Giovanni Paolo Pannini
Giovanni Paolo Pannini (17 juni 1691 in Piacenza – 21 oktober 1765 in Rome) was een Italiaanse kunstschilder en architect. Tot zijn beroemde werken behoort het interieur van het Pantheon.
Als jongeman werd Pannini in Piacenza opgeleid tot podiumontwerper. Hij verhuisde in 1711 naar Rome waar hij in de leer ging bij Benedetto Luti. Hij werd beroemd als paleisdecorateur. In beroemde gebouwen Villa Patrizi (1718-1725) en Palazzo de Carolis (1720) verzorgde hij de decoraties.
Als schilder is Pannini het meest bekend door zijn stadsgezichten van Rome, zogeheten vedute. Hij had een bijzonder interesse voor de Romeinse oudheden. Hierbij volgde hij de traditie van de in hoofdzaak niet-Italiaanse schilders (de zg. paesaggisti en de vedute-schilders) die, vanaf de zestiende eeuw, antiek Rome weergaven in reële of imaginaire composities. Pannini had groot succes en kreeg ontelbare navolgers. Veel van Pannini's schilderijen werden gereproduceerd in etsen, waarvan vele op groot formaat. Hij werd hierin ook geholpen door zijn zoon Francesco, die de leiding had van zijn vaders studio. Zijn leerling Hubert Robert deed het ruïnemotief in Frankrijk ingang vinden. Met enkele fraaie religieuze schilderijen en kerkinterieurs had Pannini minder succes.
In 1719 werd Panini toegelaten tot de Congregazione dei Virtuosi al Pantheon. Hij doceerde later in Rome aan de Accademia di San Luca en de Academie de France, waar hij de beroemde Franse architect Jean-Honoré Fragonard inspireerde.
Galerij
-
Aanbidding door de Wijzen (1753 - 1757) -
Rome, de Piazza en kerk van Santa Maria Maggiore (1744) -
Saint Peter's Basilica -
Jezus verdrijft de handelaren uit de tempel (ca.1750)
