Heleen de Coninck
Heleen de Coninck | ||
---|---|---|
Persoonlijke gegevens | ||
Geboortedatum | 22 januari 1977 | |
Geboorteplaats | Wageningen | |
Wetenschappelijk werk | ||
Vakgebied | Milieukunde | |
Promotor | Frans Berkhout | |
Instituten | Radboud Universiteit | |
officiële website |
Heleen C. de Coninck (Wageningen, 22 januari 1977) is een Nederlands klimaatonderzoeker.[1] Ze is hoogleraar aan de Technische Universiteit Eindhoven[2], en aan de Radboud Universiteit Nijmegen.[3][4][5] Ze is daarnaast plaatsvervangend voorzitter van de Wetenschappelijke Klimaatraad, een onafhankelijke raad die in 2022 werd opgezet en het kabinet adviseert over klimaatbeleid.[6]
Ze is specialist in internationaal klimaatbeleid, overdracht van technologie, en energietechnologie, inclusief de afvang en opslag van koolstofdioxide.[7][8]
Ze was in 2018 een van de hoofdauteurs van het tussentijds rapport Global Warming of 1.5 °C (SR15) van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC; de Intergouvernementele Werkgroep inzake Klimaatverandering)[9][10] en was een van de schrijvers van het derde deel van het zesde rapport van de IPCC dat werd gepubliceerd in april 2022 (AR6-WGIII).[11] Haar bijdragen aan het werk van het IPCC leverde haar een "stukje" van de Nobelprijs voor de Vrede op, die in 2007 aan de IPCC werd toegekend.[12]
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
De Coninck studeerde Scheikunde en Milieu-natuurwetenschappen aan de Radboud Universiteit en promoveerde in 2009 aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.[13]