Helviet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Helviet

Het mineraal helviet is een zwavel-houdend mangaan-beryllium-silicaat met de chemische formule Mn2+4Be3(SiO4)3S. Het tectosilicaat behoort tot de veldspaatvervangers.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het grijze, geelgroene, gele, bruingele of bruine helviet heeft een glasglans, een grijswitte streepkleur en de splijting is onduidelijk volgens het kristalvlak [111]. De gemiddelde dichtheid is 3,26 en de hardheid is 6 tot 6,5. Het kristalstelsel is isometrisch en het mineraal is niet radioactief.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De naam van het mineraal helviet is afgeleid van het Griekse helios, dat "zon" betekent. Het is zo genoemd, vanwege de zongele kleur die het mineraal kan aannemen.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals andere berylliumhoudende mineralen, komt helviet voornamelijk voor in pegmatieten. Het wordt ook gevormd in skarns en hydrothermaal verweerde gesteenten. De typelocatie is de Schwarzenberg en Breiterbrunn in Duitsland.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]