Johann Gottlob Harrer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

(Johann) Gottlob Harrer (Görlitz, 8 mei 1703 - Leipzig, 9 juli 1755) Duitse componist en Thomascantor.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Harrer studeerde muziek in Leipzig en in Italië. Vanaf 1731 werkte hij in het orkest van graaf Heinrich von Brühl. Vandaar volgde hij na de dood van Johann Sebastian Bach in 1750 deze op als Thomascantor aan de Thomasschule en de Thomaskirche (Leipzig). Dit ambt bekleedde hij tot zijn dood.

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Harrer componeerde overwegend instrumentale muziek, onder andere 27 symfonieën, 24 concertsuites, 51 duetten voor fluit en sonates voor klavecimbel. Daarnaast zijn er van Harrer twee missen met orkest en een a capellamis, 47 cantates, oratoria, passies, psalmen en motetten bewaard gebleven.