Gele ringboleet

Gele ringboleet
Taxonomische indeling
Rijk: Fungi (Schimmels) Stam: Basidiomycota Klasse: Agaricomycetes Onderklasse: Agaricomycetidae Orde: Boletales (Boleten) Familie: Suillaceae Geslacht: Suillus
Soort
Suillus grevillei (Klotzsch) Singer (1945)
steel met gele ring
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Gele ringboleet op Wikispecies
Portaal    Biologie

De gele ringboleet (Suillus grevillei) is een paddenstoel uit de familie Suillaceae. De paddenstoel komt voor onder lariks, vooral langs paden en bosranden, op voedselarme zand- en leemgronden. De gele ringboleet staat op de Nederlandse Rode lijst van paddenstoelen als kwetsbaar.

Uiterlijk

De 3-15 cm grote, bij vochtig weer slijmerige hoed is geelbruin tot roodbruin, lichter wordend naar de randen. De geel tot roodbruine steel heeft een grote, vliezige tot slijmerige ring. Het lichtgele vlees, vooral in de voet van de steel, is soms duidelijk blauwachtig verkleurend. De buisjes bestaan uit nauwe poriën en hebben een goudgele tot olijfgele kleur. Onder druk verkleuren de buisjes roestbruin.

Ecologie

De gele ringboleet boletus is is een mycorrhizapartner van de lariksen; in Midden-Europa komt hij vrijwel altijd voor bij de Europese lariks. Vondsten onder andere larikssoorten zijn zeer zeldzaam; in uitzonderlijke gevallen is hij ook onder Douglassparren aangetroffen. Er worden geen bijzondere eisen gesteld aan de bodemgesteldheid; alleen zeer droge locaties en natte heidevelden worden vermeden. De vruchtlichamen verschijnen in Centraal-Europa van juni tot november, zeldzamer al in mei.

Culinaire waarde

De jonge gele ringboleet is eetbaar, maar heeft weinig smaak en het slijm moet wel eerst verwijderd worden.

Foto's

• 

  Sporen

Externe link

• SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen

Mediabestanden

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Suillus grevillei op Wikimedia Commons.