Glanzend maanmos
| Glanzend maanmos | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Cephalozia connivens (Dicks.) Lindb (1872) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Het glanzend maanmos (Cephalozia connivens) is een mossoort behorend tot de familie Cephaloziaceae.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De planten zijn lichtgeel tot lichtgroen van kleur. Ze zijn slechts ongeveer 1 mm breed. De stengelpunten hebben vaak licht gezwollen bladeren.
De longitudinale, afgeronde flankbladeren zijn ongeveer 0,6 mm breed. Ze zijn verdeeld in twee lobben, een derde tot de helft van hun lengte, waarvan de stompe punten naar elkaar toe hellen.
De soort draagt vaak vruchten in het voorjaar. De bloemdekmond is ingesneden, terwijl de twee lobben van de schutbladeren heel zijn. De soort plant zich echter ook vegetatief voort via broedlichamen.
Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De flankbladeren zijn aan de basis gewoonlijk 7 tot 10 cellen breed. De laminacellen zijn relatief groot (30 tot 50 µm breed en 55 tot 70 µm lang) en min of meer zeshoekig. In de regel bevatten ze geen olielichamen, soms kleine.
Verwarrende soorten[bewerken | brontekst bewerken]
De karakteristieke samenneigende bladtoppen van C. connivens vormen meestal een bruikbaar onderscheid met de andere soorten van dit geslacht. De er wel op gelijkende Cephalozia lunulifolia en soms ook Cephalozia macrostachya hebben veel kleinere bladcellen.
Ecologie[bewerken | brontekst bewerken]
Het komt voor in een breed scala aan milieus voor, zowel in hoog- en laagveen als ook op humeus zand, bijv. in vochtige heide en broekbossen. De soort komt zowel op de grond voor als op rottend hout. Kalkrijke en lemige milieus worden gemeden. Hij groeit afgewisseld tussen andere mossen of in dunne bedekkingen, vaak samen met de soorten Campylopus pyriformis, Dicranodontium denudatum en Sphagnum.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De soort komt voor in Europa en Noord-Amerika. In Midden-Europa groeit hij voornamelijk in de heidevelden van de laaglanden. Het is zeldzaam in de bergen en lage bergketens.
In Nederland komt het glanzend maanmos vrij zeldzaam voor. Het staat op de rode lijst in de categorie 'Kwetsbaar'.
| Bronnen, noten en/of referenties |