learning, in: Bruck, P.A.; Buchholz, A.; Karssen, Z.; Zerfass, A. (Eds). E-Content: Technologies and Perspectives for the European Market. Berlin: Springer-Verlag, pp. 79–96
- ↑ Hebert, D. G. (2007). "Five Challenges and Solutions in Online Music Teacher Education". Research and Issues in Music Education 5