Jeanne De Dijn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jeanne De Dijn (Wichelen, 24 december 1919 - Dendermonde 24 november 2013) was een Vlaamse beeldhouwster.[1]

De Dijn is afgestudeerd aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Dendermonde, en woont sinds 1923 in Dendermonde. Ze behaalde in 1950 de gouden regeringsmedaille.

In het begin van de jaren zestig ontwikkelde De Dijn een eigen stijl met afgeronde, vloeiende vormen. Ze maakte meerdere buitenlandse studiereizen, onder andere naar Spanje, Egypte, India, Mexico en China. Deze oefenden een grote invloed uit op haar latere werk, waarin mystiek, strakke monumentaliteit, en zuivere vormen belangrijke kenmerken zijn.

Beelden op openbare plaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Sint-Blasius (2002), Hoofdingang A.Z. Sint-Blasius, Dendermonde
  • Ontplooiing (1999), Rotonde Oude Vest/Brusselsestraat, Dendermonde
  • Kruisweg, CM-vakantiedomein Ter Duinen, Nieuwpoort
  • Jeanne De Dijn ontwierp eveneens de Fugatrofee, de sculptuur die elk jaar door de Unie van Belgische Componisten uitgereikt wordt aan personen die tijdens hun loopbaan de Belgische muziek verdienstelijk hebben bevorderd.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]