Satellietflits
Een iridiumflits (ook wel: satellietflits) is een fenomeen dat ontstaat wanneer zonlicht via een kunstmatige satelliet naar de Aarde wordt gereflecteerd. Dit resulteert in een heldere flits, waarvan sommige flitsen wel 20 keer feller dan Venus zijn.[1] Iridium is de naam van een netwerk van enkele tientallen communicatiesatellieten voor telefonie en verwijst hier dus niet naar het chemisch element iridium.
De meeste Iridiumsatellieten bevinden zich in een gecontroleerde baan, waardoor de flitsen kunnen worden voorspeld.[2] Computerprogramma's kunnen met de baaninformatie de zichtbaarheid van een flits op een gekozen locatie voorspellen.[2] Een iridiumsatelliet heeft drie antennes met de grootte van een deur, die geregeld licht spiegelen naar de Aarde. Die reflecties kunnen zo fel zijn dat ze zelfs overdag te zien zijn. De flitsen kunnen astronomen hinderen in hun observaties.
Einde Iridiumflitsen
In 2017 en 2018 worden de satellieten van het originele Iridiumnetwerk vervangen door Iridium NEXT-satellieten. Deze hebben niet de glanzende antennes van de vorige generatie. De oude iridiumsatellieten worden de dampkring in gestuurd en verbranden. De iridiumflitsen zullen daardoor steeds minder vaak voorkomen. Tien satellieten zullen door brandstoftekort zo’n 25 jaar over hun weg terug naar aarde doen.
Animatie
Bronnen, noten en/of referenties
|
