Jean Baptiste Louis Joseph Moreau

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jean Baptiste Louis Joseph Moreau
Jean Baptiste Louis Joseph Moreau
Algemene informatie
Land Frankrijk
Geboortedatum 11 september 1797
Geboorteplaats Dijon
Overlijdensdatum 31 oktober 1855
Overlijdensplaats Dijon
Werk
Beroep beeldhouwer
Familie
Kinderen Mathurin Moreau, Hippolyte François Moreau, Auguste Moreau
Persoonlijk
Talen Frans
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.

Jean Baptiste Louis Joseph Moreau (ook gekend als Louis Joseph Moreau en als Jean Baptiste Moreau) (Dijon, 11 september 1797 - aldaar, 31 oktober 1855)[1] was een Franse beeldhouwer.

Hij was de stamvader van de beeldhouwersfamilie Moreau uit de 19e en begin 20e eeuw.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Jean Baptiste Louis Joseph Moreau was de de zoon van Mathurin Moreau, een slotenmaker, en Prudence Poichot.[1]

Hij studeerde aan "l'école des beaux-arts" in Dijon, de stad waar hij gans zijn leven woonde en actief was.[2]

In 1820 beeldhouwde hij het grafmonument van Jean Vétu, de pastoor van de Eglise Notre-Dame, die dat zelfde jaar overleden was.

Op 25 oktober 1821 trouwde hij met Anne-Marianne Richer (1796).[3] Zij zouden de ouders van de latere beeldhouwers Mathurin[4], Hippolyte en Auguste Moreau[4] worden.

In 1822 maakte Moreau "de Aanbidding der Wijzen"[5], een bas-reliëf in gips voor een zijkapel van de Eglise Saint-Michel, ter vervanging van een bas-reliëf van Jean Dubois, dat tijdens de Franse Revolutie vernield werd.[6]

Moreau werd vooral bekend als één van de restaurateurs van de beeldengroep "De Pleuranten" van het graf van Filips de Stoute in het Paleis van de hertogen van Bourgondië in Dijon, het huidige Museum voor Schone Kunsten van Dijon.[7][8]

Hij kreeg hiervoor in 1823 opdracht van de stad Dijon. Hij werkte samen met de beeldhouwer Victor Couchery en de ornamentistische beeldhouwer Louis Marion de Semur (1793-1873). Marion zorgde voor de architecturale elementen. Moreau beeldhouwde Filips de Stoute in liggende houding en meerdere neogotische pleuranten in albast.

Eén van deze pleuranten is een afbeelding van de architect Claude Saintpère(1771-1854), initiatiefnemer van de restauratie,[9] een andere is Louis Marion[10] en volgens de overlevering zou één van de pleuranten een afbeelding zijn van Charles Févret de Saint-Mémin, de conservator van het Museum voor Schone Kunsten van Dijon[8], en een andere een afbeelding van Moreau zelf.[8]

Het Musée des Beaux-Arts van Dijon bezit nog andere werken van Moreau, zoals een reproductie op schaal één derde van de Mozesput van Claus Sluter.[11] Moreau maakte die in de loop van de jaren 1830-1839 in hout en gips.[12][13] Ook zijn bronzen buste "Dalila" is in het bezit van het museum.[14]

Moreau stierf in zijn huis in Dijon op 31 oktober 1855.[4] Hij werd begraven op het kerkhof van Péjoces in Dijon.[15]

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

  • Grafmonument van pastoor Jean Vétu (1820), église Notre-Dame de Dijon
    Grafmonument van pastoor Jean Vétu (1820), église Notre-Dame de Dijon
  • De aanbidding der Wijzen (1822), église Saint-Michel de Dijon
    De aanbidding der Wijzen (1822), église Saint-Michel de Dijon
  • Pleurant (rond 1823), portret van Louis Marion de Semur,
    Pleurant (rond 1823), portret van Louis Marion de Semur,
  • Pleurant (rond 1823), portret van Claude Saintpère
    Pleurant (rond 1823), portret van Claude Saintpère
  • Pleurant: vermoedelijk het portret van Charles Févret de Saint-Mémin.
    Pleurant: vermoedelijk het portret van Charles Févret de Saint-Mémin.
  • Grafmonument van Jean Baptiste Moreau op het kerkhof van Péjoces in Dijon
    Grafmonument van Jean Baptiste Moreau op het kerkhof van Péjoces in Dijon
  • Graf van Jean Baptiste Moreau: detail
    Graf van Jean Baptiste Moreau: detail
  • De mozesput, reproductie gemaakt door Jean Baptiste Moreau
    De mozesput, reproductie gemaakt door Jean Baptiste Moreau

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ a b (de) M Jean Baptiste Louis Joseph MOREAU. Geneanet. Geraadpleegd op 15-11-2023.
  2. ↑ Stanislas Lami, Dictionnaire des sculpteurs de l'école française au XIXe siècle, t. III (G-M), Paris, Champion, 1919 p. 478.
  3. ↑ Kopie van de geboorte-akte van Mathurin Moreau in zijn dossier voor het verkrijgen van de Légion d'honneur (LH/1930/10). Gearchiveerd op 5 juni 2023.
  4. ↑ a b c Archives départementales de la Côte-d'Or, état civil de Dijon, second registre des décès de 1855, acte no 870 (vue 40 sur 114). Gearchiveerd op 16 augustus 2023.
  5. ↑ (fr) Dijon, église Saint-Michel. Patrimoine-histoire.fr. Gearchiveerd op 7 maart 2023.
  6. ↑ (fr) Fyot, Eugène (1907), Le sculpteur dijonnais Jean Dubois, 1625-1694. Dijon: J. Nourry.
  7. ↑ Cartel de Neuf pleurants néogothiques, musée des Beaux-Arts de Dijon, inv. cat. sc. 608-617.
  8. ↑ a b c (fr) Févret de Saint-Mémin, conservateur; Pleurant néogothique tenant un dizain. Ministère de la Culture. Gearchiveerd op 5 juni 2023.
  9. ↑ (fr) Claude Saint Père, architecte ; Pleurant tenant un compas. Ministère de la culture. Gearchiveerd op 5 juni 2023.
  10. ↑ (fr) Marion de Semur, décorateur ; Pleurant tenant un dais. Ministère de la Culture. Gearchiveerd op 5 juni 2023.
  11. ↑ (fr) POP : la plateforme ouverte du patrimoine. Ministère de la Culture. Geraadpleegd op 15 november 2023.
  12. ↑ De polychromie werd aangebracht in 1947
  13. ↑ (fr) Perrault-Dabot, A. (1922). Une réplique du puits de Moïse à Dijon. Gearchiveerd op 6 juni 2023. Bulletin monumental 1922
  14. ↑ (fr) Catalogue historique et descriptif du Musée de Dijon. Catalogue historique et descriptif du Musée de Dijon : peintures, sculptures, dessins, antiquités : Collection Trimolet". Geraadpleegd op 15 november 2023.
  15. ↑ (fr) 21. Côte d'Or - Dijon. Cimétières de France et d'ailleurs. Geraadpleegd op 15 november 2023.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean_Baptiste_Louis_Joseph_Moreau&oldid=66313572"