Gyrus cinguli
Gordelwinding | ||||
---|---|---|---|---|
Gyrus cinguli | ||||
Mediaal aanzicht van de linkergrotehersenhelft met de gyrus cinguli (in afbeelding als cingulate gyrus) bovenaan.
| ||||
Synoniemen | ||||
Latijn | gyrus cingulatus[1][2] gyrus callosus[3][4] | |||
Gegevens | ||||
Onderdeel van | lobus limbicus | |||
Onderdelen | gyrus cinguli anterior gyrus cinguli posterior | |||
Schorsvelden | area cingularis anterior ventralis (24) area cingularis anterior dorsalis (32) | |||
|
De gyrus cinguli[7][8] of gordelwinding maakt deel uit van het limbische systeem van de hersenen. Hij loopt om de hersenbalk heen en bestaat uit twee delen, de gyrus cinguli anterior of voorste gordelwinding en de gyrus cinguli posterior of achterste gordelwinding. Door de gyrus cinguli loopt een bundel van witte vezels heen, namelijk het cingulum.
De gyrus cinguli wordt van de bovengelegen hersengebieden gescheiden door de sulcus cinguli en van de hersenbalk door de sulcus corporis callosi. Aan de achterkant loopt de gyrus cinguli gekromd om het splenium corporis callosi heen richting de gyrus parahippocampalis. Dit gedeelte van de gordelwinding is wat smaller en wordt daarom ook isthmus gyri cinguli (Grieks: ἰσθμός, isthmos = landengte) genoemd.
Schorsvelden
[bewerken | brontekst bewerken]Het schorsgebied van de gyrus cinguli anterior is onderverdeeld door de Duitse neuroanatoom Korbinian Brodmann in twee afzonderlijke schorsvelden, namelijk area 32 (area cingularis anterior dorsalis) en area 24 (area cingularis anterior ventralis).[9] Beide velden gezamenlijk zijn ook bekend onder de naam cortex cingularis anterior. Het schorsgebied van de gyrus cinguli posterior werd door hem onderverdeeld in area 23 (area cingularis posterior ventralis) en area 31 (area cingularis posterior dorsalis).[9] Deze velden zijn gezamenlijk bekend onder de naam cortex cingularis posterior.
Verbindingen
[bewerken | brontekst bewerken]Deze schorsgebieden van de gyrus cinguli ontvangen signalen van andere gebieden in de hersenen zoals de voorste thalamuskernen (nuclei anteriores thalami).
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ International Anatomical Nomenclature Committee (1977). Nomina Anatomica, together with Nomina Histologica and Nomina Embryologica. Amsterdam-Oxford: Excerpta Medica.
- ↑ International Anatomical Nomenclature Committee (1983). Nomina Anatomica, together with Nomina Histologica and Nomina Embryologica. Baltimore/London: Williams & Wilkins
- ↑ Foster, F.D. (1891-1893). An illustrated medical dictionary. Being a dictionary of the technical terms used by writers on medicine and the collateral sciences, in the Latin, English, French, and German languages. New York: D. Appleton and Company.
- ↑ Haan, H.R.M. de & Dekker, W.A.L. (1955-1957). Groot woordenboek der geneeskunde. Encyclopaedia medica. Leiden: L. Stafleu.
- ↑ Winkler. C. (1917). Handboek der neurologie. Eerste gedeelte. De bouw van het zenuwstelsel. Deel I. Het zenuwstelsel voor den reuk, voor het zien, voor het algemeen gevoel, en voor den smaak. Haarlem: De Erven F. Bohn.
- ↑ a b Dunglison, R. & Stedman, T.L. (1903). A dictionary of medical science. (23rd edition). Philadelphia/New York: Lea Brother & Co.
- ↑ His, W. (1895). Die anatomische Nomenclatur. Nomina Anatomica. Der von der Anatomischen Gesellschaft auf ihrer IX. Versammlung in Basel angenommenen Namen. Leipzig: Verlag Veit & Comp.
- ↑ Federative Committee on Anatomical Terminology (1998). Terminologia Anatomica. Stuttgart: Thieme
- ↑ a b Brodmann, K. (1909). Vergleichende Lokalisationslehre der Großhirnrinde in ihren Prinzipien dargestellt auf Grund des Zellenbaues. Leipzig: Verlag von Johann Ambrosius Barth.