Irène Nadler
| Irène Nadler | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Irene Helena Treinen-Nadler | |||
| Geboren | Lintgen, 20 februari 1921 | |||
| Geboorteland | Luxemburg | |||
| Beroep(en) | kunstschilder | |||
| ||||
Irene Helena (Irène) Treinen-Nadler (Lintgen, 20 februari 1921) was een Luxemburgs kunstschilder.[1]
Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]
Irène Nadler was een dochter van meesterverver Robert Nadler en Walburga Rettinger.[2] Ze kreeg haar artistieke opleiding in Trier en op een aantal ateliers.[3] In 1946 trouwde ze met dr. Joseph Treinen.
Nadler schilderde realistische landschappen, havengezichten en stillevens.[4] Ze werd lid van de kunstenaarsvereniging Cercle Artistique de Luxembourg (CAL), waar ze van 1946 tot 1963 deelnam aan de jaarlijkse salons. In 1955 nam ze met Mett Hoffmann, Jean-Pierre Junius en Coryse Kieffer deel aan de 3e Biënnale van São Paulo, kunstcriticus Joseph-Émile Muller schreef in de catalogus dat ze zich ontwikkelde in 'sferen die worden gekweld door de herinnering aan Klee'.[5] In 1966 vertegenwoordigde Nadler Luxemburg op de Salon européen des femmes-peintres in Nancy, samen met Triny Beckius, Georgette Beljon, Monique Brackel, Solange Frégnac, Thérèse Frégnac, Josée Gloden, Nina Grach-Jascinsky, Marie-Ange Heiden, Christiane Heinen, Huguette Heldenstein, Erny Heuertz, Loulou Heuertz, Valérie Kuborn, Ger Maas, Hélène Meer, Marie-Jeanne Molitor, Vanna Solofrizzo, Germaine Spiesse en Lily Unden.[6]
Bronnen, noten en/of referenties
|