Helene Hulst-Alexander

Helene Hulst-Alexander
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonsinformatie
Nationaliteit	{{}}
Geboortedatum	9 april 1914
Geboorteplaats	Wenen
Overlijdensplaats	13 augustus 1965
Beroep	Utrecht
	architect
Portaal	Civiele techniek en bouwkunde

Helene Emilie Hulst-Alexander (Wenen, 9 april 1914 – Utrecht, 13 augustus 1965) was een Oostenrijkse architecte die na de oorlog heeft bijgedragen aan de wederopbouw van Utrecht.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Ze werd in Wenen geboren, als dochter van een arts. Haar moeder Gisela was de eerste vrouw die aan de Universiteit van Wenen promoveerde in de filosofie.^[1] In 1938 behaalde ze in Wenen haar architectendiploma. Vanwege haar joodse achtergrond ontvluchtte ze Oostenrijk om naar Australië te gaan. Onderweg kwam ze de Utrechtse arts L.A. (Lambert) Hulst (1905-1996) tegen, met wie ze in Nederlands-Indië "met de handschoen" trouwde.^[2]^[3] In maart 1940 vertrok ze uit Batavia, om via Genua naar Nederland te reizen.^[4] Tijdens de bezetting zat ze ondergedoken, waarna ze zich na de oorlog als zelfstandig architecte ontwikkelde.

Haar broer Leo (1905-1985), die psychiater werd, bevond zich in het buitenland toen Hitler aan de macht kwam, en was uitgeweken naar de Verenigde Staten.^[1] Ze zag hem pas na de bevrijding terug.^[3] Hij was medisch adviseur tijdens de Neurenberg-processen.

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Hulst-Alexander had een eigen ingenieurs- en architectenbureau in Utrecht.^[5] Ze ontwierp vooral winkelpanden. In 1950 ontwierp ze een lichthal voor een stoffenwinkel in de Mariastraat in Utrecht.^[6] In 1956 verbouwde ze het pand van patisserie Huize De Hoog-Boots aan het Oudkerkhof in Utrecht.^[7] In 1957 ontwierp ze een flat aan de Oudenoord in Utrecht voor vrijgezelle vrouwen. Deze flat was de eerste galerijflat in Utrecht en kreeg als bijnaam de 'hunkerbunker'.^[8] Het was destijds tevens het hoogste flatgebouw van de stad.^[5]

Naast haar werk was ze actief voor het Rode Kruis.^[9]^[10]

Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]

Hulst-Alexander stierf in Utrecht op 13 augustus 1965, op 51-jarige leeftijd.^[11] Ze werd begraven op begraafplaats Den en Rust te Bilthoven.^[12]

Bronnen, noten en/of referenties

Naoorlogs erfgoed in Utrecht Bouwt, Nieuws030
De eerste vrouwelijke architecten in Nederland, Atria, 26 april 2019

↑ ^a ^b Jacobsen, Annie (2014). Operation Paperclip: The Secret Intelligence Program that Brought Nazi Scientists to America. Little, Brown and Company. ISBN 978-0316221047.
↑ Utrechtsch Nieuwsblad, 1965-08-16; p. 4 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 8 augustus 2023.
↑ ^a ^b Arjan den Boer, Bettina van Santen, Ronald Willemsen, Utrecht bouwt 1945-1975, Utrecht, Matrijs, 2019, ISBN 9789053455531, p. 46.
↑ "Passagierslijst", De locomotief, 4 maart 1940. Geraadpleegd op 8 augustus 2023. – via Delpher.
↑ ^a ^b Utrechtsch Nieuwsblad, 1956-01-27; p. 2 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 8 augustus 2023.
↑ Utrechtsch Nieuwsblad, 1950-04-26; p. 2 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 8 augustus 2023.
↑ (en) Verdwenen winkels: Huize De Hoog-Boots aan het Oudkerkhof. De Utrechtse Internet Courant (30 december 2022). Geraadpleegd op 7 augustus 2023.
↑ Naoorlogse monumenten: Oudenoord, de flat voor de alleenstaande werkende vrouw, Utrecht.Nieuws, 24 april 2017. Gearchiveerd op 14 augustus 2022.
↑ Utrechtsch Nieuwsblad, 1950-05-04; p. 2 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 8 augustus 2023.
↑ Utrechtsch Nieuwsblad, 1951-06-09; p. 2 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 8 augustus 2023.
↑ Overlijden Helene Emilie Alexander, 13-08-1965 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 9 augustus 2023.
↑ "Familiebericht", Algemeen Handelsblad, 14 augustus 1965. Geraadpleegd op 7 augustus 2023. – via Delpher.

[:0-1] Jacobsen, Annie (2014). Operation Paperclip: The Secret Intelligence Program that Brought Nazi Scientists to America. Little, Brown and Company. ISBN 978-0316221047.

[2] Utrechtsch Nieuwsblad, 1965-08-16; p. 4 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 8 augustus 2023.

[:1-3] Arjan den Boer, Bettina van Santen, Ronald Willemsen, Utrecht bouwt 1945-1975, Utrecht, Matrijs, 2019, ISBN 9789053455531, p. 46.

[4] "Passagierslijst", De locomotief, 4 maart 1940. Geraadpleegd op 8 augustus 2023. – via Delpher.

[utrechtsarchief-5] Utrechtsch Nieuwsblad, 1956-01-27; p. 2 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 8 augustus 2023.

[6] Utrechtsch Nieuwsblad, 1950-04-26; p. 2 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 8 augustus 2023.

[7] (en) Verdwenen winkels: Huize De Hoog-Boots aan het Oudkerkhof. De Utrechtse Internet Courant (30 december 2022). Geraadpleegd op 7 augustus 2023.

[8] Naoorlogse monumenten: Oudenoord, de flat voor de alleenstaande werkende vrouw, Utrecht.Nieuws, 24 april 2017. Gearchiveerd op 14 augustus 2022.

[9] Utrechtsch Nieuwsblad, 1950-05-04; p. 2 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 8 augustus 2023.

[10] Utrechtsch Nieuwsblad, 1951-06-09; p. 2 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 8 augustus 2023.

[11] Overlijden Helene Emilie Alexander, 13-08-1965 - Het Utrechts Archief. hetutrechtsarchief.nl. Geraadpleegd op 9 augustus 2023.

[12] "Familiebericht", Algemeen Handelsblad, 14 augustus 1965. Geraadpleegd op 7 augustus 2023. – via Delpher.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]