Jacques van der Meij
| Jacques van der Meij | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Jacobus Hendricus Mattheus van der Meij | |||
| Bijnaam | Dom Jacques | |||
| Geboren | 2 januari 1888 | |||
| Overleden | 2 januari 1969 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | Glazenier, schilder, beeldhouwer | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Jacobus Hendricus Mattheus (Jacques) van der Meij (Amsterdam, 2 januari 1888 – Oosterhout, 2 januari 1969) was een Nederlandse glazenier, schilder en beeldhouwer.[1]
Leven en werk
Van der Meij was een leerling van Antoon Derkinderen en studeerde aan de Rijksakademie van beeldende kunsten (1907-1910) in Amsterdam. Na zijn studie vestigde hij zich als benedictijner monnik in de Sint-Paulusabdij in Oosterhout. Van der Meij maakte christelijk religieus werk voor diverse kerken, zoals muurschilderingen en glas-in-loodramen.
Hij overleed op zijn 81e verjaardag.[2]
Werken (selectie)
- Glas in lood en beeldhouwwerk voor de Sint-Paulusabdij in Oosterhout
- 1927-1929 Beeldhouwwerk (Christus in de mandorla, de twaalf apostelen boven het hoogaltaar en beelden van Maria en Jozef bij de triomfboog) en glas in lood voor de Martelaren van Gorcumkerk (Amsterdam)
- 1955 Heilig Hartbeeld (Watergraafsmeer)
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
- ↑ Familiebericht in De Tijd, 2 januari 1969 (via Delpher).