Institutionele economie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De institutionele economie is een economische school die is te beschouwen als een aanvulling op de traditionele neoklassieke micro-economie. De neoklassieke micro-economische theorie gaat over de werking van prijzen en markten. Een belangrijke aanvulling van de institutionele economie is dat deze theorie het bestaan van transactie- en informatiekosten in de analyse opneemt en een verklaring geeft voor het ontstaan van overheden, ondernemingen en instituties.

Een belangrijke grondlegger voor de institutionele economie was de Amerikaanse econoom Thorstein Veblen.[1]

Benaderingen[bewerken | brontekst bewerken]

Binnen de institutionele economie worden drie benaderingen onderscheiden:

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]