Inlinehockey

Inlinehockey
	Een wedstrijd uit de Eagle Cup 2009.
Algemene gegevens
Organisatie	België: KBIJF; Nederland: ISHN; Mondiaal: IIHF / FIRS
Start	medio 20e eeuw; Verenigde Staten
Type	Teamsport
Categorie	Balsport
Locatie	Zaal
Competities / Kampioenschappen
Competities	Belgian Inline Cup; Beker van België; EB; WK (FIRS); WK (IIHF)
Kampioenen
Belgisch kampioen;	Sportiek Spins
Nederlands kampioen;	Utrecht Disaster
Wereldkampioen;	Heren; Verenigde Staten (2019); Dames; Verenigde Staten (2019)
Verwante sporten
Verwante sporten	Camogie; Hockey; Hurling; IJshockey; Onderwaterhockey; Rolhockey; Shinty
	Laatst bijgewerkt op: 20 augustus 2019
Portaal	Sport

Inlinehockey, skaterhockey of inline-skaterhockey is een ploegsport die gespeeld wordt door op inlineskates te proberen een puck in het doel van de tegenstander te schieten. De sport lijkt erg op ijshockey, waar het ook van afgeleid is, al zijn er enkele minieme verschillen.

Geschiedenis

Inlinehockey werd afgeleid van ijshockey.

Al snel na het opzetten van de eerste professionele competities in het ijshockey werd door vele spelers in de zomermaanden verder getraind door op rolschaatsen rond te rijden. Reeds in 1940 ontstaan daaruit kleine competities. Er wordt dan ook een eerste reglement opgezet, gebaseerd op de regels van de NHL.

Het verschil met ijsschaatsen is echter erg groot en de beide sporten groeien uit elkaar. De ijshockeyfederaties verliezen hun invloed op het spel en de organisatie komt in handen van de Fédération Internationale de Roller Sports (FIRS), die het uitbouwt tot het huidige rollerhockey.

In 1987 brengt het bedrijf Rollerblade voor het eerst een commerciële versie uit van de inlineskate. Het verschil met ijsschaatsen is nu veel kleiner en opnieuw wordt er tijdens de zomermaanden een kopie gemaakt van ijshockey op harde ondergrond zonder ijs.

Reeds enkele jaren later in 1993 ontstaan de eerste gereguleerde competities en in warmere gebieden van de Verenigde Staten brengt de nieuwe sport een hernieuwde populariteit mee voor het ijshockey. De nieuwe NHL-teams (Tampa Bay Lightning, Florida Panthers, Anaheim Ducks, ...) dragen bij aan de opkomst van beide sporten. In de NHL drafts van de laatste jaren duiken dan ook steeds meer jonge spelers op die afkomstig zijn uit deze warmere gebieden en de sport geleerd hebben door te beginnen met inlinehockey.

Rond 1995 werden in België de eerste min of meer georganiseerde inlinehockey activiteiten opgetekend. Mede dankzij de promotours van de verschillende schaatsmerken (Bauer, Rollerblade, …..) kreeg deze sporttak een boost. Langs Vlaamse kant werden de eerste activiteiten opgetekend door het team Blackfeet uit Deurne als snel gevolgd door Blue Force die zijn oorsprong kende in Boechout. Daarna volgden Rollin’ Thunder Edegem, Lapwings Duffel, RolloBoyz Putte (Mechelen), The Devils Westmalle, Sportiek Spins Brasschaat, Huskies Beveren, Salty Green Dogs Eeklo, Psychos Wolvertem. Door het ontstaan van deze clubs drong een overkoepelende organisatie zich op. Onder de vleugels van de VRB (Vlaamse Rollerbond) werd dan ook, door de vertegenwoordigers van de eerste clubs, het VIHC (Vlaamse In-Line Hockey Comité) opgericht. Het wereldkampioenschap van 1997, onder de FIRS (Federation International de Roller Skating), werd van 15 tot 22 Juni 1997 gehouden in de Oostenrijkse stad Zell-am-See. het gemengde Vlaams-Waalse team, onder leiding van Eric Saintrond en Christian Pierre, vertegenwoordigde voor de eerste keer België. Dit WK werd uiteindelijk gewonnen door de United States, Canada werd tweede, Oostenrijk derde. België eindigde op de voorlaatste plaats gevolgd voor Engeland. Eindklassement, USA, Canada, Oostenrijk, Tsjechië, Spanje, Frankrijk, Italië, Zwitserland, Argentinië, Brazilië, Australië, Ecuador, Mexico, BELGIË en Engeland.

In 1999 nam België voor de tweede keer deel aan het WK. Ditmaal was de organisatie in handen van de Zwitserse plaatsen Thun en Wichtrach. België eindigde hier opnieuw op de voorlaatste plaats van de dertien deelnemende landen.

