Ine Marie Eriksen Søreide
Ine Marie Eriksen Søreide | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 2 mei 1976 Lørenskog, Noorwegen | |||
Politieke partij | Høyre | |||
Beroep | advocaat, politica | |||
Minister van Buitenlandse Zaken | ||||
Aangetreden | 20 oktober 2017 | |||
Einde termijn | 14 oktober 2021 | |||
Premier | Erna Solberg | |||
Voorganger | Børge Brende | |||
Opvolger | Anniken Huitfeldt | |||
Minister van Defensie | ||||
Aangetreden | 16 oktober 2013 | |||
Einde termijn | 20 oktober 2017 | |||
Premier | Erna Solberg | |||
Voorganger | Anne-Grete Strøm-Erichsen | |||
Opvolger | Frank Bakke-Jensen | |||
|
Ine Marie Eriksen Søreide (Lørenskog, 2 mei 1976) is een Noors politica, behorend bij de partij Høyre. Van 2013 tot 2021 maakte zij deel uit van het kabinet-Solberg, eerst als minister van Defensie (2013–2017)[1] en aansluitend als minister van Buitenlandse Zaken (2017–2021).
Søreide studeerde rechten aan de Universiteit van Tromsø. Bij de parlementsverkiezingen van 2005 werd zij voor de conservatieve partij verkozen tot lid van het Storting, het Noorse parlement, als afgevaardigde voor Oslo. Ze werd sindsdien iedere vier jaar herkozen.
Na de verkiezingen van 2013 werd Søreide aangesteld als minister van Defensie in het kabinet van haar partijgenoot Erna Solberg. Ze bekleedde deze functie vier jaar. Søreide was namens haar partij lijsttrekker in Oslo bij de verkiezingen van 2017, waarbij de zittende regering werd herkozen. In oktober 2017 verruilde ze haar ministerschap van Defensie voor dat van Buitenlandse Zaken en werd daarmee de eerste vrouwelijke minister van Buitenlandse Zaken van Noorwegen. Ze behield dit ambt tot in oktober 2021 een nieuwe regering aantrad zonder Høyre. Sinds 2021 is ze voorzitter van de Stortingcommissie voor buitenlandse zaken en defensie.[2]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Ine Marie Eriksen Søreide op regjeringen.no
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Norway: new strategy to prevent flow of fighters to Iraq, Syria. World Bulletin News desk (24 augustus 2015). Gearchiveerd op 25 augustus 2015. Geraadpleegd op 27 augustus 2015.
- ↑ Storting.no