Jaddua

Jaddua
Hogepriester uit de familie van Oniaden
rond 334 v.Chr.
Voorganger	Jonathan
Opvolger	Onias I
Lijst van hogepriesters van Israël

Jaddua was hogepriester en de Joodse tempel in Jeruzalem rond 334 v.Chr., toen Alexander de Grote het tempelstaatje Juda veroverde. Gewoonlijk wordt vanaf zijn ambtsperiode gesproken van de hogepriesterlijke familie van de Oniaden.

Volgens Flavius Josephus kwam Alexander op zijn veldtocht in Jeruzalem en knielde hij bij die gelegenheid neer voor Jaddua om hem hulde te bewijzen, waarna hij een offer zou hebben gebracht in de tempel.^[1] Deze weergave van de gebeurtenissen is echter legendarisch.^[2] De Griekse historici die verslag deden van Alexanders tochten zwijgen over een bezoek aan Jeruzalem en het is niet erg aannemelijk dat Alexander zijn route langs de kust richting Egypte zou onderbreken om Jeruzalem te bezoeken. Het ligt dan ook meer voor de hand dat in de periode dat Alexander Tyrus belegerde, of eventueel in de tijd dat Alexander verder zuidwaarts trok langs de kuststrook, Jaddua met een Joodse delegatie voor Alexander verscheen om hem steun te betuigen en daarmee feitelijk het tempelstaatje Juda onder zijn bestuur plaatste.^[3]

Ongeveer 10 jaar na deze gebeurtenissen overleed Jaddua. Hij werd opgevolgd door Onias I.

Stamboom[bewerken | brontekst bewerken]

dochter

onbekend

Solimius

dochter

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Ant. 11, 321-339
↑ Martin Hengel, "The Political and Social History of Palestine from Alexander to Antiochus III," in W.D. Davies en Louis Finkelstein, The Cambridge History of Judaism, vol. 2: The Hellenistic Age (Cambridge: Cambridge University Press, 4e druk 2007). Zie i.h.b. p.39: "The legend of Alexander's visit to the Holy City and his sacrifice in the Temple after the conquest of Gaza has the least historical value." Zie ook Shaye J.D. Cohen, "Alexander the Great and Jaddus the Priest According to Josephus", AJS-Review 7-8 (1983) 41-68, i.h.b. 68: "The historical Alexander did not visit Jerusalem, did not do obeisance to the high priest, and did not sacrifice to the God of Israel. He was too busy conquering the world to bother with an insignificant inland people living around a small temple. But Alexander's journey affected the Jews deeply nonetheless. When they told stories about him they told them in Greek and adopted the literary genres of the Greeks."
↑ Hengel, 40.

[1] Ant. 11, 321-339

[2] Martin Hengel, "The Political and Social History of Palestine from Alexander to Antiochus III," in W.D. Davies en Louis Finkelstein, The Cambridge History of Judaism, vol. 2: The Hellenistic Age (Cambridge: Cambridge University Press, 4e druk 2007). Zie i.h.b. p.39: "The legend of Alexander's visit to the Holy City and his sacrifice in the Temple after the conquest of Gaza has the least historical value." Zie ook Shaye J.D. Cohen, "Alexander the Great and Jaddus the Priest According to Josephus", AJS-Review 7-8 (1983) 41-68, i.h.b. 68: "The historical Alexander did not visit Jerusalem, did not do obeisance to the high priest, and did not sacrifice to the God of Israel. He was too busy conquering the world to bother with an insignificant inland people living around a small temple. But Alexander's journey affected the Jews deeply nonetheless. When they told stories about him they told them in Greek and adopted the literary genres of the Greeks."

[3] Hengel, 40.

[1]

[2]

[3]