Ingrid Gamarra Martins

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ingrid Gamarra Martins
Washington D.C. 2023
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Brazilië Brazilië
Geboorteplaats Rio de Janeiro, Brazilië
Geboortedatum 22 augustus 1996
Woonplaats Rio de Janeiro, Brazilië
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 245.831 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 130–109
Titels 0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 448e (31 januari 2022)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 158–118
Titels 2 WTA, 11 ITF
Hoogste positie 47e (6 november 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2023)
Laatst bijgewerkt op: 6 november 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2014 837 676
2015 769 709
2016 765 650
2017 799
2019 688 635
2020 494 448
2021 485 376
2022 560 132
Dit is een Portugese naam; Gamarra is de moedernaam en Martins is de vadernaam.

Ingrid Gamarra Martins (Rio de Janeiro, 22 augustus 1996[1]) is een tennis­speelster uit Brazilië. Gamarra Martins speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2012.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Gamarra Martins debuteerde in 2012 op het ITF-toernooi van São Paulo (Brazilië). Zij stond in 2016 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Charleston (VS) – zij verloor van de Amerikaanse Nicole Coopersmith. In 2019 veroverde Gamarra Martins haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Cancún (Mexico), door landgenote Thaisa Grana Pedretti te verslaan. Tot op heden(november 2023) won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2020 in Cancún (Mexico).

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Gamarra Martins behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2012 op het ITF-toernooi van São Paulo (Brazilië), samen met landgenote Raquel Piltcher. Zij stond in 2014 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van São José do Rio Preto (Brazilië), samen met landgenote Carolina Alves – zij verloren van het Braziliaanse duo Maria Fernanda Alves en Paula Cristina Gonçalves. In 2015 veroverde Gamarra Martins haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Ribeirão Preto (Brazilië), samen met de Oekraïense Valerija Strachova, door het Argentijnse duo Melina Ferrero en Carla Lucero te verslaan. Tot op heden(november 2023) won zij elf ITF-titels, de meest recente in 2023 in Oeiras (Portugal).

In 2015 speelde Gamarra Martins voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Rio de Janeiro, samen met landgenote Carolina Alves. Zij stond in 2022 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Montevideo, samen met landgenote Luisa Stefani – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Quinn Gleason en Elixane Lechemia te verslaan.

In 2023 had zij haar grandslam­debuut op Roland Garros, met Iryna Sjymanovitsj aan haar zijde – zij bereikten er de tweede ronde. Drie weken later won zij haar tweede WTA-titel, op het toernooi van Bad Homburg, geflankeerd door Lidzija Marozava. Aansluitend bereikte zij met Marozava de derde ronde op Wimbledon. In oktober wist zij door te dringen tot de halve finale op het WTA 1000-toernooi van Peking, samen met landgenote Luisa Stefani – daarmee haakte zij nipt aan bij de top 50 van de wereldranglijst.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 47e plaats, die zij bereikte in november 2023.

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen deelname

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2023
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2022-11-26 Vlag van Uruguay WTA Montevideo gravel Vlag van Brazilië Luisa Stefani Vlag van Verenigde Staten Quinn Gleason
Vlag van Frankrijk Elixane Lechemia
7-5, 6-7, [10-6] details
2. 2023-07-02 Vlag van Duitsland WTA Bad Homburg gras Witte vlag Lidzija Marozava Vlag van Japan Eri Hozumi
Vlag van Roemenië Monica Niculescu
6-0, 7-6 details
verloren finales
1. 2023-05-26 Vlag van Marokko WTA Rabat gravel Witte vlag Lidzija Marozava Vlag van Verenigde Staten Sabrina Santamaria
Witte vlag Jana Sizikova
6-3, 1-6, [8-10] details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2019-07-07 Vlag van Mexico Cancún $15.000 hardcourt Vlag van Brazilië Thaisa Grana Pedretti 7-6, 7-6
2. 2019-08-18 Vlag van Mexico Cancún $15.000 hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Emilie Lindh 6-1, 6-3
3. 2020-02-02 Vlag van Mexico Cancún $15.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Taylor Ng 6-3, 6-2
4. 2020-02-09 Vlag van Mexico Cancún $15.000 hardcourt Vlag van Italië Verena Meliss 6-7, 7-5, 6-4

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Ingrid Gamarra Martins.