Isabella Lövin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Isabella Lövin
Isabella Lövin
Geboren 3 februari 1963
Helsingborg
Politieke partij Miljöpartiet
Beroep journalist, politicus
Vlag van Zweden Vicepremier van Zweden
Aangetreden 25 mei 2016
Einde termijn 5 februari 2021
Premier Stefan Löfven
Voorganger Åsa Romson
Opvolger Per Bolund
Vlag van Zweden Minister van Milieu en Klimaat
Aangetreden 21 januari 2019
Einde termijn 5 februari 2021
Premier Stefan Löfven
Voorganger Karolina Skog
Opvolger Per Bolund
Vlag van Zweden Minister van Ontwikkelingssamenwerking
Aangetreden 3 oktober 2014
Einde termijn 21 januari 2019
Premier Stefan Löfven
Voorganger Hillevi Engström
Opvolger Peter Eriksson
Aangetreden 17 december 2020
Einde termijn 5 februari 2021
Premier Stefan Löfven
Voorganger Peter Eriksson
Opvolger Per Olsson Fridh
Vlag van Europa Lid van het Europees Parlement
Aangetreden 14 juli 2009
Einde termijn 2 oktober 2014
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Isabella Lövin (Helsingborg, 3 februari 1963) is een Zweeds journaliste en voormalig politica van de Miljöpartiet.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Lövin studeerde film, politieke wetenschappen, sociologie en Italiaans aan de Universiteit van Stockholm en het Dramatiska institutet. Ze was actief als journalist en freelance schrijver voor diverse Zweedse tijdschriften en kranten. Tussen 1994 en 1997 werkte ze voor de nationale radio-omroep. In 2007 won ze de Stora Journalistpriset voor haar journalistieke artikels over visserij.

In 2008 sloot Lövin zich aan bij de groene Miljöpartiet (MP). Namens die partij stelde ze zich een jaar later verkiesbaar bij de Europese parlementsverkiezingen. Ze werd verkozen en trad in juli 2009 aan als Europarlementariër. In deze functie spitste ze zich opnieuw toe op visserij. Bij de Europese verkiezingen van 2014 werd Lövin herkozen voor een tweede ambtstermijn, maar enkele maanden hierna trad ze af om de overstap te maken naar de Zweedse nationale politiek. Op 3 oktober 2014 werd ze benoemd tot minister van Ontwikkelingssamenwerking in het kabinet-Löfven I.

In mei 2016 werd Lövin door haar partij aangewezen als woordvoerder. Dat ging ten koste van haar collega-minister Åsa Romson, die de MP sinds 2011 (mede) geleid had, maar niet opnieuw het vertrouwen van de partij kreeg. Romson besloot hierop het kabinet te verlaten, waarna haar eretitel van vicepremier eveneens door Lövin werd overgenomen. Als partijwoordvoerder, een functie die ze deelde met Gustav Fridolin, leidde Lövin de MP naar negen zetels verlies bij de Zweedse parlementsverkiezingen van 2018. Desondanks bleef de partij ook vertegenwoordigd in het tweede kabinet van premier Löfven, dat aantrad in januari 2019. Lövin werd minister van Milieu en Klimaat en bleef tevens vicepremier.

Vanaf december 2020 was Lövin korte tijd opnieuw verantwoordelijk voor Ontwikkelingssamenwerking, nadat de minister van dat departement, Peter Eriksson, vroegtijdig was opgestapt. Lövin, die een rustiger leven ambieerde, trok zich op 5 februari 2021 volledig uit de politiek terug. Deze stap had zij in augustus 2020 al aangekondigd.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Lövin ondertekende het klimaatpact op 1 februari 2017
Zie de categorie Isabella Lövin van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.