John Lanting

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door RomaineBot (overleg | bijdragen) op 9 sep 2019 om 04:48. (|{{Largethumb}}| is redundant, gebruik voortaan |thumb|)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
John Lanting
John Lanting in Hadimassa (1967)
Algemene informatie
Volledige naam Johannes Frederik Lanting
Geboren 30 maart 1930
Overleden 15 augustus 2018
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Jaren actief 1956-1996
Beroep acteur, regisseur en producent
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Johannes Frederik (John) Lanting (Overveen, 30 maart 1930Breda, 15 augustus 2018) was een Nederlands acteur, regisseur en producent. Lanting werd met name bekend door zijn Theater van de Lach. Tot 1996 trad hij als Koning van de klucht op in de Nederlandse theaters.

Leven en werk

Lanting met Ingeborg Elzevier in het tv-spel Nooit gedacht (1961)

Lanting ging na zijn hbs-opleiding reizen en werkte onder meer in Frankrijk, Marokko en Spanje. Teruggekomen in Nederland werkte hij als toneelknecht in de Haarlemse schouwburg en later als gids op rondvaartboten in Amsterdam. In 1956 studeerde hij af aan de Toneelschool in Amsterdam. Tot 1964 speelde hij bij het Rotterdams Toneel. Daarna debuteerde hij in de solovoorstelling De Aap van Franz Kafka, een toneelstuk dat hij tot in Japan speelde.

Theaterproducent

In 1972 begon Lanting als theaterproducent samen met Jacques Senf het Theater van de Lach. Tussen 1971 en 1996 bracht hij elk jaar een klucht. Bekende komedies die Lanting bracht zijn Nee Schat nu niet, In de kast op de kast, Een kus van een Rus en Een trouwring mag niet knellen. Zijn doorgaans hilarische shows werden door de publieke omroep TROS in de jaren '70 en '80 op de televisie uitgezonden.

Ook speelde Lanting rollen in televisieseries zoals M'n broer en ik (1967-1969) en Hamelen. Hierin vertolkte hij de rol van ambtenaar Ogterop Deux. In 1974 was hij te zien in De vloek van Woestewolf.

In 1987 ontving Lanting de Johan Kaartprijs. Vanaf 1997 gaf hij lezingen en bracht het boek “En clown zou ik worden” uit.

Lanting had aan het einde van zijn leven een nierziekte. Hij overleed naar eigen wens[1] op 88-jarige leeftijd in zijn woonplaats Breda.[2][3]

Trivia

Externe links