Johannes Linnankoski

Johannes Linnankoski

Johannes Linnankoski, pseudoniem van Vihtori Peltonen (Askola, 18 oktober 1869 – Helsinki, 10 augustus 1913) was een Finse schrijver.

Linnankoski kwam uit een boerengezin. Hij vertrok in 1889 naar Jyväskylä, waar hij studeerde aan het seminarie. In 1890 werd hij echter journalist en in 1891 werkte hij voor een uitgeverij te Helsingfors.

Thema’s

Linnankoski was een actieve aanhanger van de Finse culturele beweging van zijn tijd, het Karelianisme. Dit is een neo-romantische kunststroming, die typisch is voor Finland, omdat Finse kunstenaars op zoek gingen naar de wortels van de Finse (culturele) identiteit. Linnankoski schreef over morele vraagstukken, schuld, straf en verlossing. Met bloemrijk taalgebruik schreef hij over de reizen van zijn personages, hun gedachten, onvervulde verlangens en vaak mysterieuze gedrag.

Bibliografie

Johannes Linnankoski heeft in totaal dertien werken op zijn naam staan: In 1900 en 1901 schreef hij Asutus- ja rakennusjärjestelmä maaseudulla, Kuinka joka mies sai maata, Kynäilijä en Puhetaito. Tussen 1902 en 1913 schreef hij

• romans (Laulu tulipunaisesta kukasta en Taistelu Heikkilän talosta)
• theaterstukken (Jeftan tytär, Ikuinen taistelu , Simson ja Delila en Kirot)
• vertellingen (Kuinka uutta Suomea rakennetaan en de boerennovelle Pakolaiset)

Alleen de boeken De strijd om Heikkilä (Taistelu Heikkilän talosta), De vluchtelingen (Pakolaiset) en Het lied van de vuurrode bloem (Laulu tulipunaisesta kukasta) zijn vertaald in het Nederlands.

Linnankoski is vooral bekend van zijn gewaagde sensuele roman Laulu tulipunaisesta kukasta dat in Nederland is gepubliceerd onder de titel Het lied van de vuurrode bloem. Dit boek is overigens niet vertaald vanuit het Fins, maar vanuit de Zweedse vertaling van Bertel Gripenberg. Laulu tulipunaisesta kukasta is gebaseerd op het verhaal van Don Juan. Het boek gaat over de jonge houthakker Olavi Koskela, die gaat reizen. Onderweg charmeert hij vele vrouwen, maar toch wijst hij ze een voor een af en vervolgt hij zijn reis alleen. Uiteindelijk wordt hij verliefd op een meisje en trouwt met haar. Het is minstens vijf keer verfilmd onder de romantitel dan wel Sången om den eldröda blomman.