Na de voorbereidingen, met enkele wedstrijden en tornooien in het Nederlandse Triavium, het Duitse Krefeld en Friedberg (Friedberg Twister), werd in 2000 deelgenomen aan het 6de FIRS WK in het Franse Amiens. Het WK werd gehouden in het Coliseúm thuisbasis van Gothiques d'Amiens. De coach van het team, Yannick Verstappen. Opnieuw werd het WK gewonnen door de USA, gevolgd door Zwitserland en Tsjechië. België eindigde ook hier, voor de 3de keer op rij, als voorlaatste. De andere deelnemende landen waren, Duitsland, Israël, Italië, Mexico, Argentinië, Australië, Spanje, Engeland, Mexico, Brazilië en natuurlijk Frankrijk.

IIHF of FIRS

Er bestaat erg veel verwarring over welke organisatie nu eigenlijk overkoepelend zeggenschap heeft over inlinehockey. De FIRS reguleert alle rollersporten, maar de spelregels zijn gelijklopend en erg gelijkend op die van ijshockey.

Beide organisaties hebben inlinehockeyploegen onder hun controle.

In Noord-Amerika en de grootste delen van Europa worden de officieel erkende competities opgezet door de bij de IIHF aangesloten federaties. Zo ook in België en Nederland. In Zuid-Europa (voornamelijk Spanje en Portugal) is de FIRS veel invloedrijker en de meeste inlinehockeyploegen zijn dan ook bij de FIRS aangesloten.

Recentelijk wint de Major league Roller Hockey of MLRH aan populariteit, met afdelingen in Noord-Amerika en Europa. Voorlopig blijft deze organisatie op een kleiner niveau, maar krijgt via de banden tussen Europees voorzitter Bob Sullivan (ex-NHL) en enkele Belgische teams ook aandacht bij verscheidene Belgische spelers. De Mannheim Stars, die zilver behaalden op de laatste wereldkampioenschappen voor clubteams in Pittsburgh, bevatten bv. een aantal Belgische spelers.

Het spel

Inlinehockey wordt gespeeld met 4 schaatsers en 1 doelverdediger. De 4 schaatsers mogen onbeperkt vervangen worden, zelfs al is het spel nog aan de gang. De doelverdediger of goalie mag tijdens het spel het veld verlaten, maar mag dan enkel vervangen worden door een schaatser, een goalie mag het veld enkel opkomen als het spel stil ligt.

De bedoeling van het spel is om een rondvormige oranje bal in het doel van de tegenstander te werken. Daarvoor heeft elke speler een hockeystick.

Alle spelers rijden rond op inlineskates. Daardoor verloopt het spel erg snel.

De meeste matchen worden gespeeld in 4 perioden van elk 15 minuten. De tijd ligt stil als het spel stil ligt.

Penalty

Een speler die een overtreding maakt zal hiervoor meestal gesanctioneerd worden met een penalty. De verschillende soorten overtredingen zijn erg complex, maar komen meestal neer op het hinderen van een tegenstander (door bv. zijn stick tegen te houden, hem te laten vallen of tegen te houden), gevaarlijke situaties veroorzaken (door bv. de stick te hoog te brengen of een tegenstander hardhandig van de puck te zetten) of spelbederf.

De standaard penalty in inlinehockey is 1,5 minuut en staat bekend als een minor penalty. de speler wordt voor 90 seconden het speelveld afgestuurd en zijn ploeg moet al die tijd met 1 speler minder spelen.

Ergere overtredingen worden bestraft met een major penalty van 4 minuten, de speler mag dan al die tijd niet meespelen, en zijn ploeg speelt in de minderheid..

Bij deze sancties wordt de speler op een strafbank geplaatst. Als zijn straf is afgelopen, mag hij onmiddellijk weer deelnemen aan het spel.

De zwaarste sanctie - match penatlty - weert een speler voor de rest van de wedstrijd. Hij neemt geen plaats op de strafbank en wordt vervangen in zijn team.

Enkele regels

Dit zijn enkele van de belangrijkste regels van inlinehockey:

De bal kan enkel met een stick in doel gewerkt worden. Alle doelpunten gescoord met het lichaam worden afgekeurd
De bal kan met gelijk welk lichaamsdeel of de stick gespeeld worden, maar in het aanvallende vak, mag er niet met de hand gepasst worden. Op de verdedigende helft mag dat wel.
Het spel ligt stil als de puck zo'n 3 seconden lang niet kan gezien worden door de scheidsrechters (meestal 2 per match), vaak omdat de goalie de puck afschermt onder de handschoen
De bal mag nooit de middenlijn en de achterlijn van de tegenstander overschrijden zonder dat iemand hem nog aanraakt. Dat heet clearing, het spel wordt dan terug gebracht naar de eigen verdedigende helft.
Offside: er bestaat alleen de off-side pass hetgeen betekent dat men van uit het verdedigingsvak geen pass kan geven aan een speler die zich reeds in het aanvallende vak bevindt.
Het spel wordt na elke stop weer op gang gebracht met een face off, de scheidsrechter laat de puck tussen 2 spelers vallen en start het spel weer op.

