Joseph d'Oultremont

Graaf Joseph-Antoine d'Oultremont (Amay, 15 augustus 1877 - Tavier, 7 oktober 1942), ook Joë genaamd, was burgemeester van Tavier bij Hoei en actief bestuurder van sportverenigingen.

Familie

Joseph d'Oultremont was, naast drie dochters, de enige zoon van graaf Eugène d'Oultremont (1844-1889) en gravin Eugénie van den Steen de Jehay (1850-1932). Hij trouwde in Eysden (Nederland) in 1904 met de (Nederlandse) gravin Isabelle de Geloes (1884-1960). Ze hadden drie zoons en een dochter

• Marc d'Oultremont (1909-1998).
• Antoine d'Oultremont (1911-1940), gesneuveld in Sippenaeken op 26 mei 1940.
• Alix d'Oultremont (1915-1968, trouwde met baron Edouard Ullens de Schooten (1898-1991), Belgisch ambassadeur.

Alleen de oudste onder de zoons, Etienne d'Oultremont (1905-1968) trouwde en dit met gravin Jacqueline de Lalaing (1910-2006). Ze kregen vijf dochters, wat, bij gebrek aan mannelijke naamdragers, het uitdoven van de familietak betekende. De jongste dochter trouwde met Humbert de Marnix de Sainte Aldegonde, bewoner van Kasteel de Marnix (Overijse) en co-auteur van de voorlaatste cyclus van de État présent de la noblesse belge.

Levensloop

Hij studeerde aan het St. Augustin's College in Ramsgate, Engeland, en vervolgens aan het College van Melle. In zijn jeugd voetbalde hij, eerst op school, vanaf 1895 tot 1898 bij de Léopold FC en speelde cricket.

Naast burgemeester van de kleine gemeente Tavier, interesseerde d'Oultremont zich vooral voor sportorganisaties.

In 1912-1913 was hij voorzitter van de Koninklijke Belgische Hockey Bond. Hij was echter vooral geïnteresseerd in voetbalorganisaties.

In zijn jeugd speelde hij voetbal en in 1908 werd hij opgenomen in de selectiecommissie die de spelers aanduidde voor het Belgisch nationaal elftal.

Op zijn initiatief werd binnen de parochie van de Rozenkrans in Bressoux de voetbalclub 'L'Espoir de Bressoux' gesticht, later de naam dragend van Seraing Royale Union Liégeoise (RUL Seraing) en sinds 2017 opgegaan in RAAL La Louvière.

Hij behoorde vele jaren tot de nationale leiding van de Koninklijke Belgische Voetbalbond en van 1924 tot 1929 was hij de tweede nationale voorzitter.

Literatuur

• Henry GULDEMONT, Toute l'histoire du football belge, 1978.
• Charles-Emile D'OULTREMONT, Généalogie succinte de la Maison d'Oultremont, 1990.
• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1995, Brussel, 1995.
• Didier SCHYNS, Sport Seraing RUL devient l'un des doyens du football belge cent ans d'histoire de foot, in: Le Soir, 9 juli, 2002.