Naar inhoud springen

Itkoelcultuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Itkoelcultuur
Horizon Scythisch-Siberische wereld
Regio Voor-Oeral, oblast Sverdlovsk, oblast Tsjeljabinsk, Basjkortostan
Periode ijzertijd
Datering 8e tot 3e eeuw v.Chr.
Typesite Itkoelskoje 1
Andere sites Petrogrom
Voorgaande cultuur Mezjovkacultuur
Barchatovocultuur
Gamajoencultuur
Bajtovocultuur
Volgende cultuur Gorochovocultuur
Sargatcultuur
Portaal  Portaalicoon   Archeologie

De Itkoelcultuur (Russisch: Иткульская культура) was een archeologische cultuur uit de vroege ijzertijd (1e millennium voor Christus) in de midden- en zuidelijke Voor-Oeral (voornamelijk in de Trans-Oeral, en in de stroomgebieden van de rivieren Aj en Oefa in de Cis-Oeral).

Geschiedenis van het onderzoek

[bewerken | brontekst bewerken]

De cultuur werd vernoemd naar de site Itkoelskoje I (Daoetovskoje I) aan het Itkoelmeer in het district Verchneoefalejski van de oblast Tsjeljabinsk. Ze werd beschreven als afzonderlijke cultuur in de jaren vijftig en zestig.

De eerste vondsten van de cultuur werden ontdekt in de oblast Tsjeljabinsk. Vervolgens werden op andere plaatsen vestingwerken ontdekt, bijvoorbeeld aan het Irtjasjmeer, het Maly Visjnjovy-eiland in het Argazin-stuwmeer, Petrogrom (oblast Sverdlovsk) en elders. Er zijn westelijke (Oeral) en oostelijke (Tobolsk) varianten. De cultuur vormde zich in de bossteppezone, op de overgang van de bos-, bergtaiga- en steppezones van de Oeral.

De bevolking behoorde tot de Fins-Oegrische groep.

De Itkoelcultuur ontstond uit de Mezjovkacultuur en Barchatovocultuur, welke werden beïnvloed door de Gamajoencultuur.

Tegen de 3e eeuw werd de Itkoelcultuur opgevolgd door de Gorochovocultuur en de Sargatcultuur.

Culturele verbindingen

[bewerken | brontekst bewerken]

De bevolking van de Itkoelcultuur had zowel interactie met de Sauromaten in het zuiden als met de stammen van de Ananjinocultuur in het westen.

Materiële cultuur

[bewerken | brontekst bewerken]

De cultuur kenmerkt zich door de ontwikkeling van versterkte nederzettingen, ontwikkelde metallurgie (koper, brons, ijzer), en handel met metallurgische producten met West-Siberië, de steppen van Noord-Kazachstan, en de zuidelijke en westelijke Oeral. Tijdens opgravingen werden acinaces-zwaarden van een Scythisch type ontdekt.

De nederzettingen van de Itkoelcultuur hadden 1 tot 4 kernen. Sommige elementen van het aardewerk waren ontleend aan de Gamajoencultuur van de bronstijd. Er was ook een gemengde Gamajoen-Itkoelcultuur.

Wapens, sieraden en cultische voorwerpen hadden uitgesproken kenmerken van de Scytho-Sakische stijl.

Van belang waren de jacht (reeën, elanden, edelherten), visserij, en veeteelt (paardenfokkerij).