Uitrusting

Speler

De uitrusting van een inlinehockeyspeler is vergelijkbaar met die van ijshockey. Net als op het ijs dragen de spelers:

Een helm, vaak met vizier of volledig scherm, al is dit niet altijd verplicht
Elleboogbeschermers, die vaak ook de onderarm afschermen
Scheenbescherming die ook de knie afdekt.
Handschoenen om de handen te beschermen tegen pucks of slagen van een stick.
Bescherming van de schaamstreek of cocky
Een hockeystick waarmee het spel gespeeld wordt.
Inlineskates
een borstpak of borstbescherming

Goalie

De goalie heeft in principe dezelfde uitrusting, al ziet het er bij hem allemaal een stuk groter en steviger uit:

De helm schermt verplicht het hele hoofd en het hele gezicht af, nagenoeg altijd hangt er ook een plastic plaat voor de keel.
De handschoenen zijn vervangen door 1 grote vanghandschoen en 1 groot rechthoekig kussen over de hand waar de stick in gehouden wordt
De scheenbescherming zijn grote rechthoekige kussens of pads die boven de kledij gedragen worden.
De stick mag een verbreding hebben boven de lepel.

Verschillen met ijshockey

Inlinehockey lijkt op het eerste gezicht erg op haar moedersport, maar wijkt op enkele vlakken toch sterk af.

Speelveld

In tegenstelling tot op het ijs, wordt er gespeeld op een veld dat geen neutrale zone bevat. Er is enkel een aanvallende en een verdedigende helft. De blauwe lijn die offside aanduidt in ijshockey wordt hier gelijkgesteld met de middenlijn.

Het veld is ook een stuk kleiner. Het meet ongeveer 40 m bij 20 m en wordt net als bij ijshockey omgeven door boarding

Ploegopstelling

Inlinehockey wordt gespeeld met 4 schaatsers en 1 goalie (doelverdediger). De center uit het ijshockey ontbreekt, er wordt slechts met 2 aanvallers gespeeld in plaats van 3.

Regels

Inlinehockey is een stuk technischer dan op het ijs, en haalt misschien wel het grootste kenmerk van ijshockey weg: de bodycheck. Elk contact na 2 strides (aanzetten van de schaats op het speelveld met de bedoeling snelheid te maken) is verboden.

In tegenstelling tot de NHL, de beroemdste ijshockeycompetitie geldt het principe van clearing (of icing in ijshockey) sowieso. Steeds meer ijshockeycompetities werken met het principe dat de puck eerst moet aangeraakt worden door een verdediger voor het spel stil ligt. Als een aanvaller de puck eerst raakt, gaat het spel door. In inlinehockey ligt het spel stil van zodra de puck de achterlijn overschrijdt.

Inline hockey in België

In België wordt de inlinehockeycompetitie georganiseerd door de Koninklijke Ijshockey Federatie (RBIHF).

De Belgische clubs die aangesloten zijn bij de RBIHF:

Chiefs (Leuven)
Dogs (Eeklo)
Huskies (Beveren)
Lapwings (Duffel)
Phoenix (Wolvertem)
Psychos (Wolvertem)
Sportiek Spins (Brasschaat)
Stars (Eeklo)
White Bears (Watervliet)
Wolves (Charleroi)

De Belgische competitie bevatte enkele jaren geleden een "International league" waarin ploegen uit Nederland en Duitsland speelden. Er bestaan plannen om deze competitie terug op te starten, maar afstand en verminderde internationale interesse zorgen er momenteel voor dat er voorlopig geconcentreerd wordt op enkel Belgische ploegen.

Inline hockey in Nederland

In Nederland wordt inline-hockey georganiseerd door Dutch Inline Hockey (DIH) en inline-skaterhockey door Inline SkaterHockey Nederland (ISHN). Inline-Skaterhockey wordt gespeeld met een bal op een kleiner speelveld (ook wel rink genoemd).

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Sportiek Spins is Belgisch kampioen inline hockey; Het Nieuwsblad; 24 mei 2012

[1] Sportiek Spins is Belgisch kampioen inline hockey; Het Nieuwsblad; 24 mei 2012

[1]