Gele ringboleet
Gele ringboleet | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Suillus grevillei (Klotzsch) Singer (1945) | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
steel met gele ring | |||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||
Gele ringboleet op ![]() | |||||||||||||||
|
De gele ringboleet (Suillus grevillei) is een paddenstoel uit de familie Suillaceae. De paddenstoel komt voor onder lariks, vooral langs paden en bosranden, op voedselarme zand- en leemgronden. De gele ringboleet staat op de Nederlandse Rode lijst van paddenstoelen als kwetsbaar.
Uiterlijk[bewerken | brontekst bewerken]
De 3-15 cm grote, bij vochtig weer slijmerige hoed is geelbruin tot roodbruin, lichter wordend naar de randen. De geel tot roodbruine steel heeft een grote, vliezige tot slijmerige ring. Het lichtgele vlees, vooral in de voet van de steel, is soms duidelijk blauwachtig verkleurend. De buisjes bestaan uit nauwe poriën en hebben een goudgele tot olijfgele kleur. Onder druk verkleuren de buisjes roestbruin.
Ecologie[bewerken | brontekst bewerken]
De gele ringboleet boletus is is een mycorrhizapartner van de lariksen; in Midden-Europa komt hij vrijwel altijd voor bij de Europese lariks. Vondsten onder andere larikssoorten zijn zeer zeldzaam; in uitzonderlijke gevallen is hij ook onder Douglassparren aangetroffen. Er worden geen bijzondere eisen gesteld aan de bodemgesteldheid; alleen zeer droge locaties en natte heidevelden worden vermeden. De vruchtlichamen verschijnen in Centraal-Europa van juni tot november, zeldzamer al in mei.
Culinaire waarde[bewerken | brontekst bewerken]
De jonge gele ringboleet is eetbaar, maar heeft weinig smaak en het slijm moet wel eerst verwijderd worden.
Foto's[bewerken | brontekst bewerken]
-
Sporen
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen