Gebruiker:Timdevries1003/Kladblok/5
De Humanistisch geestelijke verzorging bij de Krijgsmacht is een humanistische organisatie, dat militairen bij de krijgsmacht helpt bij individuele begeleiding.[1] Raadslieden, de humanistisch geestelijke verzorgers, dragen bij aan het (geestelijk) welbevinden van militairen, hun relaties en veteranen. Dit doen zij door zichtbare aanwezigheid op de werkvloer, persoonlijke contacten en begeleiding. Ze voeren gesprekken, geven advies en bieden ondersteuning. Zingeving en ethiek staan daarbij centraal.[2]
_
Werkzaamheden[bewerken | brontekst bewerken]
De werkzaamheden van de humanistisch geestelijk verzorgers in de krijgsmacht bestaan uit:
- Aanwezigheid op de werkvloer, op werkplekken, oefenlocaties en tijdens uitzendingen.
- Individuele begeleiding van (oud)militairen en hun relaties.
- Vormingswerk voor groepen.
- Onderwijs/opleiding o.a. in ethiek.
- Levensbeschouwelijke bijeenkomsten.
- Bijdrage aan militaire ceremoniële plechtigheden.
- Signalering, advisering en begeleiding rond thema’s die het welbevinden van mensen betreffen (humanisering).
- Deelnemen aan Sociaal Medische Teams (SMT’s), samen met andere hulp- en zorgverleners.
Uitvoering[bewerken | brontekst bewerken]
Humanistisch geestelijk verzorgers zijn aangesteld als burgerambtenaar, maar voor de uitvoering van hun werk gelijkgesteld met een militaire rang (kapitein, majoor of luitenant-kolonel). Zij zijn werkzaam in de krijgsmacht, niet van de krijgsmacht, en vallen buiten de militaire hiërarchie. Ze leggen vakinhoudelijk geen verantwoording af aan het ministerie van Defensie of aan de militaire top, maar aan hun zendende instantie, het Humanistisch Verbond. De dienst is er voor de mens, niet primair voor het apparaat. Humanistisch geestelijk verzorgers noemen zich daarbij graag (positief) kritisch–betrokken.
Een humanistisch geestelijk verzorger geeft steun, maar bewaart ook een kritische afstand. Onderdeel zijn van de militaire eenheid, toenadering zoeken en toegang krijgen tot hun wereld. Tegelijk moeten ze de kritische vraag kunnen stellen, voldoende afstand houden om de andere kant te kunnen zien en te belichten, en de betrokken buitenstaander te kunnen blijven.
Overal waar militairen gaan, zijn de humanistisch raadslieden actief ten behoeve van het (geestelijk) welzijn van het personeel binnen de krijgsmacht. Er zijn ook buiten Nederland geestelijk verzorgers geplaatst, bijvoorbeeld op Curaçao. Humanistisch raadslieden gaan ook mee op uitzending en tijdens langere vaarperiodes.
Een geestelijk verzorger gaat een keer mee op patrouille, ze helpen eens in de keuken, schuiven een keer aan bij de wacht of bezoeken iemand in het militaire veldhospitaal. Ze zijn onderdeel van de eenheid, hoewel men ook zijn of haar onafhankelijke positie behoudt. Ze zijn mee op uitzending en leeft en werkt dus in dezelfde omstandigheden.
De humanistische geestelijke verzorging bij de krijgsmacht is ingevoerd op 1 september 1964 ten behoeve van buitenkerkelijke en niet-gelovige militairen. De dienst startte met vijf raadslieden. In de loop der jaren groeide de dienst uit tot één van de drie grote diensten geestelijke verzorging bij defensie, met het huidige aantal van achtendertig humanistisch raadslieden. De geestelijk verzorger doet zijn werk vanuit de humanistische levensovertuiging, zonder de eigen ideeën aan iemand op te dringen. In het raadswerk staat degene die hulp vraagt en zijn of haar manier van kijken en denken centraal. Wel tracht hij een bijdrage te leveren aan het humaniseren van de krijgsmacht; het scheppen van een menswaardiger, humaner klimaat.
Het humanisme is een levensovertuiging waarin de mens centraal staat. Humanisten willen zelf bepalen hoe ze hun leven leiden: autonoom, zelf-verantwoordelijk en in verbinding met anderen en de wereld om je heen.[3]
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Gasenbeek, B., Winkelaar, P., Humanisme (uitgeverij Kok, Kampen 2007, derde druk, 2009). Digitale versie via www.uvh.nl/hhc/archieven/kernteksten/humanistisch-verbond
- Brabers, Jules, Van pioniers tot professionals. De Dienst Humanistisch Geestelijke Verzorging bij de krijgsmacht (1964-2004), (uitgeverij De Tijdstroom, Het Humanistisch Archief, Utrecht 2006). Verkregen op http://www.uvh.nl/hhc/bronnen/kernteksten-humanisme/humanistisch-verbond.
- Brabers, Jules, Gasenbeek, Bert, Humanistisch vormingswerk; voor de reflectie en niet voor de actie, in Beukbergen jubilea 2010. 100 Jaar landhuis, 60 jaar vormingscentrum (Commando dienstencentra Ministerie van Defensie, Den Haag, februari 2010).
- Brabers, Jules, Gasenbeek, Bert, Als het erop aankomt. Aspecten uit 50 jaar humanistisch geestelijke begeleiding bij de krijgsmacht, in Journal of Humanistic Studies Waardenwerk (tijdschrift Universiteit voor Humanistiek, uitgave.. 2014).
- Kamp, Erwin, Raadsman heeft u nog raad? Persoonlijke ervaringen van een humanistisch geestelijk verzorger bij het Korps Mariniers (Papieren Tijger, oktober 2009).
- Kamp, E., Gasenbeek, B., 50 jaar Humanistisch Geestelijke Verzorging bij de Krijgsmacht in 50 beelden. Papieren Tijger, 2014. ISBN 978 90 6728 3021
- Kamp, E., Schol, M., Na de missie. Tips en tools voor militairen, veteranen en het thuisfront (Eburon, 2012).