Janet Newberry

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Janet Newberry
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Los Angeles, CA, VS
Geboortedatum 6 augustus 1953
Woonplaats Saint Petersburg, FL, VS
Lengte 1,70 m[1]
Profdebuut 1971
Met pensioen 1985
Slaghand rechts
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Titels 2
Hoogste positie 18e (31 december 1977)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1974, 1979)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1975, 1977)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1973, 1975, 1978)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1976)
Dubbelspel
Titels 6
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1974)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1975, 1977)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1984)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1973, 1974)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 8–6
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (1973)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1971, 1973)
Laatst bijgewerkt op: 7 juni 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
1975 [2] 29
1976 [3] 28
1977 [4] 18
1978 [5] 29
1979 [6] 66
1980 [7] 166

Janet Newberry (Los Angeles, 6 augustus 1953)[8] is een voormalig tennis­speelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Newberry speelt rechts­handig. Zij was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1968 tot en met 1985.

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Op 28 juli 1981 trad Newberry in het huwelijk met Francis Irvin (Frank) Wright. Daarna speelde zij onder de naam Janet Wright of Janet Newberry-Wright. Haar echtgenoot overleed in 1991. Op 12 augustus 1997 huwde zij Ralph Elliot Howe.[1] Onder de naam Janet Newberry-Howe begon zij in 2004 een antiekwinkel in Saint Petersburg (Florida).[9]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Newberry werd al in januari 1968 gesignaleerd op het March of Dimes Tournament in San Diego (VS), waar zij de finale bereikte maar verloor van landgenote Marjory Gengler.[10] In oktober bereikte zij de finale van het US Hard Court Championship in La Jolla (VS) – hier verloor zij de eindstrijd van de Zuid-Afrikaanse Maryna Godwin.[11] In januari 1969 keerde zij terug naar het March of Dimes Tournament in San Diego waar zij, nog maar vijftien jaar oud, de titel won door landgenote Mary Struthers in de finale te verslaan.[12] In mei van dat jaar won zij ook het Southern California Sectional Championship in haar geboortestad Los Angeles (VS) – hier zegevierde zij in de eindstrijd over landgenote Valerie Ziegenfuss.[13] In april 1970 won zij het Ojai Valley Tournament in Ojai (VS), waar zij in de finale afrekende met landgenote Sharon Walsh.[14] De maand erna won zij opnieuw het Southern Californian Championship in Los Angeles – nu was land­genote Kristien Kemmer haar finale-slachtoffer.[15] In september van dat jaar had Newberry haar grandslam­debuut op het US Open. Twee maanden later eiste zij opnieuw de titel op bij het March of Dimes-toernooi in San Diego, nu ten koste van landgenote Marita Redondo.[16]

In 1971 speelde Newberry voor het eerst buiten de Verenigde Staten, op het grastoernooi van Rothman's Chichester in het Engelse graafschap West Sussex – zij bereikte daar de finale, die zij verloor van de Australische Judy Dalton.[17]

Haar eerste internationale titel won Newberry in 1975 – op het WTA-toernooi van Bournemouth versloeg zij landgenote Terry Holladay.[18] Haar belangrijkste titel won zij op het Italian Open van 1977, waar zij te sterk was voor de Tsjecho-Slowaakse Renáta Tomanová.[19]

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, eenmaal op Roland Garros 1975 en andermaal op Roland Garros 1977. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 18e plaats, die zij bereikte in december 1977.

Na 1980 stopte Newberry met het enkelspel.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Newberry behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij won in oktober 1969 haar eerste titel op het San Diego Metropolitan-toernooi in San Diego (VS) samen met landgenote Christine Mattson.[20]

In 1970 had Newberry haar grandslam­debuut op het US Open.

Op de internationale toernooien bereikte Newberry voor het eerst een finale in april 1971 op het WTA-toernooi van Charlotte, samen met landgenote Eliza Pande – de titel ging daar aan haar neus voorbij.[21] Zij won haar eerste WTA-titel in 1973 op het WTA-toernooi van Tucson – met landgenote Pam Teeguarden aan haar zijde versloeg zij Karen Krantzcke en Betty Stöve in de finale.[22] In totaal won zij zes WTA-titels, de laatste in 1979 in Houston geflankeerd door de, toen nog, Tsjecho-Slowaakse Martina Navrátilová.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op Wimbledon 1984, met landgenote Renee Blount aan haar zijde.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In deze discipline bereikte Newberry de finale op Wimbledon 1973, samen met de Mexicaan Raúl Ramírez – zij verloren de eindstrijd van Billie Jean King en Owen Davidson.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In 1975 maakte Newberry deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 3–1.

Zij vertegenwoordigde de Verenigde Staten bovendien in de Wightman Cup, in 1974 en 1975.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score ref
gewonnen finales
1. 1975-05-17 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Bournemouth gravel Vlag van Verenigde Staten Terry Holladay 7-9, 7-5, 6-3 [18]
2. 1977-05-22 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Renáta Tomanová 6-3, 7-6 [19]
verloren finales
1. 1971-06-05 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Chichester gras Vlag van Australië Judy Dalton 1-6, 4-6 [17]
2. 1973-03-18 Vlag van Verenigde Staten WTA Richmond gravel (i) Vlag van Australië Margaret Court 2-6, 1-6 [23]
3. 1973-06-17 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Beckenham gras Vlag van Australië Dianne Fromholtz 5-7, 6-0, 1-6 [24]
4. 1977-10-30 Vlag van Puerto Rico WTA San Juan hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Billie Jean King 1-6, 3-6 [25]
5. 1979-03-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Fort Myers gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Regina Maršíková 4-6, 2-6 [26]

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score ref
gewonnen finales
1. 1973-04-01 Vlag van Verenigde Staten WTA Tucson hardcourt Vlag van Verenigde Staten Pam Teeguarden Vlag van Australië Karen Krantzcke
Vlag van Nederland Betty Stöve 		3-6, 7-6, 7-5 [22]
2. 1974-10-06 Vlag van Verenigde Staten WTA Houston hardcourt Vlag van Verenigde Staten Wendy Overton Vlag van Verenigde Staten Sue Stap
Vlag van Verenigd Koninkrijk Virginia Wade 		4-6, 7-5, 6-2 [27]
3. 1975-07-13 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Verenigde Staten Pam Teeguarden Vlag van Uruguay Fiorella Bonicelli
Vlag van Argentinië Raquel Giscafré 		6-3, 6-3 [28]
4. 1976-08-21 Vlag van Canada WTA Toronto gravel Vlag van Australië Cynthia Doerner Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker
Vlag van Verenigde Staten Pam Teeguarden 		6-7, 6-3, 6-1 [29]
5. 1978-06-18 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Chichester gras Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver Vlag van Verenigd Koninkrijk Michelle Tyler
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Yvonne Vermaak 		3-6, 6-3, 6-4 [30]
6. 1979-01-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Houston tapijt (i) Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
Vlag van Nederland Betty Stöve 		4-6, 6-4, 6-2 [31]
verloren finales
1. 1971-04-18 Vlag van Verenigde Staten WTA Charlotte gravel Vlag van Verenigde Staten Eliza Pande Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
Vlag van Verenigde Staten Sue Stap 		3-6, 6-1, 3-6 [21]
2. 1973-08-12 Vlag van Verenigde Staten WTA Nashville gravel Vlag van Australië Karen Krantzcke Vlag van Frankrijk Françoise Dürr
Vlag van Nederland Betty Stöve 		4-6, 7-6, 1-6 [32]
3. 1973-08-26 Vlag van Verenigde Staten WTA Newport (VS) gras Vlag van Verenigde Staten Pam Teeguarden Vlag van Frankrijk Françoise Dürr
Vlag van Nederland Betty Stöve 		4-6, 3-6 [33]
4. 1977-02-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Detroit tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten JoAnne Russell Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
Vlag van Nederland Betty Stöve 		3-6, 4-6 [34]
5. 1984-04-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami gravel Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen Vlag van Brazilië (1968-1992) Patricia Medrado
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Yvonne Vermaak 		3-6, 3-6 [35]

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1973-07-07 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Mexico Raúl Ramírez Vlag van Verenigde Staten Billie Jean King
Vlag van Australië Owen Davidson 		3-6, 2-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980
Vlag van Australië Australian Open – – – – KF – – – – – KF –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – – – HF – HF 1R 1R –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 2R 2R 3R – 3R – 2R 3R – –
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R – 1R 3R 4R 3R – 2R 2R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1984
Vlag van Australië Australian Open – – – – 2R – – – – – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – – – 2R – 2R – –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 1R 3R 2R – 1R – 1R 1R KF
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R – 2R 2R 1R 1R – – 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1971 1972 1973 1975
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t. g.t. g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R F 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open KF – KF 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janet_Newberry&oldid=65177888"